inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.118):

thuiskomen

sinds ik besta gaat het met mij al fout
omdat ik het wel even zelf wil weten
verboden appels van de bomen eten
omdat ik niet zo van geboden houd

als schrik en angst zich dan in mij ontvouwt
alsof ik door een adder ben gebeten
dan voel ik mij verloren en vergeten
mijn naakte lichaam zo ontzettend koud

ik hoor een stem: God is op zoek naar mij
wanneer Hij wandelt tussen onze bomen
zijn liefde roept: o, kom toch dichterbij

het is veel meer dan ik heb durven dromen
zijn woorden maken mij van heimwee vrij:
je weet toch dat je altijd thuis mag komen

Schrijver: klaasje, 9 september 2003


Geplaatst in de categorie: religie

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.166

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)