Alle inzendingen over VOORTBESTAAN

Stillen! Om mijn verdriet te beperken. Om jouw liefde nog éénmaal te voelen. Door te schrijven kan ik het verwerken. Ik moet mij ook richten op andere doelen. Stillen! Om woorden te verzachten. Het was continu maar jouw lichaam. Ik was op jouw hart aan het wachten! En die klopte voor mij niet monogaam.…

je zou nog een vlieger voor me maken van latjes, papier en lijm en heel veel touw zoals vroeger mijn vader op het strand zouden wij weer uitgelaten kinderen zijn rennen zouden we - op blote voeten met wind en vlieger mee ik weet dat je nooit wilde geloven aan wederopstanding maar toen ik je vroeg een vlinder te zijn liet je niet lang…

Nu nog alleen dit naakte voortbestaan, waaraan kan ik mij nog hechten? Een mens alleen doet niet zo veel, kan niet zo veel, want voor wie zou hij het nog doen? Immers, de ander wacht niet meer bij thuiskomst. Dit is het naakte voortbestaan, dit is mijn naakte voortbestaan.…

Ik ben verstandig, maar uit liefde geloof ik -- in een voortbestaan.…

Levenskunsten zijn het die blijven voortbestaan. Onsterfelijke geesten die ze hebben gegeven. Nalatenschappen zijn het. Voorlatenschappen zijn het, die ons allen laten voortbestaan.…

liefde is slechts smeermiddel ten behoeve van het voortbestaan van de soort…

Je sprak met mij via de bomen, groeiend achter met helmgras bedekte duinen, sluimerend langs stille verlaten wegen, bloeiend in plantsoenen, diepe binnentuinen. In het geritsel van bladeren en twijgen was helder de klank van jouw stem te horen, maar die werd omgebogen in hortend gefluister, werd minder vitaal, ging langzaam verloren. Door…

Wat in de geest leeft is niet dood en zal ook nimmer sterven, omdat de "grootheid" van een mens blijft voortbestaan in de erven.…

De winnaars blijven, doodgewoon, op planeet aarde voortbestaan.…

in een ogenblik bloeit een herinnering open als wat ooit is geweest immer zal zijn een werkelijkheid die vol in zicht het voortbestaan van liefde bloesemt…

Ik zal alles van me geven om het leven op aarde en in het heelal te laten voortbestaan. Alles in me doet mij bewegen om het schone en mooie te laten beleven voor wat zal gaan.…

Het invullen veelal ook het aanvullen van het leven van anderen maskeert doorgaans het voortbestaan van persoonlijk onvermogen zijn eigen leven in te richten!…

de macht ligt bij vrouwen zij die het voortbestaan garanderen en onder toezicht mogen regeren de kracht ligt bij vrouwen vrouwen.....…

het is denkbaar dat liefde cruciaal is in het voortbestaan van onze soort maar logischer is aan te nemen dat vooruitgang ontstaat door conflict dan is liefde wel meegenomen maar ook niet meer dan een smeermiddel…

Vroeger geloofde men in de geest de ziel en het voortbestaan ervan tot in eeuwigheid Heden weten wij dat alles uit materie bestaat en hieruit voorkomt zo ook dat dit vergankelijk is…

lijkt het of de tijd zich verward heen en weer tussen zomer en winter beweegt dan is het herfst die de stroom vertraagt in eigen ritme nog even wil voortbestaan…

Op Moslimscholen daalt het leerlingaantal Wordt deze kentering bijtijds gekeerd Of wordt de signatuur gereduceerd Tot iets dat als een leerweg voortbestaan zal? Want van ons onderwijs kun je wel leren Hoe ideologieën snel fuseren…

affectie liefde als u wilt is een smeersel voor transport van macht onbewijsbaar ontastbaar met als doel bevestiging van positie alsook voortbestaan van het genus aap mens koe kiest u maar hendrik…

wanneer vogels worden teruggefloten en wassende westenwind mijn armen zal ontbloten speel mij dan een herfstcantate wanneer bladmuziek zal omslaan naar winterharde twijfel over armbreed voortbestaan kerf dan in mij, jouw naam…

En alsof Al van mij afhangt: het voortbestaan van de aarde, de mensen de grootste angst van ieder is teloorgang.…

Ze hoeven geen noten te kunnen lezen (art. AD blz. 15 van 19-5-23: 'Leerlingen hoeven geen noten te kunnen lezen) Als ze maar de melodie kunnen vasthouden Ze hoeven niet te kunnen rekenen Als ze maar het verschil tussen op- en aftellen weten Ze behoeven geen grammatica te leren Als ze de straattaal maar een beetje kennen Ze hoeven niet…

De dood die eens ons allen wacht Ontkracht ons aller leven Geen enkele hoop op enig nut Want niets zal voortbestaan Het is gedaan, met u, voorbij Al voor u bent geboren Bij voorbaat al verloren Danst u anstig op onzinnigheid…

Ik zat op de huisbank van een Zuid-Afrikaan toen jou alles afgenomen werd verder was ik nooit van jou vandaan Terwijl mijn gastheer krakend koersen controleerde en zijn dikke dochter zocht naar gave popmuziek wat zag jij toen, in je laatste val? Dit gedicht even duidelijk als de dood een open boek, een afgesloten hoofdstuk, woorden weggevloeid…

het hemels laken strak zonder één vouw klimt zonlicht langzaam hoger uit het oosten lijkt de natuur op levenskracht te proosten met helder sprankelende druppels dauw de vogels kwetteren luidkeels een samenzang als vederzachte stralen warmte spreiden bloembladeren zich aarzelend ontplooien blozend de diepte van hun harten tooien om zoet het voortbestaan…

Gisteren was ik in de werkelijkheid van anderen Naar anderen gemaakt is die natuurlijk zelf Maar alle daden komen uit hun handen En het is ze aan te zien waartoe zij dienen Morgen zal alles verschillen van vandaag wijder Dan hemelsbreed. En de anderen, verbeurd geworden, Herkennen zich niet in de lateren. Maar of zij verblijven Onder derden…

gekleurd men heeft hiermee verkeerd geleefd de boom is ziek vecht voor bestaan soms eenzaam op een hoge berg verlaten in de zandwoestijn trekt onze aandacht door zijn kleur seizoenen zijn er aan te zien geeft schaduw, schuilplaats, zekerheid wij zijn verplicht om dat te doen wat nodig is de tijd is rijp de waarde is heel hoog het voortbestaan…

Drie zonnebloemen hangen dof en uitgebloeid aan hun stengels. Gedwee, berustend wenden ze zich langzaam af van het warme licht. Koele duisternis verwacht hen geheimzinnig, belooft nieuw leven.…

Doch een beetje dichter staat voor zijn vlinders paraat dichters, buig om in een andere richting we melden ons aan bij de Vlinderstichting bieden onze diensten aan gericht op het voortbestaan en het herstel zodat we onbezwaard kunnen blijven fantaseren ons door de vlinders laten inspireren ze in onze buik kunnen voelen er van alles mee…

schrijven voor de dag van morgen schrijven om gehoord te worden schrijven ter verlichting van je zorgen schrijven zodat men je ziet staan schrijven op zo’n eenzame zondagmorgen om de mistroostigheid te verslaan schrijven omdat ideeën zich alsmaar opdringen en ze jou als een deur zien om zich naar buiten te wringen in de hoop dat iedereen ze…

uit alles blijkt dat zij zich traint in blijven, in voortbestaan, inpakken van wat was. en met een stem vol moederschap laat zij een opdracht aan de planten na: wees daar, eis water, als ik niet meer ben. alles wat weerloos is en eindigt verdient een voortbestaan. geen ding.…