Alle inzendingen over Spiegelgedicht 2

alles heb ik gezegd maar niks was genoeg al kwam ’t uit m’n tenen de beloftes welke ik zou verdragen ik durfde niet te kijken hoe de tijd verstreek in draaiend verlangen woorden zonken in brak water klonken mat door de afstand tussen wensen onze mooie momenten bewaarde gesprekken maken mij nu boos omdat ik wil dat jij ook voelt…

het spijt me ik had me niet moeten laten gaan het spijt me ik heb je voor altijd pijn gedaan het spijt me hij was een vriend van jou het spijt me ik was je als vriendin niet trouw het spijt me vergeef me alsjeblieft het spijt me ik was gewoon verliefd…

Het blijft altijd leuk te spelen met woorden maar ook zeker met cijfers morgen is zo'n dag 2-2-2020 of 2-2-20 2-2-2002 of 2-2-2 was zo'n dag de trouwdatum van WA en M.…

1; Jij kwam binnen 2; binnen bij mij 1; Ik zag je komen 2; komen en ik was blij 1; Wij gingen samen 2; samen staan te praten 1; Wij liepen naar buiten 2; buiten staan om vrij 1; Vrij te zijn van iedereen 2; iedereen was erbij 1; En liepen weg met z'n tweeën 2; wij tweeën dat zijn wij 1; Om verder te lachen en te praten 2; pratend…

2 jaar …alleen 2 jaar….verdriet 2 jaar….pijn 2 jaar….ongeloof 2 jaar….onwerkelijkheid 2 jaar….verslagenheid 2 jaar….geen woorden 2 jaar….waarom zo zullen er nog vele jaren volgen en gaat m'n leven door al weet ik niet waarvoor 'k weet zeker dat het nooit went nu jij er niet meer bent 'k doe maar alsof en speel toneel maar diep…

jij 2 letters een wereld om te ontdekken wie ik ben ik 2 letters iets bijzonders om trots op te zijn wij 2 letters iets wat ooit een wens was van iedereen…

.|2......| |____|____| |3.......|.........| |____|____| Horizontaal 1 Antwoord op 'Hoe?' (2) 3 Lekker glad. (2) Verticaal 1 Vrouwelijke kant. (2) 2 Gesneden stier die in Oss te horen is.…

2 minuten stilte niet denken niet voelen even stil in mij 2 minuten stilte niets horen niets zien even geen maatschappij. 2 minuten stilte helaas alweer voorbij…

Waar 2 of 3..... ik mag die tekst die zinsnede, die Bijbeltekst ik mag dat aantal ik mag die 2 die 2 Belgen die 2 Vlamingen ik mag Daniël en Tom ik mag het, hun Vlaams het Vlaams: bakermat van het Nederlands? in ieder geval: zachter, warmer!…

Ik ben 2 en ik zeg nee. Ik wil het niet, maar toch ook wel. Omdat jij het zegt, doe ik het niet, Ik wil het zelf doen, dat je dat niet ziet! Ik ben 2 en ik zeg nee, Ik doe je wel na, maar help me niet mee. Ik vind dat ik het zelf wel kan, Ook al komt er soms niets van. Ik ben 2 en ik zeg nee. Ik doe lekker toch niet wat je zegt.…

, MIJN VOLT met 2 zetels.…

-2-3-1-2-…

Volharding 1 Met de Volharding 2 fiets ik een eindje mee. Een plons en luid gesnater. Daar lig ik in het water. Volharding 2 Daar lag ik in het water. Het werd later en later. Op de Volharding 8 heb ik maar niet gewacht.…

Waarom hebben we zelfs in het ziekenhuis niet gepraat? Waarom heb ik nooit afscheid genomen? Een vluchtige hand een flauwe grap even je kussen opschudden... Waarom... geen kus? Samen zwijgen er gewoon zijn? Waarom geen afscheid? Verschuilen altijd verschuilen achter woorden, een glimlach. ...waarom geen afscheid?…

Ragfijne druppels vloeien tergend langzaam licht dampig tussen onze vochtige lichamen waar verweven draden onzichtbaar vlammen door temperament samengesmolten als een hunkerend naar liefde gesponnen web vurig vlieden verbrande zinnen verstrengeld verbonden daar waar samengekomen draden luiken…

Ik heb een paar rimpels geen wratjes en vlekken heb het soms koud maar hoef mijn lijf nog niet bedekken, geen grijze haren wel 'n blond bosje hooi ben ook niet oud <> van binnen heel mooi goed bij de tijd toch levert m'n hoofd vaak een grote strijd, maar word ik ouder ik blijf wie ik ben dat heb ik mezelf beloofd!…

Het jaar al enige dagen oud, het knallen van vuurwerk inmiddels verstomd, de mensen elkaar de beste wensen geven al dan niet gepaard met zoenen over en weer de mensen terug keren naar het leven van alledag, maar ik vraag me af, zit het 'tussen de oren' of is het echt zo dat de maand december helemaal niet beleefd is?…

Je vulde net het halve deurgat met je pruilmond, je haar en veel zon in je ogen. De tijd en de zon stonden stil, want er hing een knoopje los aan je jurk, je bloemetjesjurk en je kous aan lichtkant naar beneden. En de bruine kip keek lang en kwaad naar je boterham met sirop de Liège. Maar de tijd stond stil en jij stond stil, met een…

Nacht op de gracht, na 't gelag is ze mooi en in voor 't wipje Bij iemand met een ziekte zag ze gele vlekken in z'n slipje Dat is ureum, zeg ik geschrokken en denk aan m'n slip met 't vlekje Ze roept verschrikt: dat stoppen ze in atoombommen, weet je Ik vrees haar wankele ijlhoofd bedrijf hoogfrequent de daad ben klaar als ze wijn-verdoofd…

Zó belangrijk als verkiezingen zó belangrijk is Prinsjesdag zoveel beslissingen worden genomen over ons. Zó belangrijk is de sleep erna van beschouwingen, herhalingen besprekingen en vérspreken om over préken niet te spreken. En als we kijken naar het debat wat gevoerd wordt op t.v. dan denk ik, wat moeten we ermee? De één staat te…

als sneeuw vlokken de bomen hun zaad naar moeder aarde, de wereld kleurt warm wit ja, dat vind ik ook mooi, vandaar die twee, tussen haakjes…

Ik ga langs een oude kluizende vriend die dingen ziet en hoort die mij ontgaan onverklaarbare geluiden en stemmen hij hoort de deurbel als er niemand is interieur verandert van kleur en plaats Hij verliest greep op de werkelijkheid verwaarloost zijn lijf dat fossiliseert tot karretje van de geest, z’n tanden roesten grondlucht hecht zich…

terwijl de maand langzaam vordert voelt men de oktoberwind steeds harder de winter schuilt reeds in de avond de lucht barst van de kou een langzaam landschap vult zich met de humusgeur van bladeren en twijgen over het vage zicht van vormeloze dagen valt nog wat sporadisch licht…

nevel graast en rijmt op de verlaten velden omheiningen worden er ijzig uitgelijnd het gras schijnt als verzilverd takken en struiken lijken van kristal stil de witte huizen in de blauwe vrieskou de wind bijt rode neuzen overvalt de zuchtend adem behalve de kraaien die zichzelf weerspiegeld zien in de bevroren sloot lijkt het hier zo stil…

Toen de wesp stak werkten de mieren hard door, liepen, als altijd, gewoon af en aan, over hun spoor. Zij dachten niet Ach, arme zielenpiet Nee, zij hebben geen oog voor pijn en verdriet. Daar lagen bergen werk! Er is geen tijd! Is er dan niemand die dat ziet?…

terwijl ik deze zin schrijf schrijft de zin in mij iedereen blij…

onophoudelijke regen ons Vlaamse land verdrinkt het weer heeft iets wraakzuchtigs waters prevelen steeds luider alsmaar verder komt de rand van oeverloosheid nog komt geen eind aan dit wolkig ontij weiden lopen blank verworden watervallen velen staan al tot hun knieën in het water dat hen spattend omvat dit eindeloos getij drijft tot…

Vergeten… Behandel me nou niet als een kind, als ik af en toe naar woorden moet zoeken, vaak dingen herhaal en herhaal en herhaal… of soms alleen de weg niet vind… Ik weet ook wel dat ik soms iets vergeet, het gas uit te doen, mijn jas of mijn schoenen, `s nachts zomaar opsta, geen notie van tijd… of hoe je met mes en vork eet... dat…

De dag, na de ‘dag van de arbeid’ is het goed rusten.…

Als de woorden zijn gesproken En de kransen gelegd Spreekt de stilte...…