Eerst de tol, dan….
Het lot ver van het gevoel
gebracht in de lusten en
de lasten verzadigt mij in
het eenzaam doel, doet
bezweet ontwaken in een
voortdurende gewetenspijn
tevergeefs in dromen op je
gewacht, toch zal ik je eens
ontmoeten, de ochtendstond
gaf mij je hand en beeld, je
zonden zal ik strelen in het kleed
van lief en leed in verlangens
om het daarna te vermorsen,
een opening te herwinnen met de
glazen sleutel op je moederborst,
als ik velen grenzen overschreed
heb ik vergeef je naam gevraagd
mij in koele armen te begraven,
alleen zal mijn geschonden hart,
opnieuw de tol betalen moet.
... Illustratie: Bron H.Struiver ...
Schrijver: Pama, 3 mei 2019Geplaatst in de categorie: afscheid