Alle inzendingen over St. Nic-helaas

geen pieten geen mijter geen zak te zien geen schoenen geen veters geen winterpeen geen kado ook misschien geen pepernoot begrip geen mars maar pijn geen gezin geen kinders geen geliefde geen knussig samenzijn zonder bedoeling zwervend door Spanje geen Sint weg naar het land van Oranje niet gemakkelijk voor een vagebond zo alleen op…

nice zo noem ik het en mijn pet zakt af naar mijn kont ik vind het leuk zo leuk dat ik het nice vond…

Mijn lijf is als een instrument dat bespeeld wil door een musicus of een leerling, iemand die er de juiste klanken uit probeert of weet te halen. Het hoeft geen bladmuziek, maar eigen composities. Wanneer hij één is met zijn klankbord is er alleen maar melodie, trillen de kamer en de planten Daarna kan mijn lijf weer andere dingen doen…

Een dag zonder iets van jou te horen voelt als bruin brood eten, zonder enige volkoren, als een stadje zonder toren, als een zee, waarin een schip verloren, als een tandarts zonder boren, als mist 's morgens zonder ochtendgloren... en toch, vandaag was ik weer als herboren, voelde me zelfs uitverkoren, want mooier nog dan klokkenspel en haar…

Ik had nog zoveel dromen, niets hiervan is uitgekomen. Ik kan nog enkel drinken op iets wat nooit is geweest klinken, op al wat ik mis; het allermeest. 'k voel me als het leven is voorbij zo hoeft het niet meer voor mij. Genadeloos zoekend naar kracht om hier nog uit te klimmen maar weet niet meer hoe en waar te beginnen... Ieder houvast…

Als een verloren ziel loopt zij doelbewust van hem weg zoekend, hoopvol, loopt zij door op een uiteindelijk dood lopend spoor. Daar staat hij dan toch weer bloedend hart, zeer... twee verloren zielen knielen aan het einde van die lange weg. Vertrouwde armen om elkaar heen samen, nooit meer alleen....…

Als was in niemands handen stortte zij ineen aan voeten van geen een los van dromen alleen; uren op de grond verstomd, had ook zij geen woorden meer de wereld deed te zeer.…

Vedwaalden in de nacht.. onophoudelijk, hopend en zoekend, getekend met lijnen van lijden, verdwijnen zij uit mijn gezicht, het is daglicht dat mij leidt waar ik mij toch maar liever weer op richt.…

Vanuit het niets stond jij daar opnieuw, na zoveel jaar. Ik dacht terug aan onze eerste onschuldige zoen van toen maar wat konden we doen jij was mijn verboden liefde. Mijn eerste verliefdheid. In een tijd waarin wij nog niet voor onszelf mochten praten. Een onmogelijke tijd waarin wij elkaar hebben moeten verlaten. Nu, je bent terug…

Een krant die st(r)uikelt over st(r)uikelstenen…. Nog zit ik hier met kromgetrokken tenen.…

wél moeten gaan zelfs zicht op de horizon biedt geen uitkomst meer daar waar rede en onrede met elkaar vechten om voorrang in gedachten slaan links en rechts, zonder uit te kijken, af en steken over in zinnen onderwijl struikelend over opgebroken klanken ooit gehoord bij de ingang van het weten, waar eenieder aan mag komen, maar helaas…

Gebeld worden door een relatieve onbekende, die je een, twee, misschien drie keer hebt gezien, een stem, rustig, degelijk en vertrouwd bovendien, die jouw interesse in een reisje met haar verkende. Het gebeurde mij een paar uur geleden, een vooruitzicht van een twee weken durend avontuur in Turkije, waar hier en daar de boeren nog met ezel en…

Hij werd geboren in april Terwijl de merels zongen Op het geboortekaartje stond: Helaas, het is een jongen Hij is gestorven 's morgens vroeg Bij het kraaien van de haan Op de goedkoopste grafsteen staat: Ik vond er geen donder aan.…

met sneeuw en kou zodat je die strijd niet kon winnen en dus nooit bereiken zou wat je wou uiteindelijk bleef je heel alleen en stierf ontgoocheld op St.…

Een plastisch chirurg in Nice Vindt neuscorrecties te vies Hij breekt liever geen bot En gruwt echt van snot Zo lijdt ie wel gezichtsverlies…

(St-herf/St-orm) Daar [sta] jij weer Teruggekaatst beeld Als afbeelding in Omgekeerde vorm Daar [zit] j' opnieuw Vol liefd' en verdriet Als een weggezet' Gespiegelde vrouw Daar [lig] jij dan Jouw mooie borsten Pront. Pontificaal Klaar voor d' eerste Herfststorm…

Soms is het leven zomaar afgelopen Zoals in Nice geschiedde in een kerk Je bent gewoon als koster aan het werk En moet ineens dat met de dood bekopen Er vallen nog meer doden en gewonden De dader is er vast van overtuigd Dat hij als held zal worden toegejuicht Als hij ze snoert die vrijgevochten monden ´t Is bijna Allerzielen, in mineur…

Na wat gebeurde op de boulevard, sta ik hier voor u met een mond vol tanden. Wat kan ik anders dan een kaarsje branden; de liefde is bij lange na niet klaar. Ik voel de warme gloed in deze koude en zoek de moed van ieder mens te houden.…

Voor Mai Het was half vijf ’s morgens in april Ik liep, en floot de St. Louis Blues Maar ik floot die op mijn eigen wijze Al fluitend dacht ik: mocht mijn fluiten gelijken op de zang van de grote lijster En waarlijk, na enige tijd geleek mijn fluiten van de St. Louis Blues Op de zang van de grote lijster: turdus viscivorus…

Laat de goedheid van St. Maarten spreken, wanneer de herfst een koude depressie zaait in menig mensenhart. Zo velen lijken nu al weer reeds vergeten; dat de natuur in hun leven nog maar zo kort geleden ook zijn royale kanten had. Laat de goedheid van St. Maarten spreken, wanneer de herfst de de koude met een dik bladerdek afschermt.…

--------------------------------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan het Kroonprinselijk Paar en alle medewerk(st)ers van het Oranjefonds.…

Zij knoeit wat aan haar taille Met in haar vingers kneedbaar Mijn slijtage, mijn vermoeide vrede. Aan het raam slaapt het water, Het lover, de vogels van het voorjaar. In het ijs van de spiegel is haar gelaat De laaiende tatouage van vers verdriet, Veelzijdige extase en vervaagd verval. In het ovale kader herkent de herinnering Het…

'n gyneacoloog uit st.-Pancras die op een receptie te gast was stond naakt aan 't buffet met een filtersigaret omdat hier alleen smoking verplicht was…

In Nice was hij toevallig bij de truck, Op het moment dat die voorbij kwam rijden, En even later, - het zijn drukke tijden - , Was hij in München tot zijn groot geluk. Trekt hij ‘t aan of wordt hij soms gestuurd? Let dus goed op en blijf ver uit zijn buurt.…

't Is voorbij je leven het had je zoveel goeds kunnen geven Je wilde het niet meer dat deed ons zo'n zeer We zullen altijd aan je denken we hebben je veel liefde kunnen schenken Je blijft eeuwig in onze gedachte hoe lief je naar ons lachte Bij deze dag zullen we stil staan maar wij moeten echter doorgaan helaas... zonder jou…

Alziende leven in een stad die blind Het voorjaar reeds vermoedt en ziet gelijk Een slapend kind; slenteren door het grint En zand van een in aanbouw zijnde wijk Of door het centrum, samen met een vrind, Half dromend uitrusten langs de dijk En luisteren naar vogels, water, wind: Dat alles schuift langzaam buiten bereik En wij geraken enzaam…

Alziende leven in een stad die blind Het voorjaar reeds vermoedt en ziet gelijk Een slapend kind; slenteren door het grint En zand van een in aanbouw zijnde wijk Of door het centrum, samen met een vrind, Half dromend uitrusten langs de dijk En luisteren naar vogels, water, wind: Dat alles schuift langzaam buiten bereik En wij geraken enzaam…

vluchtige momenten van lang vervlogen kussen met altijd onrust en haast omdat ik met hoge snelheid opweg was naar volwassenheid nu het zoveel later is de spijt ver voorbij en allang niet meer zo gehaast komt het besef dat ik destijds meer tijd had moeten maken…

10 jaar werkte Driek van Wissen enthousiast mee aan onze site. In de nacht van donderdag op vrijdag is Driek onverwacht overleden. Wij zullen hem en zijn snelsonnetten missen. Wij wensen zijn vrouw, familie en vrienden sterkte toe met dit verlies. De komende periode zullen we op zaterdag een snelsonnet op de site plaatsen waarbij we een…

Helaas, pindakaas.…