Alle inzendingen over Teksten

jouw ritme is het mijne niet je kleurt de tonen anders de dynamiek verschilt ik neem iets vaker rust contrasten voer jij anders in accenten leg je sterker legato is je ondertoon bij mij staccato scherper maar het moet zingen vinden wij, de melodie moet raken de woorden moeten dansen op de klare tekst…

Dit is een tekst. En dit. En dit ook. Maar is het een gedicht?…

Ik schreef letters, schreef-, Maskeerde maskerade, -loosde woorden en dreef Mij naar zelfblokkade.…

gelijk een beeld reeds aanwezig in gesteente wacht een tekst op verwoording van wat al is…

Misschien een grijpbare met een kans Werkend aan de toekomst, kwam deze langs Een begrijpbare tekst voor ieder die het wil Als je het niet snapt geef dan a.u.b. een gil…

Kolderiek periodiek (2 uit een serie van 100) I Deze tekst is zinloos U had dit net zo goed niet hoeven lezen II Nadat hij de lege pagina gelezen had kwam hij tot de conclusie dat er niets stond…

Een tekst in de maak Zonder codes of opmaak. Een voorlopige tekst, Heel relaxt, Enkel de kern van de zaak. Ja dacht de dichter, dat is dat, Magertjes, maar wel lekker plat.…

daarin te krimpen te of worden uitvergroot weerspiegeld in de schaduw van de vragen een woord in oude teksten waarvoor we tol betalen. Bestudeer de tranen waarin het antwoord drijft het ooit en ginder was de middenweg naar een veiliger oord.…

verving haar kracht in een nieuwe wind die zijzelf had gesticht als welving van een aards gazon, die ik in elk voorjaar opnieuw beween, die terp van wilde papavers in het heem, geplukt als een dichtboeket het rood waarin zij verdween, daar ruist de rust in haar kalmste lied van vriendschap op de zonnesteen, kompas van gekozen teksten…

Een uitzondering vormt nog geen zonderling!…

Wie een maaltijd vooruit denkt die houdt trek in het leven!…

de kracht van een tekst de troost van een lied de herkenning van een beeld een tekst, een lied een beeld de momenten die je graag met iemand deelt er zijn momenten waar je jarenlang op kan teren en je leert jarenlang die momenten te ontberen…

als geen ander de woordbetekenis een geheel eigen inhoud geven door letters te laten leven ze kalligrafisch op te tuigen met de meest ludieke snuisterijen in vorm en kleur zodat ook zij qua inhoud een geheel zijn het is geen beeldspraak die jij voor ogen hebt maar wel de warme intrinsieke verbondenheid van exposure en tekst…

roken veroorzaakt dodelijke longkanker daar zit je dan met je verlangen naar ongebreidelde celdeling de rook komt inmiddels uit mijn oren de betutteling voorbij vraag ik me af waarom mijn verslaving steeds duurder wordt regeren is profiteren van zwakke mensen we blijven toch wel auto rijden we pakken toch wel een drankje en we roken…

zie het als antwoord op macabere zinnen, de daad van een wankele berg die zich hult in de leegte van het verlaten landschap of neem het zoals het sterven zich verrijkt aan tranen, de geur van gestold bloed waarvan het blad nooit liefde heeft gekend geen profeet schrijft nog nostalgie op zijdeglans met vileine teksten zonder oorsprong…

zag de zon dalen om in de tuin der poëzie langs bladeren de vruchten van de zomer te halen met gefluisterde woorden op de middagwarme wind in accenten met rood op wat eens lentegroen is geweest bevlogen door tekst reikten handen plukgraag naar boven maar de oogst blijkt niet rijp ze wijkt om tot wasdom te komen zoals een gedicht…

niet verwacht, adem ik ze in een uit, proef de nuance van van haar bedoelde kwaliteit, uit het onderbewustzijn valt de keuze op een vat vol tekens die het brein omhelzen, bekeerd tot de spelling van de enige woorden die ik begrijp om terug te keren naar de eerdere afdronk van de taal in het lot van de onzekerheden en waar de teksten…

jij regisseert laat mijn benen lopen handen klappen als een lappenpop jij trekt aan de touwtjes ik slechts marionet en ga kapot souffleert mijn teksten mimet mijn lach zo word ik verkracht mijn gezicht is uitgelicht de ogen opgemaakt mijn ziel gekraakt ik podium nu jouw volmaakt ben zelf niets het is jouw schaduw die daar…

In de maatschappij verkeert verkeersveiligheid ondanks voorlichting ongelukkig in zwaar weer door digitale teksten.…

Wanneer de zon wijd strekt en de hemelwitte wolken wiegen zie ik dwarrelende stukjes tekst heel vredig, zoals zij vliegen maar dan komen donkere wolken de teksten worden waziger stukjes papier beginnen te kolken en de wolken worden baziger regen komt naar beneden denderen stukken tekst regenen kapot niemand die het redden kan…

onophoud’lijk ruikt de vrouw aan manvolk ze zoekt de Ware Jacob een open boek met tekst voor als zij tekst moet weg als hij weg moet zacht en zin in haar als zij zin heeft veel vloed in zijn tegoed om haar gnuivend gefêteerd gekoketteerd te bekokstuiven…

Het is een hoax, die tekst omtrent je rechten Die al 'n week hardnekkig circuleert De tekst wordt steeds opnieuw gekopieerd En valt met geen verklaring te bevechten Want mensen hebben aan nuances maling En vallen liever telkens in herhaling…

ADO-supporters zijn songfestivalminded alleen die teksten....…

Sumoworstelaar Worstelt met woorden, neemt tekst In de lettergreep.…

hoor haar belcanto de keerzijde van het lied heeft tekst noch noten…

Onder lagen, lagen tekst is een torso opgegraven en trots tentoongesteld op voetstukken en altaren; uitleg en commentaren van herders, theologen. Een onvolledig beeld wordt met wisselende hypothesen utgebreid en aangevuld tot een altijd nieuw verleden. Onbewust kijkt ieder heden naar toen met eigen ogen.…

Alleen vandaag nog. Dan is ’t weer gedaan Met après ski-gebonk en oversekste Diep treurige Neanderthalerteksten Die bij de gratie van dit feest bestaan Zo blijkt maar weer de geest van deze tijd (Alsook Wim Kersten’s onnavolgbaarheid)…

ze lopen samen het water in een inham naar de zee twee jongens en een meisje op pad, in bad, of toch net niet ze zijn ver weg, te ver van mij om goed te zien van wie ze zijn waarom het meisje stil blijft staan haar hoofd voor even strekkend ver achter in haar nek, ze kijkt strak hoog de hemel in dan loopt ook zij weer verder door en alle…

vluchtig zijn woorden in taal en in tijd zó heb je een tekst en zo ben je hem kwijt het woord zoekt gezelschap een plek om te zijn in schrift of gesprek of in een refrein niets blijft voor eeuwig schrijf ik met krijt doch de regen wist zinnen en ook dat is een feit…

zoals ik ze adem, beproeft in de bijmaak van de bedoelde kwaliteit, uit een vlaag van het bewustzijn valt de keuze op een vat vol gegiste tekens die zich door het brein verbreiden, bekeerd tot de spelling van het enige woord wat ik begrijp om terug te keren naar de eerdere afdronk van de taal in het lot van onzekerheden en waar de teksten…