Netgedichten

netgedicht (nr. 85.860):

stilte die overblijft

alles heb ik gezegd
maar niks was genoeg
al kwam ’t uit m’n tenen
de beloftes
welke ik zou verdragen

ik durfde niet te kijken
hoe de tijd verstreek
in draaiend verlangen

woorden zonken
in brak water
klonken mat
door de afstand
tussen wensen

onze mooie momenten
bewaarde gesprekken
nu word ik boos
omdat ik wil
dat jij ook voelt

is ’t spijt
of toch de haat
die mij ontkent?

ik zoek je adem soms
als de maan bloedt
en ik luidkeels
jank
in de nacht

en jij
jij verdwijnt
in de stilte die overblijft

... 'spiegelgedicht' op 'Echo van wat had kunnen zijn' door N. Heijder
met grote dank aan N. Heijder, haar gedichten vind ik schitterend
gewoon hier, op Gedichten.nl te lezen! ...

Zie ook: https://propublishing.nl/author/r-e-n-s/

Schrijver: R.E.N.S., 13 juni 2025