Alle inzendingen over Overstijgen

overlijden het lijden overstijgen…

iemand leerde me vliegen ik steeg boven alles uit om eindelijk te zien waar alles om draaide ik omhelsde de wereld toen ik weer beneden was…

Mediteren is de kikker én de vijver de sprong én de plons…

binnen lichtbanen kleurt grasgroen nog intenser mijn blik valt omlaag leeuweriken bewegen in hun hooglied naar de zon…

Moet ik je dankbaar zijn liefde, dat je mijn ogen leent praat en mijn tong vervreemdt met zachte balsem naar gelieve dat ik verder reik en vingertoppen kunnen tasten aan het fluwelen van dingen me overlevert en een morgenzoen laat zingen, verwachtingen wekt zonder avondlijke donderkoppen? Stil gevoel dat je exploderen doet. Onsterfelijke…

Het raakt het hart van een innerlijke wetenschap zonder dat we alles zal kunnen meten, de kracht, of de deugd ervan, de intuïtie dat alles ertoe doet, de overstijgende stap naar de werkelijke schoonheid.…

Los van ketens overstijgend, diep van binnen vogelvrij…

We vliegen niet we overstijgen beladen maar vastberaden met vleugels op de IC applaus bij het landen er volgt begrip en lege stranden we staan aan de grond dagenlang kunst en vliegwerk assisteren met schoolwerk grenzen overstijgen ze vliegend met bed en zuurstof met hart en ziel wat nooit opviel zij kennen de turbulentie de…

Hoor alles en verstom Kijk maar zie niet Daal af in de ziel en overstijg. Beheerst deint de hand : wat afsluit is niet het einde is het voelen in zijn kruis en vindt een pracht van een stijve.…

in dromen verheven tot de graad van drie en elf overstijgen wij ons hart zijn wij voor even en stromen wij mee tot de fee die danst met wie ze danst de zee van tijd de cirkel bevrijdt…

Ik creëer mijn eigen wereld Het is een spel dat ik vaak speel Ga dan al mijn grenzen over Durf dan alles, bijna te veel Moet soms eventjes ontsnappen Uit mijn dagelijks bestaan overstijg mijn eigen kunnen Daarna kan ik weer verder gaan…

verbeelding spraken om de oorsprong niet te vergeten, het raakt het hart van de innerlijke wetenschap, een eigen beheersing van geweld en twijfel, dat alles er toe doet, wat niet lijkt te zijn maar ongezien er altijd is geweest, zoals het bedoelt werd toen het begon en alles vernieuwd te baren maar dan wel zonder pijn dat is dé overstijgende…

wat nu als je toen wist dat weerloos leven aan een zijden draadje hangt en liefde met vleugels het instinct overstijgen kan? als je het daarbij gelaten had?…

Ze overstijgen: “Het Gewone Doen”. Ik ben niet heilig, Maar jouw liefde maakt mij oneindig.…

Zes keer je eigen kunnen overstijgen. Die opdracht is, zes keer, ontzettend zwaar, Maar, zes keer winnen en dan is het klaar. Zes keer en dan kan je de hoofdprijs krijgen. En dan? Een huldiging op het bordes? Nee, ìk bedoel: de actie Alpe d’HuZes!…

Lichaam en geest overstijgen om meer te leven! Het over en weer aanvoelen en begrip tonen. Elkander in de ogen kijken, genieten van het schone. Om dichter bij elkaar te komen. Opdat de ziel luistert aandachtig. En alles wordt gezien als waarachtig.…

Mijn lief, we zijn lichtjaren zo ver van elkaar, als polen van de morgenster, dichtbij als het oude en het nieuwe jaar, op helderheid gericht, als twee profielen van een gezicht, tezamen smelten kleine smarten tot simpel doel, in beide harten te drinken van een zeldzame wijn, een volmaakte dronk, gegist in een rijp festijn. Overstijgt het…

Ik teken jouw gezicht in mijn hart dierbaar dicht bij me je bent nooit weggegaan je blijft altijd voor mij bestaan want ik lees je in de ochtendlucht zie je boodschap in de sterren zie je lach breeduit in mijn droom je bent me nooit ontvlucht.…

Zweef, mijn kind, op de adem van de wind zij stuwt je hoog en naar beneden weer Gelijk een bries, aangenaam verkoelend, en de storm in wording die het zachte hart verjaagt Overstijg, mijn kind, de kleuren van seizoenen nimmer zullen zij raken aan wie jij eeuwig bent…

ben in ijzelmolecuul een sneeuwvlok, regendruppel in elke vorm die is ik ben in wolkenjacht daarboven en beneden ik ben besneeuwde bergtop ik ben de golfslag van de zee lichtglinstering op meer het onbetreden gras ik ben ontladend onweer de lava van vulkaan de oerschreeuw van de mens ik ben bezieling van wat is leven en dood overstijg…

Ik ben een druppel op weg naar de oceaan, langs bochtige beekjes vervolg ik mijn bestaan vloei langs rivieren vervolg mijn weg eindpunt van het leven waar verdamping mij doet overstijgen word ik gevangen in een wolk overzie de beekjes, rivieren tot oceanen in hunkering van mijn aardse leven…

schipperen is soms geboden net als het verschuiven van de boel of het beetje bij beetje bijdraaien van de bitterheid een kwartslag of zo een volle tafel met rekwisieten biedt ruimhartig plaats voor een ander verhaal loslaten is geboden overstijgen de kunst net als je aanraking is alles van waarde mooi genoeg…

In de verwachting het menselijk kenvermogen te kunnen aangeven dwingt hij zichzelf deze te overstijgen een zienswijze die de wereld veranderen kan bezielde filosoof en redenaar die niet alleen een beroep doet op het verstand maar ook op diepe emotie welsprekende wijsbegeerte die je kan raken in het hart bevrijden wil…

waar het geluid van babykreten het mooiste lied overstijgen wil twee grijpende handjes zoekend naar troost in zachte armen tot rust gekomen slaakt het een zucht in de warme omhelzing waar zijn lach geschonken jou zacht beloofd dat na zachtjes gapen dit nieuwe leven in alle stilte vredig zal slapen…

Moeder heeft mij uitgerekend om uit haar talud te varen levend boegbeeld, ik lijk sprekend, elke dag en alle jaren meer dan op mezelf te lijken kan haar ziel niet overstijgen moeders ogen kunnen kijken in de erkers van mijn eigen dreigt het leven soms met breuken pijnen in barre barensnood fluister ik haar toverspreuken als druppels water…

Deze geldverslindende normvervaging Zal ruim het dubbele overstijgen Misschien dat ze het op de rail krijgen Al is het wel met enige vertraging Zoals blijkt zal ook de ov-chipkaart Nooit arriveren in een sneltreinvaart ------------------------------------------- …de kosten van de ov-chipkaart lopen totaal uit de hand en komt later dan…

Met gesloten ogen keer ik terug naar een diepe slaap maar de weg is treurig en vuil, een halte tussen de dag en de nachtmerrie, gedichten lezen zou mijn oeverloze gedachten tegenhouden, die labyrinten overstijgen en naast mij een kussen een leeg omhulsel, waarvan de veren in onschuld lichter worden, om deze te vangen kost geduld,…

Gedragen in het hart gedoemd door onwetendheid gewond, geslagen neergehaald zonder enig belang diepe groeven, aangebracht in emotie naar verlangen gestrand in achteloosheid van wetenschap en vooruitgang waar onverdraagzame waarheid beklemtoont, geen smeekbede aanhoort elke scherf zijn doel bereikt en angsten doet overstijgen mateloze…

Laat mij de zachte melodie horen die onze nachten overstijgen waar sterren en maan verbaasd luisteren... En laat ons dan,in een rustige nacht aandachtig luisteren naar de symfonie van Uw eeuwige wijsheid...…

Dit overstijgen werkt verscheurend, Wij staan genageld aan de grond … Jij vertrok, en de troost kwam niet!…