Alle inzendingen over Rijmelaars

Hij is een klankenluis, een lettergrepenteller, Een taalmans ongerief, een knullig woordbekneller, Een nagelbijtig beest, een pennezuigend dier, Een onzinmakelaar, een vorst van scheurpapier, Een pronkziek pauwenkind, die met zijn staart wil prijken En allen domoors doemt, die naar zijn benen kijken, Een koekoeks kiekenbroed, een opgebarsten klok…

ben nu thuis acuut gevaar als publieke rijmelaar neem mijn zoon jochem rijmt alleen op lochem hij denkt 'k zit veilig daar…

De tijd dat gedichten moesten rijmen is voorbij, zei hij, en hij rijmde rustig voort, totdat hij door die ene, andere rijmelaar met een houten priem werd doorboord.…

De rijmelaar genoot dan nog het meest. Zo leerde ik door deze erfenis dat geven eigenlijk ontvangen is.…

Kijkcijfers stijgen nu naar grote hoogte, Door al die rijmelaars met grote droogte.…

De louwmaand is maar net voorbij, dit jaar En ik ben al meteen uit de roulatie Mij wachten weken van revalidatie Ik werd een sukkelende rijmelaar De orthopeed schonk mij een nieuwe heup Dus hoop ik dat ik strakjes minder kreup…

Een Weesper rijmelaar had weer een versje klaar. Pas toen hij het overlas zag hij wat er niet was: een hele zin ontbrak! Een pijnlijk ongemak! Dus vroeg hij zijn vrouw Tjeesp: "Weet jij een rijm op Weesp?"…

Een winnend gedicht valt niet meer te rijmen Het product van de zwoegende rijmelaar gaat na drie regels in de versnipperaar en probeer het dan maar te lijmen Vergeet Cats en Vondel, mijdt alle rijm en lof zal u deelachtig zijn…

(Uw trouwe dagelijkse rijmelaar Is eigenlijk maar een cultuurbarbaar..)…

Hier volgt een mening voor jou en voor mij 't is mij om het even of een bloednieuw leven een lucas - een hij - of marieke - een zij - een nazaat van rij neveld wordt, 't hoort erbij Ach, iets te voorspelbaar dit rijmelaars ei was 't maar vast juni, dan was 't weer voorbij Gelukkig zijn wij weer een paar dagen vrij als Hemelvaart…

Verontrustend en gelijkend op een kale implantaat stroomt het leven weg het is alsof de nageboorte nog schreeuwt met de stem van het kind doch de genade is eindeloos en het bloed dat van voren en van achteren de rijmelaars laat dichten hecht zich nu aan mijn handen al vond de nacht niet wat ik zocht en zie ik in de spiegel van jouw…

Verruimende kost voor rijmelaars? Dat ik Hier aan hen moet denken... Kom Voyager, buig om, buig om naar mijn publieke vrienden op aarde: 'een Ruimtereis' moet men declameren!…

de bakker had een bloemperk in z'n tuin ter nagedachtenis aan twee poëten en in z'n vak kon hij er goed van eten: hij bakte niet alleen maar wit en bruin. een lekkernij werd door de man bereid waardoor hij rijk werd in de kortste keren. hij liet zich door twee schilders inspireren: de appelbol was zijn specialiteit. de schrijver van dit…

Pfeijffer, Komrij, Vinkenoog heftig aan het kissebissen vinden zijn werk te luchtig 'n rijmelaar op sinterklaasniveau, niet snobistisch luidruchtig geen homo, stoned, bezopen. Ze moeten zich eens vergeWissen dat hij is gekozen door publiek die het verschil ziet tussen Herman Brood en Anton Pieck.…

Graag voeg ik nog iets toe aan dit succes: Een vormvast rijmelaar heeft haast geen haren, Wie snelsonnetten maakt kan dat verklaren……

ik behoor dat kan u zien, regelmatig dan, tot de kaste der rijmelaars ja, dat u toevallig niet op eindklanken let of wellicht haat kan ik niet helpen dat is niet onder of boven de maat niet dat alles zo evenwichtig klinkt in mijn geschriften ik doe maar wat vaak zonder te schiften en denk vaak; goh, het loopt wel ergens ga verder…

De PVV zakt langzaam in elkaar Net als de wolk van Eyjajallajökull U snapt; een woord waar ik niet over strökull Want dan was ik geen echte rijmelaar Straks gaan we lekker vliegen allemaal En Zalm scoort slecht dus; alles weer normaal! ----- De PVV blijft zakken in de peilingen van Maurice de Hond.…

Zag slechts fanatieke rijmelaars, vertederd door het Grote-mensen-gevoel, clichés smeden met een legoblik - wie weet wordt Dat ons oeuvre! 'Nee, lieve ambitieuzen. Dichtkunst gaat gedreven aan zulke smeuïgheid voorbij... Te weinig jeu, te weinig chique.'…

de hele wereld kan me gestolen worden pak in neem mee die handel de stomme stenen waarop ik wandel en ook die onwelriekende riolen de hele wereld kan het apezuur krijgen de Donners en de Zalmen van dit land de mini-bobo's in gemeentelijk verband en ook die vreselijke paardenvijgen de hele wereld kan naar de bliksem lopen de obligate rijmelaars…

wat af, van onderaan tot boven Geen zwerm zo groot, hij zal hem kundig ziften Op muggen, die gaan nooit aan hem voorbij Hij weet ze feilloos uit de groep te schiften En knipt hun vleugels af, in razernij Geen versje komt spontaan zijn hersens binnen Eerst wordt de zaak van A tot Z ontleed Waarbij hij elke punt en komma meet Om daar de rijmelaar…

Maar tussen roos en sterrenpracht wordt heel wat bedacht van verliefden en van rijmelaars van speculanten en van wichelaars één almachtige God houdt ze in Zijn hand en geeft iedere roos, iedere ster een eigen plaats en stand.…

Nog even, voor ik van u afscheid neem wil ik mijn voet tussen de deur gaan zetten à la columbo maak ik korte metten met die blasfeme tongen in het veem Wie kluivert papa dab in vogelvlugt wie is die heer van de goedheiligman die deelt in de mêlee van de malaise van woord tot prut verwelkte bouillabaisse der nitwits debuterend in een klucht…

Heb me lief, leest de onnozele rijmelaar op haar lippen. Terwijl ze alleen dacht: haat me niet. Maar haat was juist het hare.…

gedaan Zelfs geen kwatrijn Of sextet of octet Laat staan een sonnet Hij is der dagen zat Dom als een kleuter Zwaar geretardeerd Zo stom als een wicht Dat nog nooit iets geleerd Heeft, geen letter geen noot Op papier heeft gezet Maar ralaraaskat, Gelaarsde kat Raaskalt en kwaakhalst Als holbolle gijs Een rammelaar Raleimerei rijmelaar…

't Was liefde die nimmer mocht wezen al werd zij geel en roze rood, het ging godsgruwelijk verkeerd Totdat Beltane's rijmelaars ei verleiding in de hoofdstad bracht Hiëros gamos doodgewoon als vrede op papier Daar is 't nu lente maar vandaag de dag komt 't atelier opnieuw in 't licht te staan van 't vijfluik der vergetelheid die…

met doodsverf op ’t gezicht, Met de ogen strak op ’t blad gericht, Dat voor hem ligt, Zit daar Jan Rijmelaar; En zwoegt En ploegt Aan zijn gedicht, Alsof ’t een reuzenarbeid waar, Voor mensenkracht te zwaar. ’t Gerimpeld voorhoofd van De man, Zijn wenkbrauwboog, zo laag hij kan Op ’t oog gedaald En neergehaald, Zijn daar de blijken van…