inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.118):

zo vonden wij elkaar na duizend jaar

we kropen in elkaar
het hoge duin, de zon
een zwarte bui verdronken
in de geur van hennahaar

onder het hemeldak
een bank met uitzicht op de
rand van regen, de zee blauwt
branding aan de koele kant

we liepen onze jaren terug
terwijl konijnen speelden
de duinen zich verveelden
en vluchtten voor de wind

de zee kwam verder
met een vloed die reikte
naar de stad en landerijen
eb zou in een nieuwe vorm betijen

we schoonden onze genen
in herboren worden, de niet-
aangepasten zijn verdwenen, zo
vonden wij elkaar na duizend jaar

Schrijver: wil melker, 10 september 2003


Geplaatst in de categorie: wereld

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 986

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)