Alle inzendingen over Sprookjes Toegangsbewijs Genot

Onder de puntdaken van De Vijf Zintuigen schuiven voeten ongeduldig klinken stemmen nuchter en zakelijk geritsel en gerinkel glijden van papier waarna de Eftelingbezoekers zich vreugdevol overgeven aan sprookjesbeleving die genezing wil brengen in daags gebeuren en doen om de wereld te helen.…

neem mijn liefhebben mee naar de tuin en vraag aan hen die met stenen hoofden de aardkleuren opgraven of de kalkwitte woorden op mij lijken (je ne suis pas belle) misschien zijn ze slechts een vertraging van oppervlakte, te eenvoudig losgescheurd uit een voldragen cirkel van weleer (je ne suis pas belle)…

Rijdend op de fiets, zegt 't waarschijnlijk niets, maar in 't zitje achterop zat een allerliefste poppenkop. Een kleinkind om te zoenen, rode wangen van de wind teveel mooiheid om op te noemen zat daar dat mooie poppenkind. Waar zijn de kabouters nou, vroeg ze me opeens, ik stopte het ritje en zei kijk, kijk daar nou eens! Een rood…

Windekind vermaant Johannes hangt aan zijn lip Erfgoed me dierbaar.…

Daar zaten ze - de sprookjes korte jakjes uitgedaan de Blauwbaard sprak er likkebaardend onaanraakbaar toverwoorden van zijn platgeslagen aarde heksen laaiend op de stapel en nog van de Zeven Plagen die de sprookjes wilden horen Doornroosje was er niet sliep uit haar spinnewielverdriet met Eenoog dromend aan haar zij die er zijn lodder…

Tussen rotswanden van een ruim spijshuis brengt milde schemer leven onder zee en druipsteenkunst uit schone grottenstee met samenspel vol vrede bij elkaar thuis. Klinkt hier ergens het verstilde gedruis uit toverwoorden van de Eftelingfee? Poolijs en woestijnzand gaan samen mee achter geheimzinnig oerwoudgeruis. Terwijl je aan een kleine…

heb niet met magie gespeeld tover nooit uit dozen ben ooit een goochelaar geweest blijf in mystiek geloven alle sprookjes kwamen boven van goede fee tot boze geest samen hebben we genoten aan de rand van het bos de oude vos is er nog steeds steelt in plots bewegen de magie van het ogenblik helaas onze mystiek wordt niet gegeten…

Prinses Corona woont in Lombardije Ooit was ze daar gelukkig en gezond Nu hoest en niest ze nijdig in het rond Prins Virus laat ze door Europa rijen Ze hitst hem op: ‘Blijf nimmer ergens staan Je mag geen enkel landje overslaan!’…

meegesleept in totale chaos en entropie naar de ondergang maar ook zij hebben nu geen oplossingen alleen hun sprookjes zullen voor eeuwig blijven bestaan…

Tal van boeken verslonden, er ook vaak mezelf in hervonden Sprookjes, ben heden geen kind meer, verrijkende klassiekers. Sneeuwwitje en haar zeven dwergen; knap ook zo mooi Roodkapje en die boze wolf, verdoken boodschap in volle tooi.…

Soms, zoals nu, denk ik mezelf aan een avondmeer, golfslag eenvoudig zonder sprookjes, een wereld waarin nacht valt met overgebleven lichten, oranje, likkend aan het water een auto in de verte en ik alleen aan de oever onder de bomen met gedachten die niets vinden geen zinnen uit losse woorden niets dan woorden die haar zoeken in vergane…

Elke sage En legende Ieder sprookje Elk verhaal Gaat uiteindelijk over liefde En het menselijk te kort Vroeger is nu een vreemde ster Een vreemd vijandig land Met vreemde harde mensen Harde stemmen Harde hand En de schatten uit mijn kindertijd Als wrakhout op 't strand…

Nooit in sprookjes geloofd maar toen stond hij daar De prins waarvan het voelt dat ik hem al jaren ken Ik voel iets, ik word blij Alles is anders nu even de hoop geen ijsprinses meer te zijn Hoop snel verloren Ik geloof nu wel in sprookjes maar niet in een 'happy end'…

roep ik uit om mezelf te kalmeren De schemering laat romantiek achter goed verborgen in mijn naïviteit maar ik blijf verhalen over sprookjes met eeuwige liefde En word telkenmale tot de orde geroepen, zo lijkt maar door wie, wat en met welk gezag Alleen de natuur kan mij op de knieën krijgen: de aardse eeuwigheid is schromelijk beperkt…

Hoogste tijd weer in sprookjes te geloven Die beloven: een wereld met prinsen en prinsessen Huízen als kastelen het wapentuig blijft in de kast Kleurrijke kledij die fraai staat en je past Terug.. in de sprookjes je kunt het geloven... Of.. niet.…

Hij staat voor me legt zijn handen open voor mij ik glimlach blij leg mijn handen in de zijne zijn we er ja, we zijn er waar ergens ergens zijn we altijd samen geloof jij in sprookjes sprookjes zijn oud ja....ergens altijd.…

Sprookjes starten lang niet alle met 'Er was eens', merken wij. Ze gaan in al te veel gevallen van start met 'Als u stemt op mij'.…

Je groeit op, wordt wijzer (meestal dan) en komt tot de ontdekking dat sprookjes niet echt zijn, dat de Sint niet bestaat, de Kerstman fake is... De prins op het witte paard, ja, mét buikje, snor en baard dié is er wel, dus komen sprookjes soms wel uit?!…

winterwarm de droomvlucht was perfect hun eerste kus liet sterren dwalen tussen wondermanen en het sprookje van die dag stralend lichtten witte vlinders in haar onbevangen lach hij vervoerde zacht zijn trotse man-zijn rond haar lieve schouders innig was de wetenschap, dat samen één betekent en de blije ogen van hun trotse ouders…

ik bleef niet hangen in een sprookjes syndroom waar ik als kind telkens dwergen moest tellen nu weet ik langzamerhand wel dat het er zeven zijn ik koos liever voor die stakker Assepoester hoe zij haar muil verloor op de traptreden van het paleis waar zij was voorbestemd voor een prins op het witte paard ze wist allang dat ze vóór klokslag…

sprookjes hebben handen óm met je te spelen je te strelen en je mee te nemen door de tijd ze pakken je gedachten en naar keuze kun je met ze stappen als reuzen of je verbergen met de dwergen in een puntmuts en een baard, heel dicht bij de aard met een olijk klein gezicht zwaar van importantie en gewicht of kies je voor grootschalig…

We deden het ermee, weten inmiddels dat sprookjes niet bestaan en dat niet alle verhalen goed aflopen. Jammer he?…

grillige vormen sporen verdiend in sprookjes rustplaats in het bos…

Sprookjesgeluiden in het bos maken sprookjes – echt waar, ben ik bang.…

Ellen ten Damme heeft naakt bij mij geslapen en sprookjes verteld...…

Het lijkt alsof er bij jou geen grens bestaat, over de kwestie van verlangen, Steeds hoop je dat het verder gaat, dat maakt me bang! Dan zie ik je kijken, ben je nou al zover? Maar dan laat ik het echt wel blijken, je kan toch even wachten? Mijn gevoel voor jou draait om meer, schat, ik ben nog jong, waarom dring je aan steeds weer, we…

glinsteren van je zilte zweet Vlij ik mij naast je Streel ik jouw ronde billen en vochtige spleet Jouw hand zoekt onvermoede Om te versmelten in rondingen, Zo prikkel jij mijn uitgestoken roede Mijn tong schrijdt over bekende paden Zoekend naar geurige nectar liefdevol, Het gekreun heeft haar bron verraden Zo ik graaf in gekromd genot…

: een zwevende belevende Maar ik moet denken en benoemen, ik sluit mijn ogen even, open ze en vraag me dan al af of ik genoot.…

Langzaam Héél subtiel Opbouwen Genieten Intens ervaren Opwinden "Teasen" Laten wachten Smeken Tijd rekken Opzwepen Gek worden Kronkelen En dan... Vol overgave Alles loslaten Samen Met jou.…

stel je toch eens voor dat alles wat je doet geen enkele zin heeft ja stel je dat eens voor en geniet - daar - dan - van…