Alle inzendingen over Veilig thuiskomen.

gevonden door een eerlijke vinder, die veilig thuiskomt voor zijn dood, verlost een schijnprobleem van de laatste vlinder.…

Ik voel me veilig en geborgen bij God, alsof ik mag thuiskomen en mijn rust weder vind de diepe behoeften van een beschadigd kind.…

eigenlijk thuiskomen in rust vrede veiligheid en menselijke warmte ik aanvaard de pijn die je voor de hele wereld verborgen houdt…

geluk niet langer plaatsgebonden de oorsprong in mijzelf en haar weg in liefde gevonden vol vertrouwen...grenzeloos jij bent liefde...mijn veilige thuis want liefde is thuiskomen...eindeloos…

Huiselijke echte rust is als een mooie kust om veilig te landen even niets om handen Het haardvuur dat je blust je lieve kind dat je sust je mooie vrouw die je kust Zo voelde het als thuiskomen in mijn persoonlijke dromen van vrouw en kind en wonen!…

In jouw armen in jouw geborgenheid, mag ik, kan ik eindelijk thuiskomen in rust en stilte, vrede en veiligheid en menselijke warmte terwijl de winden om ons heen waaien zullen wij niet meer draaien om de liefde die speelt, voelt tussen ons in, zoals ze is bedoeld.…

Echte huiselijk rust is als een mooie kust om veilig aan te landen even niets om handen het vuur dat je blust het kind dat je sust de vrouw die je geloofd het minnen steeds beloofd dus op 't werk al snel wegdromen van 't straks (h)eerlijk thuiskomen…

Afwezigheid die me raakt vertelt mij het verhaal van de zoekende nomade de zucht naar thuiskomen. Het gemis zoekt dan woorden als voelbare letters die veilig het nest van papier induiken.…

ik wil niet thuiskomen van weggeweest ik wil thuiskomen van er geweest en terug te zijn…

Thuiskomen doe je niet tussen twee muren of in een enkele stad op een kaart maar overal op de plek waar liefde is en was op haar best ook bij verdrietig vertrek het is geen plaats maar soms een moment dat is misschien wel op elkaar stapelen van bouwstenen voor een veilig nest wat je koestert en voor elkaar bewaard als…

nog voor en de roep van mijn vader zie ik weer de ijsbloemen op de ramen de briesende paarden de door de storm gebroken leidingen en ruik ik het stof in mijn straalkacheltje de boeken op mijn tafel namen mij mee naar verre plaatsen waar het soms net thuiskomen was nu nog als het stil wordt is het als thuiskomen zo lang geleden…

Thuiskomen, voor mij, bij jou was het meest, alsof het altijd een feest was geweest; Thuiskomen, bij jou, door jou, was meer dan ik ooit had durven dromen.…

Als dit de plek is, waar ik wakker wil worden waar sta ik dan waar ga ik dan ik word wakker in deze droom.…

tussen de houten banken waar ik me zo thuisvoel, om te kunnen dansen, springen, lachen, huilen, praten en bidden en vooral veilig voelen!…

Ik wilde enkel bij jou thuiskomen. Me ooit ergens thuis voelen: veilig en geborgen.…

Thuiskomen is altijd anders. Soms is de poes dood. Soms is er een boom omgevallen in de achtertuin. Soms is het koud en donker. Maar thuiskomen is altijd thuiskomen. Terwijl je voorzichtig plaats neemt in de stoel die anders aanvoelt, laait het vuur op in het glas. De ziel beseft: het was een mooie reis. Dit was het doel.…

Geef mij een huis om me eindelijk veilig en geborgen te voelen. Geef mij een huis om in te blijven, schrijvend dichten. Geef me een woning om te delen met velen: mijn wereld. Een huis vol van idealen. Een huis verzadigd van nieuw leven. Een huis ... een waarlijk thuis: van mijn leven!…

Het is mijn droom der dromen. Een eigen woning voor mij alleen waarin ik mag wonen. Het werd en is geregeld, op aarde als in de hemel. Het is mijn verdienste na vluchtelinge voor eeuwen almaar voortvluchtig te zijn geweest. Het is, waar ál het kwade, wat donker duister was en scheen... door mijn goede inborst gezuiverd gaat worden! Hier…

sinds ik besta gaat het met mij al fout omdat ik het wel even zelf wil weten verboden appels van de bomen eten omdat ik niet zo van geboden houd als schrik en angst zich dan in mij ontvouwt alsof ik door een adder ben gebeten dan voel ik mij verloren en vergeten mijn naakte lichaam zo ontzettend koud ik hoor een stem: God is op zoek naar…

Thuiskomen is jezelf overgeven en je dan compleet voelen de liefde bedrijven en heel worden warmte en beschutting je vader en moeder je wezen en je zijn hier in mijn huis duurt de leegte de pijn die zeurt over een kille plek Maak dat het zomert en maak me heel blijf tot het licht wordt en spreek mijn taal zing een nieuw lied…

haastige voeten reppen zich huiswaarts thuiskomen voelt als warme armen om je heen in een welkome omhelzing…

‘k Was twee weken in een strak groot huis hierna dacht ik ‘k waardeer straks mijn eigen woning niet meer, te oubollig Maar bij binnenkomst verbaasde ‘k me over mijn wereld, de warmte, het knusse, het tafelkleed met kruissteekjes, zelf ooit gemaakt(?), maakte me blij, foto van een vakantie in Noorwegen, waar we boos op elkaar, maar waar…

en als we thuiskomen gaan we met kloppend hart elkaar vinden omdat we er op allerlei manieren zijn we reizen naar elkaar tasten met voorzichtige voelsprieten naar de stilte voor de storm als we thuiskomen…

Het zou zo fijn zijn, in de winter, de zomer: thuiskomen bij jou.…

Alsof je wordt geknuffeld het gevoel van thuiskomen. Het gevoel dat je leeft. Het is de wind die je komt halen en meesleurt naar een ander bestaan weg van neerwaartse spiralen die je het geluk bezorgt zodat je krachten weer herleven en veiligheid geeft. Die wind leidt haar eigen leven Ze neemt alle warmte voor je mee.…

weg van het lawaai thuiskomen in de stilte  weldaad voor de geest…

Ik wil zwerven ik wil dwalen over stenen over gras Ik wil thuiskomen met verhalen over vroeger hoe het was…

De straatjes zijn nauw de sfeer is goed ik kan me niet heugen dat ik me beter heb gevoeld. Als dan de avond valt en de ramen oplichten speelt achter de gordijnen een bibliotheek aan verhalen. Het drentelen in de kou laat mij in gedachten warmen omdat ik even aan je denk want ik ben nu niet bij jou. Maar als ik straks de deur open…

geen fado geen tango geen fandango meer voor deze oude danser maar schipbreuk lijden wrakhout worden in de wervelende weemoed van wellicht onze laatste storm verzinken terechtkomen thuiskomen in de donkere diepten van jouw saudade-land…

Als ik thuiskom ben je blij, zodra je me ziet begroet je mij ze krijgen jou voor geen miljard want jij hebt liefde in je hart. Ik zie jou ook graag met je bruine ogen en je mooie haar en je draait maar met je kontje Heus, ik hou ook van jou mijn lieve hondje!…