Alle inzendingen over Wat nou nee

Wat nou nee Je zit al dagen binnen Mijn idee Kom, wees nou niet zo bang Wat nou nee We gaan toch zeker winnen Ga nou mee We wachten al zo lang Wat nou nee Je hoeft daar niet te pinnen Kom nou mee We staan al in de gang Wat nou nee Heb jij er dan geen zin in Jeminee Ik jaag je niet op stang Wat nou nee We gaan zo echt beginnen…

Nou nee, mooi niet! Ik weet daar alles van. De groeten, van een dichter uit Iran.…

Nou nee, een Turks idee Wat moet de PVV daar nu toch mee?…

Nou nee, maar smullen is het wel voor de tv.…

Nou nee, want Ik ben wel op vakantie, maar in Zeeland…

Nou nee, het komt vast door een kijkgrafiek Maar toch, dat siert voorzeker het publiek…

Zo’n strop, nou nee, lijkt mij geen goed idee Vooruit, voor Bush, daar ik zit dan niet mee!…

Nou nee, ik moet niks en wil je zeker niet dwingen. Maar als er iets te moeten valt, dan moet ik regelmatig poepen, meestal tegen de klok van zeven. Drink je 3 dagen helemaal niets dan ga je dood, ergo een noodzakelijk kwaad, als je wilt blijven leven. Dus ja, ik moet wat drinken, doe mij maar een kopje thee aub.…

'Da wawa psychosa' Nou nee, zo erg is het niet. 'Piriet, piriet, curiosa' Precies, dat piept wat vrolijker. 'Parachuteke, parasiet, limieteke een-twee-drie-hopla' Nou zie maar, zie maar of je mijn toestand kunt rijmen op LIED.…

Zó zot. als mannen matten is ’t ‘hoezee’ Maar als ze zoenen is het meer ‘nou nee’ (Maar liefst 3,5 miljoen kijkers bij Badr en Rico…)…

nou hier en niet daar. Proeven aan die oude smaak van jaloezie nou nee liever nie. Ik ben daar niet meer geweest die heb ik verbannen dat arrogante beest. Op een eigen verzonnen rivier drijf ik van berg naar dal en hoor mijn klanken klinken in ieder uitverkochte hal.…

Affecties, ach, u weet wat ik bedoel Nou nee, dan maar een onsje werkelijkheid Iets epistemisch, qua realiteit Niet soms, vermoedelijk of naar het schijnt Geen wou of zou maar puur noodwendigheid Daar heb ik meer aan, qua modaliteit Tenzij die ogenschijnlijk weer verdwijnt Achter de horizon van plaats en tijd…

Het verhaal van mijn goede kant Met welke oren Oogjes dicht Is geen gezicht Snaveltjes toe Wat een gedoe Nou, nee moe We gaan na één knipoog En het lezen van poëzie in de regenboog Van het geheim En de gein Wil je het weten…… Frappant Krant aan de kant In fabelland Transparant Ik zou het hebben kunnen weten mmmmm Ik ga echt niet…

Ben al een tijd niet meer verbonden met de wereld om mij heen, maar om dit nu narcisme te noemen of een gebrek aan medeleven, nou nee, eigenlijk niets van dit alles, het is meer een bedradingsprobleem, die hele lichte vorm van Asperger waaraan ik zo zwaar til, t’is niet niets, in wezen alles voor mij, een nieuw geloof dat ik graag met verve…

Nou nee Stuur Hoekstra er maar heen Vergeet het dra, Hoekstra mág niet van het CDA Arib dan, die ligt daar goed met haar Marokkaanse root Luister Kaag, niet verder omlaag Het móét een zwaargewicht zijn Ik weet het, we sturen Bruls en maken hem voor drie dagen Minister van Welbehagen…

Het waait niet, het regent niet De zon schijnt niet Wat mist Het sneeuwt niet echt Zo af en toe Het is bewolkt, de gracht bevroren Het vriest, de stad ontvolkt, leeft op het ijs, de lucht grijs Ijsmuts, schaats en slee De stad doet mee ik, nou nee Het is weer zover, het groen gekleurd gekleed, zoals altijd dezelfde mode bebrilde ogen…

We praten verder en ik hoor wederom haar moeder zeggen, Jasmijn, leg eens neer…maar Jasmijn denkt, nee, ik heb Oma aan de telefoon, twee minuutjes pakt dochterlief de telefoon over, ze begrijpt de hint en vraagt verbaasd, heb jij gebeld dan? Nou nee hoor, de kleine drukte klaarblijkelijk op de herhaaltoets. Die komt er wel!…

Nou nee, zij brak in  honderdduizend stukken En zag haar waardigheid te gronde gaan Jij kon haar liefde niet beantwoorden Om redenen die er niet meer toe doen Zij ging er merkte zij aan onderdoor Moest loslaten, verbreken alle koorden Zij gaf aan Cupido een afscheidszoen En gaf aan Venus' eindadvies gehoor…

Ik ben nog niet geheel besmet al denk ik af en toe temet dat ik ben afgestompt en slechts nog veertien zinnen schrijf heel keurig bij elkaar gestoken in een knellend lijf gehouden aan het metrum vijf; nou nee, vergeet het maar. Soms spring ik wel eens uit de band en heb aan regels schijt.…

Nou nee. Consonanten heten ze. Ja, zij weten van wanten als de strijkstok werkt... Zonlicht strooit met prisma's. Zij kiezen juist de kleuren. Wensen Horen & Zien een wals? Voilá: zij laten het gebeuren! Zeker, u heeft ten dele gelijk: Tsjaikovsky zeurt een beetje. Op naar iets moderners... Wat dacht u van een sabeldans?…

Nou nee. Te kort, wellicht? Te moeilijk? Nou, niet echt een abc'tje Te donker? Ja, in het begin een beetje Is het nu af? Nee, 'k had te weinig zicht Ik ben hondsmoe, zei God, 't is mij te veel Zes dagen voor een scheppingsritueel…

U schrikt, nou nee... het is maar gekkigheid. Kom met een glas aan 't raam wat tijd verdrijven - dat ik thuis ben, komt toch iedere dag niet voor - ga daarna als de sodemieter met uw schrobben door!…

Dacht ik, ik heb alles wel gehad nou nee dus, er is nog veel meer je zou het niet geloven maar ik voel me heel erg fit de tand des tijds is wel aan het knagen maar ik kan nog alles zonder vragen rijd mijn auto van hot naar haar ben altijd bezig en maak van alles klaar beperkingen zijn voor mij niet weggelegd ik loop nog flink en heel kaarsrecht…

Vreemd om daarover te dichten je zou denken, dat gebeurt iedere dag nou nee dus, dat is niet zo je moet je aandacht erop richten wat verwacht ik van mijn medemens wat is eigenlijk mijn diepste wens zou hij/zij in mijn omgeving leven moet ik hem/haar eerst aandacht geven of komt hij/zij vanzelf op mijn pad heb ik misschien al contact gehad…

Nou nee, mamma doet het … Je gaat dus toch achter de pc de vreemdste geluiden, spelletjes en muziek, Ik kijk je vanuit mijn luie stoel, ik heb de puzzel uit het AD neergelegd de pen er bij je bent nu 9 jaar, ik glimlach, je denkt de wereld heb je voor elkaar.…

Nee, ik lig niet begraven... diep in de grond, maar leef vrijuit in het licht. Ja ik ben een bloem en ik groei en ik bloei. De natuur is in mij op haar mooist... ik ontpop mij tot kracht van dit zalige zijn, geef me vrij, voor een ieder te zien.…

Hij zag het licht Zij zag het ook Tot hij het knopje Ineens bewoog Lopend in donker Viel ze over iets heen Maakte ravage Deed pijn aan haar been Licht werd aangeknipt Man zegt; wat nu Zij zegt; ik lig op de grond Wel sodeju Het licht is die nacht Niet weer uitgegaan Zij was bang Opnieuw onderuit te gaan De blauwe plekken …

Lekker dat zonnetje dat weer eens op ons scheen, Dat doet denken aan vakantie, waar gaan we heen, Naar exotische warme oorden, heel ver van huis, Bijvoorbeeld Israël, nou nee, daar is het niet pluis, Naar de Hollandse kolonie in Spanje misschien, Ach nee dat hebben we al zo vaak bij Ursul gezien, Wat zeg je?…

of nee, het was een laatste stuiptrekking in het slotakkoord achteraf begrijpelijk, na deze enumeratie van de voorjaarsopruiming van het nu eens briljante dan weer mediocer gefulmineer op het mespuntje van de tong van de god die geen god is maar een afvallige schutspatroon die wij in zijn doemval achter Icarus hebben waargenomen…

Juist toen wij uitgespuwd waren lieten wij het lot verder varen Wij kwamen met kop door het kattenluik en de leeuw kijkt verder vooruit Een schreeuw in de leegte ruimtes zonder beleving denken aan waarom het zo ging Ga voorwaarts gaat onderuit waar wilt u heen er is er uiteindelijk geen…