Alle inzendingen over Optimisme hoop

de voeten wijzen mij de weg naar optimisme hoop stut vertrouwen in een toekomst met zonnige bewijzen gestaafd ik observeer kikkers zorgeloos hun meiconcert ten beste gevend zie geïrriteerde kieviten buitelen reigers klapwieken naar rust en geborgenheid scholeksters ruziën vaardig vliegend eindeloos het mensdom imiterend bevrijd van hoofdpijn…

Nu het verleden een ander land is en dat meetpunt verloren ging Wij de kunst van het vuur maken uit onze handen lieten glippen Nu wij de schoonheid van ruïnes en oude verhalen niet meer herkennen Wij onachtzaam de ongeborenen van de toekomst geen ruimte geven Nu wij een boom planten en ondanks alles naar de blauwe hemel kijken…

Hoop is ernstiger dan ik zelf ooit had bedacht zo vlak bij humor hoop is ook veel meer dan vrolijk optimisme het houdt mij staande…

Als we woorden spreken en bewust zijn van de autoriteit, en de invloed en gevolgen, spreken we alleen nog maar woorden van optimisme met integriteit en met hoop voor morgen.…

optimisme lieve kind is waar je kracht en steun in vindt bij alles wat soms tegen zit heb je dat dan even niet stuur je je zelf met een kluitje in het riet hoop ik voor jou dat je dan heel snel merkt dat optimisme echt werkt wil ik je dit mee geven sta positief in het leven zonder stress angst en beven pas dàn kun je je grenzen verleggen…

Pessimisten glijden soms ongelukkig uit. Gelukkig beuren optimisten hen dan op.…

Tegen de klippen op behoud ik optimisme maar het wordt wel steeds realistischer van wat wel kan en wat niet, mag of moet want optimisme dient wel gevoed te worden het verlangt ook vitaminen en mineralen en wil van tijd tot tijd met rust worden gelaten Dan na een verkwikkende diepe nachtslaap sijpelt het optimisme in mijn nieuwe dag Zelfs…

Vandaag was het ' misme' dag een dag die je best missen mag een beetje pessimisme een beetje optimisme vandaag was het misme dag dat het maar snel morgen is zonder mis- me maar niet dag.…

Ik hoop dus van ganser harte dat dit mijn aller aller laatste versje is.…

Met alle wind mee is het goed lopen op de top van een golf zolang je maar naar voren kijkt…

Eens zal ons veilige huis verdwijnen. Aan de grond gelijk gemaakt. Eens zullen wij er niet meer zijn. Door nieuwe tijden ingehaald. Eén voor één zullen we afscheid moeten nemen. Machteloos zullen we voor vallende muren staan. Met tranen in onze ogen. Maar vandaag. Vandaag wrijf ik de tranen uit mijn ogen. Vandaag is mijn tijd nog niet gekomen…

Optimisme en pessimisme, schilderen verwachtingen. Realisme kleurt het in.…

De onzekerheid wordt gecamoufleerd door schimmen van vals optimisme een stuk puur geluk ligt gereserveerd overstelpt door hoop en idealisme Mijn gevoelens liggen diep begraven onder invloed van kommer en kwel ik wil zo graag de glans handhaven maar mijn gemoedsrust schopt een rel Mijn positieve inslag is nu overbodig in mijn wereld zo kleurloos…

Als Candide en het optimisme het pessimisme kan dat niet luchten omdat het een tegenstelling is maar bovenaan staat het positieve dat ik omarm met mijn levensinstelling de filosofie om te overleven niettegenstaande de rimpeling doorheen mijn doorleefd gelaat staat alreeds jaren in mijn genen gegrift. © Laurens Windig…

hoop ontspoort Dus, vandaag en alle andere dagen loop ik blij en goedgezind Durf ik er mij aan wagen want ik weet dat ik je ooit weer vind…

rond de zon lopen in draf duizend kinderen, zij eten op het gejank der achterbuurthonden daar waar ik lig de zon als een muziekspel in mijn ogen ik dring verder naar de velden gisteren verborgen achter modderige wolken, laat ik het licht bijten met zijn jonge tanden in mijn huid zij die er nog niet is, brengt spiegels aan, vangt de…

Als de mist optrekt kun je alles weer helder zien de zon en hemel worden gewekt het lijkt ineens zuiver en clean Als de mist optrekt krijg je wellicht weer hoop het uitzicht niet langer bevlekt een meer doorzichtige levensloop Als de mist optrekt verschijnt optimisme op het toneel vleugjes plezier die je ontdekt een onontbeerlijk…

Als je denkt ik zal toch slagen, draai de knop om want geheid, met optimisme worden hordes probleemloos genomen!…

Hij downloadt zijn optimisme en zeurt niet over zieltekort. De nieuwe tijd is schitterend, een mond vol toetsenbord. (deel van Joost Zwagerman gedicht uit hoofd geciteerd)…

kopje thee uitgewist voorbij de grens, de lijnen buiten het fotopapier. was het wel thee? ze boog zich het beeld uit, haar arm reikte weg oud gezicht, blij bleef jonger lachen, mondhoeken geknipt om niet te vergeten steeds maar herbeginnen het dartelend kijken naar wie ze was en is; haar lippen blijven - mij winnen.…

Optimisme gedijt in het gekkenhuis De meeste geesteszieken zitten in de Tuin op het gras, te kijken naar de Bloemen; ze voelen zich hier thuis, Door de gekrenkte zenuwen zijn zij ziek, echt niemand wil als hen zijn…

Wind schuurt optimisme, de verten hemelen op, bomen wegen aanwezigheid. Daar komt een man aan lopen. Ontgaande, scherpe blik. Kijk, hij houdt een hand voor ogen: tuurt hij naar zijn werk? Wind schuurt optimisme, de verten hemelen op, bomen overwegen degelijk. De man is ons nu dicht genaderd. In een holte komt zijn hand...…

optimisme is het valse credo onzer dagen blind voor wat gebeurt slechts oog voor wat zou moeten zijn stort een beschaving in stukken uit elkaar zoekt men slechts de ruimte voor de gevallenen om die monddood te maken…

jouw optimisme moet wel grenzeloos zijn tenminste zo lijkt het in je onmiddelijke omgeving is luidruchtigheid troef hangt de lach in de lucht met groteske gebaren ben jij het middelpunt in de vliedende kracht die leven heet...…

Het nieuwe jaar ben ik met frisse moed En optimisme tegemoet getreden. Ik ging naar zee, begon me uit te kleden En sprong het water in, dat deed me goed. Toch bleek al gauw het leven onvolkomen, Want ook de beurs heeft weer een duik genomen.…

Want bij welke stap in het leven ook al sinds mijn doop vrees ik geen wanhoop, dat is wangedrag van de hoop.…

Van optimisme wordt je slechts een dwaas Het tegendeel biedt ook al geen soelaas De zwoele zwier van 't midden is paniek Het leven leven, bang zijn, vallen, opstaan... en ten slotte gruwelijk ter ziele gaan!…

In Gaza-strook geldt nu een staakt-het-vuren Zo’n dertienhonderd doden lijkt genoeg Voor optimisme is het nog te vroeg De echte vrede kan nog even duren Eerst zeiden beide: Nee, jij bent begonnen Nu zeggen alle twee: Ik heb gewonnen…

in één van de zonnestralen één van de regendruppels één ademstoot van de noordwestenwind zat een sprankje een spettertje een zuchtje geloof hoop en liefde maar veel meer heb je ook niet nodig op zo’n dag als vandaag…

Z'n optimisme is niet in te tomen Aan vrienden zegt-ie stralend van geluk: 'M'n midlifecrisis is nog niet gekomen!'…