we noemen hem Kees
de boomer aan de bar met z’n jazz
zelfs een vestzak met aansteker
zeker voor de sigaar bij de whisky
hoegenaamd geen blauwe cent op zak
doch dagelijks drie glazen in het café
het zou scheef zijn als hij de taxi nam
hij zucht zich over de krakende vloer
in de kamer met de typemachines
op de tafel voor het raam en de fles
levend in de brieven aan vrienden
drie of vier zullen er nog om geven
die er een zeker genoegen aan beleven
geen platen en boeken over of ideeën meer
ook handen en hersenen willen niet mee
met wat soms een oprisping heten mag
de boomer op zijn volgescheten balkon
de zon natuurlijk achter grijze wolken
de regen staat hem nader dan de schijn
... ...
Schrijver: Sjors Boesch, 12 juni 2025Geplaatst in de categorie: algemeen
jazz 2.7 met 6 stemmen 
98
98
Geef je reactie op deze inzending:
ik wilde niemand beledigen.
De naam is volledig willekeurig gekozen,
ik had ook een andere (standaard)naam kunnen kiezen.
opgeruimd staat netjes.
Boomers, jazz en een lichte dosering vino aan de bar (echte jazz hoorde je in cotton clubs, velvet underground, in blauwwalmende zwartwitte tonen en tinten - geen high society, maar bitches brew)...
In die hitte van the birth of the cool was Jack Kerouac was on the road, overal en nergens, koortsachtig in high fever
tikkend op zijn typemachine...
Simon. Pas op voor je eigen melancholie.
U bent weer eens onterecht negatief. Want de boomer in het gedicht is de schrijver zelf. Die licht ironisch zijn eigen leven beschrijft, dat bestaat uit nog maar een paar vrienden, slechtere gezondheid en zo nu en dan inspiratie voor een MOOI gedicht. Nu heeft u met uw kinderachtig gedrag de waarderingscore naar beneden gehaald. Dit noemen wij trollen of querelant zijn.
Groet Simon
Van de Rebellen club.
De Old Shatterhand der Nederlanden.
Niet te beroerd om het werk
van de boomers naar beneden te halen.