Alle inzendingen over Ronde van Vlaanderen toeristen respect

kop op en achting, voor berg wielertoeristen op de Koppenberg, in 'Ronde van Vlaanderen' - sympathie, alsook respect!…

onder Zuidvlaamse wolken met rauwe grauwe grijns suizen ontieglijk vroeg verbeten Flandriens gekromd zoals de bomen vernijdigt zich de strijd over kasseien wegen windop tegen de tijd melkkoeien slaan op hol door 't heuv'lend platteland wanneer de waaier spint en zich bergop verkrampt lichtvoetig over muren bemerkt de favoriet hoe…

Zij loechen en staken hun schouders op omdat ik hun klapte van Vlaanderen. Zij loechen en zeiden: Van anders wat en horen wij u nimmer klappen, Wel neen! neen! Mijn Vlaanderen is mijn ziel, mijn leven, het doel van mijn streven: mijn leven voor Vlaanderen en Vlaanderen voor God, o mocht ik dat winnende sneven!…

Heb ik geen recht, ik heb geen land; heb ik geen brood, ik heb geen schand; Vlaanderen, Vlaanderen, met hand en tand sta ik recht voor u, vecht voor u!…

De Ronde waar hij ooit fraai triomfeerde Kwam deze zondag naar 'zijn' Kanegem De dood, als in een sick-joke, haalde hem Net voor het peloton zijn dorp passeerde 't Is 'n manier van heengaan die verdomd Dicht bij het sterven in het harnas komt…

In de velden van Vlaanderen groeien nog altijd granaten van roest, rotten nog leden en lederen aanhangsels van soldaten. In de velden van Vlaanderen nog altijd een nadorst van dood, drank in de modder gebruikt, pijpen gerookt en over de longen de angst.…

en ben ik ondertussen, voor mijn part wel toerist, in je hart.…

God, onze Heer, gij loecht weleer op Vlaanderen; toen was het machtig, schoon en fier; kluister en juk, het sloeg ze ruw aan spaandren: "Vrijheid en Neering!" klonk het hier. God, onze Heer, wil 't jong geslacht aanhoren; red Vlaanderen uit zijn diepe val! Zegen de eed door allen trouw gezworen; Vlaanderen, Vlaanderen boven al!…

God, onze Heer, gij loecht* weleer op Vlaanderen; toen was het machtig, schoon en fier; kluister en juk, het sloeg ze ruw aan spaandren: " Vrijheid en Nering!" klonk het hier. God, onze Heer, wil 't jong geslacht aanhoren; red Vlaanderen uit zijn diepe val! Zegen de eed door allen trouw gezworen; Vlaanderen, Vlaanderen boven al!…

Mijn schaduw zwaait driekwart rond mij heen niet te volgen ook al draai ik op een been andere mensen die mij gade slaan kijken rond, zien ze mij dan niet staan Aan de hemel staat ook Jantje maan sommigen hebben er al opgestaan een ongekend geluk alleen voor die paar eersten de anderen kunnen nu best met Vlaanderen feesten.…

Vlaanderen huldigt zich in mist. Eenmaal gevierd werd Lichtmis gedempt. Niets of niemand onthult Nieuwjaar waarin wij dubbel turen. Van waar die kortzichtigheid? Geraken wij beneveld en vervuld door onze insluitende haardvuren? Vlaanderen huldigt zich in mist.…

langs de sterren zullen we zweven door de wolken zullen we gaan, met zijn tweeën samen reizen in het zonnestelsel staan samen hand in hand onze handen op elkaars buik je liefde maakt me gek kom we trekken er op uit ik blijf altijd reizen altijd op weg naar jou overal waar ik ook ben, ik ben toerist op het eiland vrouw…

ik voel me een toerist die reist door dit leven en altijd is er het heimwee het heimwee naar huis want in dit leven voel ik me vaak niet thuis…

Ik ben een toerist waar jij woont, waar ik vroeger -- nog familie was.…

er ligt een vogel in het gras, de vleugels glanzen nog rond zijn gebroken lijf een enkele madelief buigt stil in afscheid als respect voor het gedane, als de eeuwigheid van nooit voltooid…

Voor Vlaanderen, Vlaanderen, Trille mijn harte vol geestdrift en vuur. Mijn land is het land van de stille, De vreedzame brede natuur.…

de toeristen lopen weer rond als witte vissen langs de kade ze kieuwademhalen het mooie weer ze laten de lentewarmte spreken tot hun moegewinterde gezichten ze lopen met zwemvogelvoeten tot aan de waterlijn waar ze zeedrinken met hun ogen want boven de zee anders dan in de grijze steden boven de zee staat het licht van een goddelijke…

Daarom rijdt ze nu door Vlaanderen en ik ben haar passagier. Meid, waarom zo ver gereden, waarom blijven we niet hier, waarom blijven we niet in Vlaanderen met zijn duizend soorten bier?…

In Vlaanderen! Waar leefde 't volk ‘dat niet en boog?’ In Vlaanderen! Waar was men vrij toen alles boog? Waar leefde 't volk ‘dat niet en loog?’ In Vlaanderen, ons Vaderland. Waar leefde 't vrije kerelsdiet? Waar klonk des klauwaarts zegelied? Waar leeft een volk nu zonder taal?…

In Holland wil men ervoor vechten om Vlaanderen weer aan te hechten. Wij kijken al uit naar muisjesbeschuit en muurkastjes vol pindagerechten.…

Toelichting: Onlangs, bij distichon 38 over de Ronde van Vlaanderen en Tom Boonen heeft de vierengeefster/vierengever weer toegeslagen!…

Zo kreeg ik een ketting van vrolijke, witte bloempjes, die ik om mijn nek en rond mijn hoofd drapeerde, zoals men in Hawaï toeristen begroet.…

Laten wij, mensen, leven voor vrede op aarde en elke ademhaling hierbij stilstaan. Als we vrede van binnen hebben en dragen kunnen wij dat ook wensen voor de ander, en als we allen een stille innerlijke vlam bewaren dan vragen wij niet meer als de wereld aankan.…

De fluwelen streek van oude meesters beroert al lang het doek niet meer het bronzen vlas omgord met heesters wuift slechts op velden van weleer. Statige steden langs verzonken wegen worden langzaam van hun trots ontdaan de boerenbede om zon en regen de Vlaamse trots in een hard bestaan. Het is verdampt in de vooruitgang alleen in omzien…

Zoals de wereld draait... Draai ik met haar mee.. Kom ik mensen tegen.. Ken er zovele maar de meeste nee.. Maar plots tussen de mensen .. Daar kwam jij net aan.. Waren het verhoorde wensen.. Dat jij naast mij kwam staan .. Gevoelig zacht jij zomer zon.. Mensen achter jou stralend.. Snuivend naar je bodylotion.. Je glimlach maakt ze dwalend…

Draai rond, draai rond, mooi meisje uit fraai achterland. Draai je volle heupen hoog. Wij willen je rond zien gaan als gretige vlammen in droog hooi. Draai rond mooi meisje. Je navel is een lonkend oog. Jouw lichaam een gespannen boog. Draai rond, draai rond, ontspan, rond je mond is alles mooi.…

Terwijl zij langzaam blad voor blad omslaat en herinneringen traag, zeer traag wees laat worden verbergt een ezelsoor een beetje krom gevouwen schimmen van wazig zwart-wit vloepapier lijkt te dansen maar kraakt plotseling bij het laatste tafereel ze staat op schuift haar stoel achteruit en sluit de gordijnen…

Eens heb jij je tijd gehad en voor je 't zelf weet behoor je tot één grote stad, een stad die Vlaanderen heet. Dit je te bekennen valt me zwaar, o, lieflijk dorpje van weleer. Na welvaart van zo'n vijftig jaar herken 'k je haast niet meer.…

vingertoppen blauwgeplekt oosterse schrijfkramp doet de ronde vadsig schrijven in woord hoesten taal gedrukt op tong gemors gekreukel geschraap tot op het bot naald splinter mij in mijn arm om te overleven in mijn poëzie…

Terwijl zij langzaam blad voor blad omslaat en herinneringen traag, zeer traag wees laat worden verbergt een ezelsoor een beetje krom gevouwen schimmen van wazig zwart-wit vloeipapier lijkt te dansen maar kraakt plotseling bij het laatste tafereel ze staat op schuift haar stoel achteruit en sluit de gordijnen…