Alle inzendingen over Ontberingen

Alleen de allerergste wanhoop is zo koud als deze slotgracht; dit verdraagt geen mens die niet bevroren is. Soldaten hebben pijn die zij niet voelen, bloed dat niet vloeit, grimmig gevecht met slechts een schijn van woede. Krakend verscheurt een paard het ijs, galop gestold. Alles zit klem en nooit komt het meer goed. Zie het vuur…

Je hebt veel mensen nodig om te juichen Atleten om voor het applaus te buigen Je hebt regels nodig om je aan te houden Een goede jury wars van elke fraude Maar de groep die 't allerhoogst presteert Is de Thuisgroep die 't allerzwaarst ontbeert!…

Somber zijn de dagen Wanneer de regen druilt Meevoelt met de wereld die zacht huilt Wanhopig giert de wind Voortslepen is haar lot IJzig fris de winterkou Die verkleumt tot op het bot Neerslachtig en naargeestig Zijn de woorden die ik vind Dit gevoel dat mij aangrijpt Ongewenst en onbegrepen Verwekt in mij een angstig kind Uitzichtloos…

Je hebt hem weliswaar niet goed gekend, toch raak je van z’n dood ondersteboven. Je wordt ijskoud en wil het niet geloven, vooral wanneer je wat gevoelig bent. Ter opbeuring van mijn gekweld gemoed, komt er een standbeeld van die arme… Knut.…

waarom moet ik plots denken aan zwarte kooltjes een oranje wortelneus het alpinopetje op de markante kop van een sneeuwpop waarom denk ik juist nu aan het geveegde paadje gele klompen bij de deur de appelen op zolder resten winter ze dwalen in herinneringsverhalen waarom juist die serene gedachte nu zo dichtbij… waren er in de…

Het wil maar niet echt zomeren dit jaar En vorig jaar was het rond deze tijden Haast beter om de buitenlucht te mijden Het liep tot veertig graden op voorwaar Nu moet je die ontberingen ontberen: Aan dit jaar kun je niets romantiseren…

Als ze voor je deur staan weet je het al, is het al te groot om te bevatten De hemel helpt mij niet het hogere doel van de oorlog begrijp ik niet, ik kan slechts hopen op een afloop die er zin aan geeft Zacht vruchtvlees wordt ons beloofd maar we krijgen stenen te eten De kansen keren, coalities wisselen en wij schieten over, zonder…

ik ben zo bang om oud te worden als ik de warmte die mijn vezels voedt me liefdevol groeien en vloeden doet ontberen moet…

was jij het die me, mijn blik vasthoudend bij de hand nam en zo de reis van vele ontberingen startte door een donker bos waar ik uiteindelijk omkwam…? …Ik geloof het niet……

draag mijn schaduw tot aan het donker waar angst slaap zal ontberen want het zal weer morgen worden zo had de zon bedacht -een stralende opkomst- maar voor mij niet licht te verteren…

Maar stop met het ontberen door kogels uit geweren !…

Ik zal u voortaan fel ontberen.…

Neem die stap, en ga op je ontdekkingsreis een tocht waarvan je veel kunt leren kijk goed om je heen , en weet wat je ziet zodat je alle leuke dingen nooit meer hoeft ontberen.…

Via ongekende gevaren en talloze ontberingen... Vocht ik me een weg naar het kasteel voorbij Goblin City Mijn wil is even sterk als de uwe En mijn konikrijk is even groot U heeft geen macht over mij…

.' Daarna bellen we een land dat de benodigde ontberingen in voorraad heeft en trouwen op het laatste moment geschikte vrouwen om achter te laten. --------------------------------------- uit: 'Nooit zonder de paarden', 1997.…

Het onderwijs behoeft in deze tijden Veel krachten die heel veel coördineren Omdat een school zoiets niet mag ontberen Moet men in het docentenaantal snijden Men is gepast tevreden hieromtrent In alle lagen van het management…

MOGE ELKE ONTBERING JE MEER KRACHT GEVEN. Moge je veel geluk kennen maar als je ooit problemen op je pad vindt, moge je dan altijd een hand vinden om je te leiden en te troosten, een stem om je aan te moedigen.…

Soms kan de liefde voor een dier ver gaan En heb je met een huisdier dat intense Dat je weer niet hebt met je medemensen Daar hecht je dan dus heel wat minder aan De vraag is: staat dat huisdier-prefereren Voor een bewuste keus of voor ontberen?…

de kracht van een tekst de troost van een lied de herkenning van een beeld een tekst, een lied een beeld de momenten die je graag met iemand deelt er zijn momenten waar je jarenlang op kan teren en je leert jarenlang die momenten te ontberen…

ik sta aan de vloedlijn waar zonnestralen hen omarmen die het ontberen wolken krullen er beduidend anders zo streelt de wind lieflijk zorgen uit de gezichten van zodat hun tred lichter zal zijn dan toen ze kwamen…

Het onbewust ontberen van manieren Werd, langzaamaan, een onderhuidse trend 't Is voor bestrijding een geschikt moment En zoiets is wel toevertrouwd aan SIRE Want honderd malen zit de stille kracht In wat ons, ongemerkt, is bijgebracht…

Ik onderga mijn laatste operatie Om als een vrouw het leven door te gaan En word dus van mijn penis nu ontdaan Al blijft mijn lichaam altijd imitatie Het geld dacht ik hiervoor nog te ontberen Maar ik bespaar sinds kort op nieuwe kleren…

Dat Dance-feest in Breda werd afgelast Maar straks heft driekwart Nederland het glas Met vrienden in de zon op het terras Ik vind dat naar de zorg toe ongepast Als Rutte dit besef blijkt te ontberen Moet iemand hem nu sensibiliseren…

Het land in verscheurde toestand Wanhoop Ontbering Hierin schuilt geen lering…

Wat in de glossy zeer mijn aandacht trok, Wat elk op bladzij 12 kan constateren: Twee beren moet de toren nu ontberen, Waardoor ik mij alsnog de pleuris schrok Nooit was ik mij bewust van de gevaren: Eén eeuw al zijn de beren los in Haren.…

Waar ik die fruitsoort jaren moest ontberen, Kan ik die perenstroom nu amper aan. Mooi meegenomen bij die perenstroom: Ook peren vallen nooit ver van de boom.…

Prins Bernhard moest het erg ontberen Dat Forbes het koningshuis rijker achten Dit wilde de prins wel eens ontkrachten En belde hen op om dit te rectificeren Je kunt nu het koninklijk huis niet ontnemen Ze zitten wel degelijk met financiële problemen…

missen vermissen ontberen hoe lang is het geleden het voelt als de dag van gisteren zie je nog de deur uitlopen of was 't eergisteren onwetend dat dat jouw laatste levensteken zou zijn schreeuwt mijn hart onhoorbaar verscheurd door een oorverdovende stilte die jij naliet…

Opgeslagen Herinneringen kwijtraken of koesteren delen verstoppen hoe ze vaak blijven kwellen ons soms met spijt vervullen De zere plekken De zere plekken reizen door generaties het doet teveel pijn het zijn de zere plekken die rustplekken ontberen…

Hoe goor kan ook het leven zijn, hoe bitter wat zij hier ontberen, maar toch zijn zij aan mij gelijk en kunnen mij hun vreugde leren. Er is nog hoop, al zal het duren en moet je strijden voor hun recht; dit zijn ook mensen, ja, mijn buren en hen is leven toegezegd.…