Alle inzendingen over Proeven

met mijn mond vol sap proef ik het verschil tussen appels en peren…

In deze zwangere lente zijn ze maagdelijk de dieven die niets meer stelen maar durven te vragen aan hun geliefde dromen of de druiven naar passie smaken en ze zonder bitterheid hun eenzaamheid mogen begraven. Want ze zijn de goden die hun goddelijkheid voor elk minnares willen ruilen.…

Met de kruiwagen in de achteruit de berg op, de heuvel af, de sloot in geschiedenis schrijven op het dashboard gedachten knijpen, vleugels rijpen in het late zonlicht, er ligt nog zoveel te wachten op een buiging in het natte gras toverbloemen hangen te buiten naast de witte kippen dansen spruiten wegmaaiers, eierdopjes, regenwater, stop.…

Anders ben ik/ reeds gestorven voor jij kunt proeven van mijn bloeien. {pety soerabaja, mei 1988}…

ik proef de tijd die langzaam verglijdt tot de smaak van vandaag wanneer ik bijt knarsen seconden heel even als eten een klein moment dat het nu tot verleden bestemt soms in gedachten blijft hangen met de nasmaak van verlangen een proeve naar meer met een terugblik in sfeer…

wanneer ik haren richting hemel werp laat ik alles rond mij zomer worden warm en lustvol wacht ik tot jouw handen vinden wat ik bied kus me kus me warmer tot jouw hitte binnendringt in vingervlugge streken zingt langs zachte lippen en het nippen van jouw room…

Vanavond zal ik proeven jouw huid op die van mij mijn zinnen langs jouw zij en stilaan meer behoeven. Ons stoffelijke wezen brengt dichter zo bijeen wat heel was, lang voorheen; geen tel is meer na deze. En langzaam cel na cel ga ik zo in op jou en jij dan op in mij met innig zielespel.…

Toen ik ging pinnen nam de automaat Tot mijn verbazing plotseling het woord En wat hij zei werd uiteraard gehoord Door alle mensen achter mij op straat: “U hebt een fout gemaakt, naar ik hier zie; Uw pincode is drie drie zeven drie!”…

Ik zou je willen zoenen zoenen zoenen Je kussen willen kussen kussen Proeven je lippen proeven proeven En willen voelen voelen voelen Of je wat voelt voor mij…

mijn vertedering om wat mooi is, te proeven momentopname…

toen hij begon kwamen pepermuntjes om zaligheid te proeven…

haar zien, haar voelen, haar ruiken, haar proeven. Dol op haar.…

Die er een tijd niet meer af Gaat Als je hier voor me zou staan Heel dicht bij me Op raakafstand Zou het enige wat ik zou willen doen Zijn Jou mond met de mijne Aan te raken En nooit meer los te laten Jou voelen Jou proeven Ik wil je proeven Dat kan ik niet Ik wil je zoenen Dat kan ik niet Ik wil je zeggen dat ik Verliefd op je aan…

Voorzichtig proeven van de zoele voorjaarslucht: vanwaar komt de wind?…

Godverlaten strand mijn lippen proeven het zout van eigen tranen…

Stilte kun je proeven je kunt het drinken als een glas warme melk voor het slapen gaan stilte kun je proeven nectar voor die diepe slaap totdat je wakker schrikt en je onbewust nog je lippen aflikt hoe zoet was toch die stille slaap het is de wekker die je echt wakker tikt.…

Ik kan proeven van jouw lichaam, proeven wat je wilt. Ik kan je horen denken, en luister slechts verstild. Ik kan ruiken aan jouw liefde, ooit bestemd voor mij. Ik mocht jouw leven delen maar nu is dat voorbij..........…

Ik wil je proeven en vertellen Dat ik van je hou Ik wil je horen en je voelen Jij zegt: ik ook van jou…

De Jumbo loopt voorop in voedingskwesties (zoals op deze plek al eerder stond) Insecten eten is dus best gezond, daarom hier nóg een paar gebruikssuggesties: Wat dacht u van gebakken schaamluis mét, of wespen-steak of stamppot pissebed?…

In teruggegeven woorden was met smaak te proeven van zijn gedachten, die niet neergeschreven NOOIT gelezen zouden zijn…

Als jij van mij houdt zeg het niet spreek geen mooie zinnen toon met je stem enkel geluid laat me beminnen de ongeschreven regels tussen de aren van je blanke huid het licht naar je glanzende ogen volgen me snijden aan rauw gras morgen zal ik je stilte nog proeven…

vleugels van woorden strelen ogen oren proef letters door lippen gekust Bloei!…

wachten voor de nacht door een zwoele duisternis neen, geen middernachtmis straalt zoveel macht ben je werkelijk zo zwart hier nog wat licht weet dat ik zwicht waar zit jouw donker hart…

Op de mesthoop van vergetelheid ligt een zilveren lepeltje dat men somtijds opraapt om de vijgen en dadels der menselijke vragen zacht drukkend of draaiend te kneden tot zoete vruchtenmoes waarin Sirachs woorden smaken als hervonden wijsheid.…

diep het kommetje dieper uit dan ik dicht schep het vol uit de beelden en de koppen daarin herkent men zeggen ze een depressie wat ik opneem gaat en verdwijnt in een doorgeefluik mij blijft het lepelen naar wat rest tot ook ik ben opgebruikt…

van mensen om je heen die zich steevast laven aan wat jij hen betekent zoals van deze wijnstok de oogst dat zal doen klinkt feestelijk het getjilp als later straks dan toch ons lied verwaaien zal zal fladderend een vlinder jou gezelschap houden om met geprooste wens jou dronken te voeren met hoop liefde en geluk blijf het leven proeven…

gisteravond laat las ik jouw ondoorgrondelijk gedicht het kon me vooralsnog niet echt bekoren vandaag nogmaals gelezen de woorden geproefd met haar verfijnde smaken en met frisse wakkere oren hoor ik nu de boodschap tot mij gericht herkende haar ware wezen die me nu wel in m’n hart wist te raken net zoiets als dat achter een perfect…

Grasgroene emoties om te delen met een man of met een vrouw Ontastbare wonden zijn er om te helen door jouw tranen eens te proeven wil ik heel dichtbij zijn heel dicht bij jou.…

wie wil niet de vrijheid proeven? grenzeloos en ongeremd eeuwig in geluk vertoeven waar vrede ons verlangen temt…

ik zag je proeven wist dat jij heel even in een andere wereld zou vertoeven om na te gaan wat er met dit lekkers is gedaan fris en fruitig was ooit een hype maar het nu toegevoegde guitig springt er helemaal uit door trigger van de lach en vrolijkheid te zijn dit buitengewoon kleine wonder wordt zomaar op de tong gelegd alleen ogen…