inloggen

Alle inzendingen over Ruïne

75 resultaten.

Sorteren op:

bx – b = x

hartenkreet
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 359
'Ik mis nu een beetje,' zei bruin, want hij was na een ingreep een ruin.…
Aubrey29 februari 2012Lees meer >

Kwetsbaar (tanka 7)

netgedicht
4.2 met 16 stemmen aantal keer bekeken 229
In de ruïne van je gebroken leven groeide een klaproos. Ze bekroonde het gevoel van jouw kwetsbare broos zijn.…
Katty24 maart 2011Lees meer >

ook mooi...

netgedicht
2.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 359
de 'Yorkshire dales' om precies te zijn Bolton Abbey de ruïne van 'Priory Augustinian' een schilderijtje aan de river Wharfe over de 'stepping stones' naar de andere oever en dan een foto maken…

Aangeboord

netgedicht
3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 83
sluiers van weerstand zijn geleidelijk verscheurd opgebouwde muren verbrokkeld tot ruïne mijn ziel dwingt mij te graven naar de bron van mijn oorsprong waar inspiratie vloeit…
Marion Spronk2 september 2016Lees meer >

Woorden

netgedicht
4.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 143
wellicht geduld afwachtend om toe te slaan soms fijnzinnig als zijde vaak als bliksemschicht met volle kracht dondert erkenning niet smeken is superieur omheiningen breken het woord staat en troont soms ten spijt teruggeroepen maar de ruïne blijft…

Generatie omgang

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 77
Vanuit lege ruïne klinkt het toonloos zonder gestalte naar overzij waar volle huizen luxe riante villa’s geen antwoord bieden stromen woorden door wind gedreven die in oude tijden harten warmden en nu in koude vlagen slechts tonen het verval.…

..

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 129
'Mij zul je dan niet rond zien struinen bij deze winderige ruine. Ik zit, als het hier sneeuwt en vriest, mooi in Venetie of in Triest, en, wat ook aardig is, daarginter komen wél trema's uit de printer. (uit: Goed voor hart en bloedvaten)…

goed te pas

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 173
ik sta hier in de duinen die in wolkenlucht verstuiven windvlagen die wuiven met handpalmen van gras zie de manen van ruinen langs briesende paarden die niet meer bedaarden toen het éénmaal zo ver was zij nemen de benen het strand op naar zee langs het water gaat het in rengalop goed te pas ga ik er even helemaal in mee…

Verslaafd

hartenkreet
4.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 643
Als je ziel zichzelf verkoopt een autonome handel, je kijkend naar je eigen fort langzaam een ruïne wordt Als een origami donkergrijs je beeld vervouwt, je dodelijk verveeld huilend van je moeder steelt Allergisch voor je schaduw, maar verslaafd aan de zon badend in het zweet ontsnapt een laatste kreet: Help, help, Ik ben geen junk…
reinier24 augustus 2003Lees meer >

Huwelijkstragedie

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 312
Aan een stille weg verscholen staat een ruïne met holle kamers, vervallen in de tijd, waar op regen en stormdagen de geesten nog dolen die gierend huilen van wrok, verdriet en spijt.…

Het Gevecht

hartenkreet
3.6 met 27 stemmen aantal keer bekeken 3.899
Wachter van de ruïne poort. In de schaduw van de zon. Gezakt door onvoorzichtigheid. Gevlogen in de lucht. Met gekrijs gevallen. Beschoten en vernederd. Verjaagd en verkracht. Wachtend op een ander oordeel. In de vervluchtende tijd. Als een zaadje in de grond. Beroofd van het eigen ik.…
J.J.v.Verre12 januari 2008Lees meer >

Ruïne verstilling

netgedicht
4.2 met 21 stemmen aantal keer bekeken 471
Hoe rijk zijn de woorden door namen benoemd verankerd aan gestolen momenten voorbijvliedend, verloren in tijd Want in de ruïne van 't verleden tussen brokkelend steen bloeit een witte wilde roos zo puur in 't heden met mossig donkergroen daaromheen.…
Katty6 februari 2010Lees meer >

Het hoeft niet meer ...

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 92
Altzheimer sloopte mijn allerliefste lief en liet een ruïne achter in mijn leven. Na het moment dat zij hopeloos stierf, was zonder haar het mij om het even, of alles verder ging waar en wanneer, het hoefde voor mij allemaal niet meer. Toen, na jaren duidsterdonker verdriet, deed jij plotsklaps het licht weer aan.…

luchtbel

netgedicht
2.4 met 18 stemmen aantal keer bekeken 1.967
Traag verkruimelt het wolkendek Tranen slijpen mijn wangen, Een kale ruïne in de schedel geplant. Vellen vallen van het lichaam. De planeet mag oplossen in bonte bubbels. Grijze dagen, zoet verdriet.…
Wimper3 april 2003Lees meer >

Schuilruïne

netgedicht
2.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 76
doen op gewone dagen, eten en niet verdrietig zijn Aansterken, mezelf restaureren de namen van mijn ziektes niet meer nodig hebben Alleen mijn neus is gezond zet me in mijn eigen stank ruikt waar het naar toe gaat Duiven koeren klaaglijker kauwen krassen in mij Missy draait om me heen De stad is vol leven raast voorbij aan de ruïne…
Zywa19 oktober 2024Lees meer >

de sterfelijkheid houdt aan

gedicht
3.1 met 24 stemmen aantal keer bekeken 11.996
zich weervindt in dit haast vervleesde voortdurend kortstondige zelvige grondstuk, lijf lijk als weefsel, ik zijnde, wijn wikkend, zeker de nachten zijn war en onzeker, verdichten zich waar men in zit, men erft zich alleen het steeds weer voorbije, zo tast men zijn omtrek - ----------------------------------------- uit: 'het bezit van een ruïne…

de ladder danst

hartenkreet
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 361
een late hond sterft blaffend weg in de aanhef van de zomernacht langsheen de bogaard lijnt de heg de manden waarin ’t plukfruit wacht wielen knarsend in het grind wekken zongebruinde krachten eens de knecht de paarden bindt verlaadt men stil de zomervrachten het duister valt als kar en ruinen tot stilstand komen bij de poort swijlst dansen…
Aramis27 oktober 2007Lees meer >

God's creatie, en de mens

netgedicht
2.3 met 6 stemmen aantal keer bekeken 122
Een gedachte vervlogen door een illusie bedrogen de wazige schets van een verwrongen wereld en alles gelogen De knop van de liefde die pas bloeit wanneer harmonie groeit en het onkruid, verstikt door ellende, doodbloedt in de ruïne van het leven door het verleden getekend, gezegend in de bron van al het leven omringd door de bloei…

Flagrant

netgedicht
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 164
zonsondergang is van de vileine hand van de Meester 'Zonsondergang bij Montmajour' is in tijd van woede gecreëerd Net als dagelijks de zon aan het eind van de dag Gelijk in alle oceanen leven gaat, maar niet de zeester wordt dus Van Goghs werk gewaardeerd Kleine, verwrongen eiken op een rotsachtige heidevlakte Met op de achtergrond ruïne…

Tweewereldenbestaan

netgedicht
5.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 51
ik zag haar uit de ruïne ontsnappen met een middeleeuwse steenlawine dicht op haar hielen hoorde hysterische paniek in haar stem zag de intense chaos in haar geest vliegensvlug om zich heen grijpen nog is zij heel beneden gekomen want het enige dat ik vond was haar warmte op een grote ronde steen die rustplaats was uit zijn…
wil melker7 september 2022Lees meer >

Té zuinig?

hartenkreet
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.364
Kastélen bouwen, vergéét het maar, ruíne's blijven over, in deze welvárende, zich aan de afspraak houdende staat! Toé nou, men. Balkenende, wanneer stópt u nou met deze niet ná te komen afspraken, kortom met deze Ellende?…
an terlouw8 december 2003Lees meer >

De overkant

gedicht
3.0 met 308 stemmen aantal keer bekeken 47.164
Door het raam zie ik een vrouw haar kind slaan de man komt thuis en slaat zijn vrouw ik sta en kijk Ze zijn nu bij de buren een veldslag huisraad vliegt door ruiten ik sta en kijk Het huis vat vlam en ook het huis ernaast er liggen doden in de tuin ik sta en kijk Kinderkreten sterven weg de overkant is een ruïne uit een puinhoop…

dat huis

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 97
kwaad dat huis waar ik geschreeuwd heb in de wanhoop van wat leegte zeggen wil en waar geborgenheid tussen alle witte wanden zacht vervloeide tot een massa warme handen rond mijn lijf dat huis verlaat ik, ik laat het voor een ander ik wens de stille zegens aan die ander toe het huis dat op mij wacht verzacht in ieder opzicht de ruïne…
switi lobi20 augustus 2017Lees meer >

De monumenten 4

gedicht
3.1 met 12 stemmen aantal keer bekeken 7.011
Gebouwen zijn aandoenlijk als ruïne, Hun ziel ligt bloot. Paleizen, kerken, banken, Geen sterveling die weet waartoe ze dienen. Je hoort dus overal de luide klanken Van tuba en trompet en mandoline En ziet er mensen langs de straten trekken Met feestgetoeter en plezier voor tienen. Dit is een stad van louter lachebekken.…

De herinneraar

netgedicht
4.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 460
ik rust in m’n stoel tegenover de staande klok die m’n tijd wegtikt verzadigd van het verleden gebukt onder druk - van talrijke herinneringen stormt in een stil moment 't ganse verleden het bewuste binnen bladerend door mijn leven - sleurt het onbewuste mij mee langs de ruïne van ongeheelde wonden verborgen en verworden tot…
Custor23 april 2009Lees meer >

Kringloop

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 370
Beeldenstorm en kaalslag laten geen spoor van loof en look vruchten passeren het darmkanaal, worden tot een amorfe brei in een bodem van afbraak broeit gebladerte als warme rook een schijnzalig schimmel bedekt de ruïne van aardse barbarij er borrelt een gistend mengsel in de onderbuik van bedorven jaren doch in de vochtige kelder blijft de glinstering…
Iniduo27 januari 2013Lees meer >

De monumenten 2

gedicht
3.7 met 17 stemmen aantal keer bekeken 12.177
Elk huis vervalt er doodkalm tot ruïne. Elk mens kan er vrijuit op straat verrekken. Elk monument zakt ongestoord ineen En op een zomaar wandelende dame Stort zich de pest. Dáár ligt haar grote teen. Het is een echte stad, en geen reclame. ----------------------------------- uit: 'Gesloten circuit', 1982.…
Gerrit Komrij27 februari 2020Lees meer >

het klooster

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 186
keurig klooster, later, veel later ruige ruïne eenzame pater heilige ramen goddelijk licht akkers en weiden vruchtbaar gezicht losse planken scheef op de brug “eenvoudig leven” stond op de rug dik was het boek muffig de zaal vreemde geluiden vloerkleden kaal verbrokkelde toren stinkende gracht uitgesleten treden nostalgische…

Zwarte vogel

netgedicht
2.4 met 7 stemmen aantal keer bekeken 87
Ik stond erbij, ik heb de stoet zien gaan we keken, bogen en applaudisseerden voor 't langgerekte lint van limousines die dag werd de A2 een Herebaan een indrukwekkend lange marche funèbre Nog maanden later vond men in de vlakte in de ruïne van de zwarte vogel wat relikwieën in het veld des doods als laatste teken, doch geen…
Maxim16 juli 2024Lees meer >

na de gouden uren (voor Paul)

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 231
in een witgeschilderde bus achter geblindeerde ramen wordt hij binnengereden hij kijkt me aan ik kijk terug en zie zijn geschokte kop ik schraap mijn keel zijn metalen kunstbenen zuchten en slurpen alles zucht en slurpt in de ruïne hij aait de hond en tast naar emotie hij verween in een zoekgeraakt dossier zonder benen treedt…
j.bakx27 april 2008Lees meer >
Meer laden...