inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.966):

vallend blad

het lijkt nog kort gelee'
dat ik niet raakte uitgekeken
op hommelvlucht en vlinderdans

hun luchtverkeer ligt stil
de zomer is passé

het groene gras verdwijnt gestaag
onder een bladerdeken
in vlammend goudbruinrood

ik vond vanmorgen in de tuin
de laatste vlinder, dood

de tuin bederft
wordt stil en sterft
en iets in mij sterft mee

Schrijver: joke schilling, 14 september 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

4.9 met 16 stemmen aantal keer bekeken 756

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden
Wat een prachtig gedicht!
Maria Voerman, 15 jaar geleden
Wat is dit herfstgedicht prachtig verwoord!
Astridv, 15 jaar geleden
Een heel mooi weemoedig schrijven, de laatste vlinder sterft in de herfst van het afscheid.
Herman Grouwels, 15 jaar geleden
De eenvoud zelf en daarom zo herkenbaar, puur en mooi!
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Gelukkig komt er weer een nieuwe laatste vlinder, heel mooi gedicht!
mobar, 15 jaar geleden
Prachtig, de herfstzon zal met weemoed schitteren,
mooi verwoord.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)