Alle inzendingen over Solse Gat

Het bos door ging ik Keek omhoog een streep van licht mij begeleidde Niet wist ik waar mijn voeten stappend, gaande, bleven Door dieren wel gewaar opweg naar ander doel Zo links als rechts begluurden mij wie ik niet dacht te kennen en bleven stil verborgen nog achter beuk of hakhout hoog Ik spoedde voort geen rust opzij te gluren…

DO - RE - MI - DO DO - RE - MI - DO MI - FA - SOOO (do - re - mi - do) MI - FA - SOOO (do - re - mi - do) SO-LA-SO-FA-MIII-DO (mi - fa - sooo) SO-LA-SO-FA-MIII-DO (mi - fa - sooo) DO - SOL - DOOO (so-la-so-fa-miii-do) DO - SOL - DOOO (so-la-so-fa-miii-do) (do - sol - dooo) (do - sol - dooo)…

Er zit een krater in mijn hart, niet eens een gat welnee, er zit een krater van wel een metertje of twee. Er zit een gapend gat, waar eens mijn hart toch zat, maar dat hart, is voorzien van een gapend gat.…

mio pas demoiselle pour moi no woman no cry pas de quoi sole mio, o sole mio…

Oerknal oorsprong genesis Sol dag oog tijd leven licht Iustitia Solarium Helios le roi soleil Apollo plexus ikaros Aurora farao terras Lux aeterna babylon…

Waar beukenbladeren de bodem overheersen Aan de randen van statig malenbos Mysterieuze sferen al eeuwen lang dicteerden Mist in het gat onheilspellend wordt uitgedost Waar bombastische heksen zweefden Duistere monniken in een guur klooster leefden Voor menig bezoeker was het er niet pluis Als s ’nachts de klokken speelden en wind zorgde voor…

De Tour de France start in Bilbao, volgend jaar in de Noorse fjorden, en de Ronde van Oman waarschijnlijk op 't kerkplein van Coevorden, de Vierdaagse van de Costa del Sol zou eindigen op de Zugspitze in Tirol, en de Ronde van Wallonië in Patagonië ! gekker moet ’t niet worden !…

In de verte zingen de golven van de Middellandse Zee een turquoise hymne voor de ongekroonde koning van de Costa del Sol.…

O Sol iustitiae, illustra nos Verlicht ons, Zon van de gerechtigheid Zie waar zo'n Kafkaesk proces toe leidt 't Lijkt onderhand meer op Pandora's doos Een procureur die nu zelf moet gaan boeten Voor 't treden van het recht met beide voeten...…

Loop door eindeloos denk door doordenk het gaat door eindeloos ondoordacht zinloos fysiek en mentaal gebonden.…

Voor mij op de grond een krant lege fles papier zwart gat ondekt, Te gek gek gekras in de nacht tast in het duister, Krachtige katachtige ogen prachtig, Kijk in de zwarte gaten er in willen bijten er door heen vliegen met verf besmeurde vleugels, Vallen op de grond een krant lege fles tekst op papier, Start een revolutie…

wat dat klap voor je gat dan heb je wat…

Een zwart-wit gehuppel dat zich telkens weer weergaloos een gat boort in de lucht eigenhandig…

Leeg voelde jij je Van binnen, zeg Je tegen mij En dat was al Heel wat jaren zo, Zo'n leegte waar Niemand meer in Wonen kan, gat dat Voortdurend met Een ander gat Gedicht werd - Vandaar dat je Aan de pillen ging, Aan de pep, Aan de coke, Was dat voldoende?…

nog een laatste blaadje dan zijn we verlost vaak gegaan tot aan 't gaatje dat heeft wat heel respekt gekost maar ja als dichter moet je diep buigen richting het klein zijn want de mooiste inspiratie doet pijn tijgers van het woud bij nacht er is nog tijd en reden en houd wacht voor velen een zwak voor ieder gedicht…

Hoe gaat het?…

Wie niet doodvalt op een duppie, inziet dat minimal music wordt overschat, popmuziek behekst wordt door reclame, motorfietsen horror produceren om zich af te zetten tegen wat hoort, beseft: velen vallen voor extreem genot. 'Verdien jij doodgewoon je brood?' Fraaie begrippen om te doorgronden. Voorlopig vertaald: ieder z'n aard! Kijk…

ijskoud stampte de wind door jouw witte straatjes in het nauw gedreven hield hij zo het leven achter de gesloten luiken de sinaasappelbomen rond jouw plein het bronzen kind in jouw fontein verkleumd verlaten de wind vond rust op een bankje bij de kerk de hemel brak het licht bracht leven in jouw wit de zon deed weer zijn werk…

. ------------------------------------- * Iam sol recedit - Reeds wijkt de zon (beginregel van een kerkelijke hymne bij het avondgebed gezongen) gekibbelkappeld - met schapewolkjes bezet gewaggelwolkt - met losse wolken al hil en dal - een en al heuvel en dal geluw g'appeld - met gele vlekken (in de vorm van een appel) te morgen nog volstormde…

Costa del Sol dikke pens rock -‘n- roll Mercedes Benz wetlookgel boxershort vrijgezel autosport bruin verbrand tweepersoonsbed voetbalkrant satékroket cd Jan Smit RTL 4 kunstgebit Amstel bier internetdate one-night stand angstzweet impotent…

terwijl ik wacht op eten heb ik een kijkje in de keuken waar twee koks bezig zijn het voedsel te componeren obers rennen af en aan de sommelier vult glazen eigenlijk is hij de gérant die ieder kundig aanstuurt de koks schelden hem tot rotte vis op mijn bord ligt verse schol…

nee ik kan het niet evenaren de hartstocht van een vrouw haar stem met haar mooie hoge klanken ik neem ze in me op net als haar vloeiende woorden schitterende poëzie met adembenemende gevoelens lees ik in en uit haar zelf geschreven boeken tranen wil ze liever verbranden omdat verdriet niet opraakt alsof het de nieuwe mode is jezelf continu…

De winter sleept zich voort, grijs en grauw, met veel nare nattigheid en gure kou; Dagen-, weken-, maandenlang amper zon te zien, continu een loopneus met wel snot voor tien; Deseo ir a España, hace calor y hace sol, cerveza en la playa: gozo Español; Voy a España, Fernweh, ¡Ole!…

ik maak een gedicht met do en re met mi, fa, sol en la met toeters en bellen, met rinkeldekink en tralala-lala met koffie en thee, ranja en Rietje en Co-lala-lala ik maak een gedicht van aa en bé van ef, Gee en haha van zeuren en zemelen, haver en gort in vlalala-lala van heinde en ver, hiero en daaro en voilà-lala-lala…

Onder mijn raam op de tweede verdieping Zelf had ik kamer twee-twee-één Hoorde ik plots'ling Mary ''t Was aan de Costa-del-Sol, tingelingeling' Servaes (Mag zij nog een keer...?) De helaas overleden Zangeres zonder Naam Gister telefoon van mijn geliefde & zussen Zuid-Amerikaans Chileens Santiago Wat zou ik willen meer...?…

Zij kneep en plooide dus haar mutsje, En, onder 't plooien, schonk ze mij Een vriendlijk lonkje van terzij, Dat straks gevolgd werd van een kusje; Ik lach met haar, ik zoen, ik sol, En, zo toevallig, onder 't mallen, Doe ik haar van haar stoeltje vallen, En zet haar mutsje op mijn bol.…

Onze zielen scheerden langs elkaar ranzig en rafelig als oude sole mio dekens. Je moeder zwoegend als een aftands schillenpaard was aan haar fornuis gestorven. We zagen de duiven van je vader roekeloos koerend nu de kat van het gif at, hun vaalblauwe kielen, hun korstige schedels en het ampele leven rond de constateur.…

Alles moet beter, mooier, groter in deze tijd maar dat gaat niet altijd. Alles moet liever, gezonder, rijker, dat proberen we toch. De mensen worden brutaler, vervelender er is geen respect, want onbeschofter,geweldadiger, smeriger en nietsontziend, tja dát lukt heel veel mensen wel.…

Maar bestaat er dan geen maatstaf, gaat het eindeloos door, zien we nooit eens achteraf: de schoonheid gaat niet voor! Ik wil alleen maar zeggen, wat is nou nog mooi? als we zo onze grenzen blijven verleggen, blijft het een eindeloze gooi..…

morgen gaat het gewoon verder omdat het uitsloven je hart eens opbreekt vier maar de pijl richt op die ritmische bossen…