Alle inzendingen over Sterfte

en als ze zich dan omdraait weggaat en geen laatste keer meer zwaait dan heb ik het gevoel dat ik meer gestorven ben dan haar…

éen rode knop tooit nog de uitgebloeide stokroos geen bij zal komen haar bloei is bevroren door bijtende nachtvorst een heroïnehoertje sterft door een overdosis zij is uitgetippeld haar naam is Roos…

brengt nu een volle lach straks verwacht hoor de oude grijze merel hopend zingen blijkbaar niet gevonden hij die zoekt geblinddoekt zingt hij door het platte land belandt in kerkenhoge oude boom vermoeid valt zijn blinddoek sloom accepteert de vele adolescenten vol vurig vuur oververmoeid stopt de grijze merel zijn zingend avontuur sterft…

Soms klimt haar geur heel rustig in de kamer dan denk ik - vreemd genoeg - nu wil ik dat wezen zijn of die herinnering maar er gebeurt weer niets alleen in mijn dromen glijd ik langs je lichaam als een slang in het duister dronken - stoned en giftig kan ik bijna breken want ik wil zo graag voor iemand engel zijn niet langer smachten…

Broos ligt het hart in harde woorden gebet Het oog breekt het blinde licht tussen twee schaduwende gestalten Dan, wanneer de spanning uiteenspat zwijgt de ruimte de stilte dood Er sterft een droom...…

Voor je sterft Laat ik je nog even In woorden herleven Zoals jij bergen hoog Opnieuw wou beginnen De kanker overwinnen Maar de eindmeet wenkt Terwijl je ogen breken En kinderhanden smeken Laten we elkanders dromen bevrijden van alle pijn En over de dood tezamen zijn…

Als de laatste getuige sterft dan verdringt de leugen de WAARHEID!! Als de laatste getuige sterft begint de verkrachting van de GESCHIEDENIS!! Als de laatste getuige sterft dan maken historici van idioten WIJZEN!! Als de laatste getuige sterft dan maken historici van wijzen IDIOTEN!!…

Europa in de greep van het kwaad Vecht zijn vetes uit in de zwijnentrog Slagveld van de eerste wereldoorlog In de modder, drek van mens en paard Beelden van het loopgraven front Maken me telkens weer stapelgek Miljoenen jongens sterven in de drek In een oorlog zonder duidelijke grond Wegens lafheid geëxecuteerde soldaat Die in shock niet…

m'n maat die ik morgen moet bevechten ja hij daar, die aan de overkant ook vader van drie kinderen zijn helm is hier een tulband hoe ga ik dit beslechten een andere cultuur wij verstaan elkaar niet maar wij beiden vergewissen dat de kerstgroeten vanuit ons ieder land worden gestuurd door personen die voor ons beslissen wie het eerst sterft…

Het lichaam is alleen nog Een last van je geest Die maar blijft wachten Tot het genoeg is geweest Het ademen is meer Een wanhoopsdaad Probeer het nog maar even Tot het niet meer gaat Want het bed van een zieke Wordt graf van zijn leven Wachtend op zijn eind Maar het lijden duurt nog even…

Vroeger 's ochtends schoof men de overgordijnen uiteen en aanschouwde een veilige wereld Heden 's ochtends activeert men het elektrolysescherm en aanschouwt de alom onveilige wereld…

Iedere seconde sterft een klok springen veren van gespannen tijd breekt een hart van liefde crasht een heetgeblakerde PC. Iedere seconde sterft een klok verdubbelen zich drakenkoppen ontlaadt de ziel het late leven stroomt een moment als bloed.…

Horizontaal leven op het strand de vis sterft…

Killere dagen Persephone is geschaakt alles sterft langzaam.…

roestverkleuringen de weggevreten glans sterft aangetaste hoop…

kille herfstdagen boven alles een zonnebloem daaronder sterft het…

Als je moeder sterft Dan sterf je niet een beetje Dan sterf je helemaal Je wordt opnieuw geboren Maar nu zonder haar Je moet weer leren lopen Maar niet meer aan haar hand Je moet weer leren leven Zonder moeder aan jouw kant Als je moeder sterft Dan sterf je met haar mee Alleen jij wordt hergeboren Nu alleen En nooit meer twee…

Alles sterft een heldendood maar de zee draagt zwart.…

mijn roep weerkaatst niet nergens sterft in oneindigheid alles zo ver weg…

na een gebed in de lucht sterft een muis gezegend en geklauwd in vogelvlucht…

gisteren = dood & begraven morgen sterft vandaag de dag…

Geboortegrond schudt Mijn veilig huis verzwolgen gejammer sterft af.…

de lucht is bewolkt vogelenzang sterft weg als plots de zon doorbreekt…

het lijkt nog kort gelee' dat ik niet raakte uitgekeken op hommelvlucht en vlinderdans hun luchtverkeer ligt stil de zomer is passé het groene gras verdwijnt gestaag onder een bladerdeken in vlammend goudbruinrood ik vond vanmorgen in de tuin de laatste vlinder, dood de tuin bederft wordt stil en sterft en iets in mij sterft mee…

het korft mijn mond wringt als een schoen het sterft mee in stilzwijgen verstopt onder de grond…

mijn bloem heb jij in knop gezet dus sterft het groen groei maar de hemel dichterbij…

In de krant: als een zebra gaat liggen sterft hij In bed, ik zie weer mijn grootvader vlak voor hij sterft. Het was in het voorjaar, de paarden gingen van stal en hij leunde tegen het hek.…

alles dat leeft is erop afgestemd steen is harteloos en sterft niet.…

[Haiku] klokgelui sterft weg nevel bewierookt polders zover het oog reikt…

Een kamer, een tafel, een bed, grillige bloemen van ijs waaieren wit aan het raam - de nacht staat over Parijs. Een oud man weet zich alleen, geen hand die de zijne vindt; zelfs niet eens de goede troost van een enkel glas absinth. De muren zijn verveloos in het armzalige vertrek, waar ik, denkt Paul Verlaine, alleen, als een hond verrek…