Alle inzendingen over Tol

De kerk in Rome betaalt zelfzuchtig de tol voor liefdeloosheid…

We gaan in Duitland voortaan tol betalen Maar lekker racen op hun autobahn Daar is met zo’n vignetje niks meer aan Toch kunnen we dat weer op hen verhalen We heffen voor toeristen uit dat land Gewoon een kuilbelasting op het strand.…

De Duitsers vinden – echt waar – alles toll, En zeker als wij daar straks tol betalen. Hoewel, ik kan dat ook nog zelf bepalen: Ik rijd nooit meer voorbij het bordje ‘ZOLL’. Dan merkt men wel dat tolwegheffing faalt, De tol wordt ook in Duitsland duur betaald.…

Soms denk je het lot wat te manipuleren maar dat eist z'n tol…

gaf mij je hand en beeld, je zonden zal ik strelen in het kleed van lief en leed in verlangens om het daarna te vermorsen, een opening te herwinnen met de glazen sleutel op je moederborst, als ik velen grenzen overschreed heb ik vergeef je naam gevraagd mij in koele armen te begraven, alleen zal mijn geschonden hart, opnieuw de tol…

Een nieuwe lente komt er aan, maar het virus heerst nog steeds. Komt ons duur te staan.…

Als ik draai en tol in bed slapeloos word je wakker, totaal niet boos. Kun je niet slapen, wil je warme melk, heb je het koud, kom maar bij me liggen. Als ik draai en tol in bed jou uit je slaap hou, tot en met, zijn we beiden slapeloos, is dat nou liefde? Want je wordt niet eens boos?…

het lot eist z'n tol onnavolgbare kronkels mondjesmaat geluk…

en ik veeg de rimpeling weg met vingers die herinneren om dat te doen wat nodig is en ik draai de tol in mij zwart-wit…

Hier rust Willem Jan van Tol Hij was doorlopend dronken. Maar eenmaal was de maat toch vol, En werd hem eeuw’ge rust geschonken.…

Ná de Kerst is álles weer als vanouds, wordt dan de tol betaald?!…

niet deed ze 't wel of deed ze 't niet maar hoe hevig en in welke tijd deed ze het met Paul van Vliet Waarbij lui van adel komen die haar aderen hevig doorstromen met lusten vol vuur en temperament ons van de vlakte onbekend Paul schoot - logisch - tekort in de min betaalt sindsdien gebukt voor de vorstin als eeuwig student een zware tol…

boetekleed van mijn verlangens geef je mij een laatste nacht, laat je slagen beuken op een hijgende borst, de wrakken opgezwollen om het daarna te vermorsen, om een opening te winnen met de gouden sleutel op je moederborst, vergeefs heb ik de maan gevraagd mij in koele armen te begraven, alleen mijn geschonden hart moet eerst de tol…

te breken uit liefde onze dood te sterven in rood bang niets over te houden angst voor de scherven stilte te erven je vervalt tot punten en strepen historie gewist je ziel is vergeven waarheid heeft haast ik durf niets te vragen want alles lijkt schijn is echt te verdragen ik denk mijn spiralen in zwart zonder grijs de tol…

Alles eist zo zijn tol Spring op tijd eens uit de banderol.…

Alles eist zo zijn tol Spring op tijd eens uit de banderol.…

Foei dat ik van een tol moet leren, Met vlijt te werken zonder dwang. ’k Wil tot mijn straf, mijn leven lang Geen ander speelgoed meer begeren.…

------------------------------------------------------------------- ....Nieuwsfeit: België wil vanaf 2008 tol gaan heffen op alle wegen. Met het geld dat daarmee wordt verdiend, wil men de toestand van het wegennet verbeteren. Nederland protesteert; een van de argumenten is juist de vaak slechte toestand van die wegen....…

Hij heeft de hoge tol betaald Om rust te vinden: Zijn jonge leven! O dood, wat draait ge uw zware boom Gewillig open Voor die wanhopig zijn. Hij liep het grote donker in, Zó zeker, Of hij de hel verlichte ramen zag Van vaders woning. Wat achter was Kon hij niet overmeestren.…

De allerhoogste graad in een zin of regel, die geen twijfel laat bestaan, van wat ik zeggen wilde, daarin zou nog menig onversneden boodschap moeten staan om al wat mee - of tegenzat, uit losse hand geschreven, uit ervaring of uit leed bedreven, met tol en taal betaald, zich braaf verhaalt tot het heden vanuit het gekuiste dicht…

Nu ken ik alle kaden, alle stegen, En de Palazzo's. En ik voel me warm. Ik liet mijn hart hier achter, allerwegen. (En op de Academie-brug mijn arm, Mijn nier op de Rialto. En mijn lever, Die liet ik achter op het Arsenaal.) O, deze stad is boven spot verheven... Maar zelf een rarekiek en toverzaal. Hier kan men zeer voornaam de pijp…

De betrekkelijkheid van het leven heeft mij achterhaald gevangen in verlangen heb ik mijn tol betaald In de schaduw meegevoerd van teveel en materieel van er zijn of er komen het zicht op de essentie door mezelf ontnomen.…

het hoofd boordevol 'k vind de juiste woorden niet verdriet eist zijn tol pijn blijft binnenshuis gevoel zit opgeborgen veilig in de kluis…

Ik ben zo vrolijk en vreugdevol als ik tol Ik ben zo vrolijk en vreugdevol als ik draai en rol In de lucht met de wind die zucht Ik waai mee naar de zee Puffend op een berg Blozend op de zon…

Maar straks betaal ik de tol, Dan ga ik van volslank weer naar boordevol.…

angst stinkt net als zweet bloed en lijken in diepe gronden zwarte fossielen van moorden tol van het slagveld tijd slaat op hol in stofwolken van stilte…

Mijn pijp is leeg en mijn agenda vol Ik ben verzadigd van de nieuwsberichten Het haast onafgebroken dinsdagsdichten Eist-of ik het nou wil of niet- diens tol Dus houd ik het voorlopig voor bekeken Ik permitteer mijzelf drie sabbatsweken…

Al wordt de stad uit volle borst bezongen Toch is die borst, zo blijkt nu, niet zo vol: Maastricht eist van zijn inwoners z'n tol, Want men heeft daar veel minder goede longen. Maar ook de ogen zijn veel minder daar, Want men heeft last van de Maastrichter staar.…

Geen ster haalt Elvis bij, is weer gebleken Hij blijft postuum nog prima zaken doen En overtreft met 6 tot 10 miljoen Al die Madonna's en die Timberlaken Zo wordt de tol van een artiestenleven Met nutteloze rente teruggegeven…

Soms is het lastig de goede woorden te vinden echter: is de tol te hoog en de last te zwaar!…