Alle inzendingen over Winterkoninkje

Klein winterkoninkje zo klein,teer en fier Klein winterkoninkje alleen in de winter ben je hier Klein winterkoninkje land jij op een kleine dunne tak Klein winterkoninkje even wiebelen en dan zit je op je gemak Klein winterkoninkje mijn god wat ben je klein Klein winterkoninkje hoe is het dan om hier te zijn Klein winterkoninkje…

Zijne majesteit wipt verwoed met zijn staartje we krijgen weer vorst…

zomerse regen een winterkoninkje zingt er duchtig op los…

In de serre had ik jou gevonden ik zag geen bloed en ook geen wonden je ademde, maar veel te snel de pootjes krommen ging nog wel ik heb je op een doekje gelegd en iets van "stoute poes" gezegd die ons van dichtbij gadesloeg en zag hoe ik je binnendroeg. Of heeft het zonlicht je bedrogen en ben je tegen 't glas gevlogen? en helpt het als…

Een lijster twee meesjes een winterkoninkje minimale kostbaarheden in mijn tuin twee duiven op het dak en op mijn raam daar kleeft een slak…

’t Winterkoninkje heeft een klein bedrijf Helemaal is hij erin gedoken Van luxe was hij lang verstoken Voor zijn groen en zacht verblijf Met zijn smal en hitsig lijf In een bruin verenpak gestoken Zijn oogjes fris ontloken Zoekt hij wormen voor zijn wijf Hoe komt hij deze winter door?…

bibbersnaveltje in winters verenpakje fluit warm voorjaarslied…

Kleine guit van het sprokkelhout Vogeltje dat niet zo van kou houdt Altijd fier met de staart omhoog En zingend naar alle kanten toe bewoog Bekend om zijn opvallende wenkbrauwstreep Zijn harde trillende zang die menigeen aangreep Zo’n klein vogeltje met zo’n prachtig geluid Krachtig zijn territorium aan concurrenten uitduidt Frivole nestenbouwer…

Het gras aan de sloot siddert even, is weer stil: winterkoninkje. De rat huppelt weg: een spannend vluchtig balspel in de verse sneeuw. Ruzie van ganzen geeft nachtelijke wijdte galmende muziek.…

dooi druipt en drijft en tikt de takken los mijn tuin komt weer tot leven de vogels uit hun schuilplaats door poes even verdreven dragen zij hun lied aan 't nieuwe scharrelen en de vrijheid op 'k verbeeldde mij een winterkoninkje heel trots voor goudhaantje nog te verlegen…

Meisje Waarheid in hurkzit bij de beek haar gedachten lossen op, kabbelen mee Wellicht via de Schelde naar de verre zee om terug te komen als witte vlokken sneeuw Boven haar zingt een winterkoninkje een lied voorvoelt de nog verre lente en het verdriet van tijd gaat voort zoals het water vliedt toch het afscheid nemen went maar niet…

in tederheid slaapwandelend de dauphin in zijn dode hand een bloedzuivere sering de sleutel voor een nieuwe troonsbestijging betoverend een maanziek winterkoninkje de duivel een nachtbrakende kwartel een vervalst barokklokje onder zijn mantel de schildwacht op heterdaad betrapt op een divanbed uitend zijn misnoegen over bedorven bruidssluiers…

gun me vooraleer het doodse zich met werkelijkheid bemoeit al is het maar heel even midden alle oorspronkelijkheid terug te keren omnevelt door herfst het kleurrijke van toen weten zonder lente te missen het winterkoninkje welkom heten met kloppend hart midden ontelbaar kleine geneugten die zomer weerzien waar liefde als een…

Maar een wezen zo teer sloeg mijn waan aan gruzelementen: een winterkoninkje als een ei zo klein scharrelde daar volop bezig echt te zijn.…

koning der winter in miniatuurformaat wipt vrolijk z’n staart…

in de vroege ochtend kwam hij mij vertellen dat de zon was opgekomen of ik nu eindelijk mijn gordijnen ging openen en wilde ontwaken uit mijn dromen zodra het voorjaar daar was zou hij 't mij laten weten (middels 't hoogste lied) hoe de lente is gekomen…

een lentemadeliefje bloeiend tussen het gras dat enkel maar groener lijkt het winterkoninkje dat in een helder gezang haar grenzen te kennen geeft de dwarrelende sneeuwvlokken in een schreeuwende storm dalend als een warme sprei * zo bestendig zo weerbaar, evenwichtig, blij…

Heel Eijlders vol kwetter en fluit van Hellevoetsluis tot Velzen-Zuid was in alle gevogelde staten waarbij iedereen redelijk normaal vogels deed met jawel onze lekkere dichtersscheet jeweetwel Bet uit Beesterszwaag die van hoi vent zingen met die zaag haar winterkoninkje weer niet kon laten Hoe helder klonk dat lied zij hield de ladders…

Het jagende beest roeit gestaag de merels in onze tuin uit, neemt tussendoor een spreeuw te grazen, bijt het winterkoninkje dood, zit genoeglijk, terwijl ik sta te razen. Getergd, gewapend met een vol glas water, laat ik de vierpotige furie verdwijnen. Denk echter niet the point of no return te hebben bereikt.…

De grijsaard ziet alles met pretogen in zijn lange baard vol struikjes mos waarin het winterkoninkje fluit: .....Kom erbij, hier ben je vrij! Kom in de Kroon, doe je schoenen en sokken uit samen op het familiebed een warme deken voor elkaar .....Kom erbij, hier ben je vrij!…

Alleen het alarmerende geluid van een winterkoninkje is hoorbaar. Zelfs de bamboe houdt zijn adem in. Ik wacht de eerste druppels niet af, trek me schielijk terug binnenshuis, zie hoe vlinderloos de wereld plotsklaps is.…

En in de heksenbezem bij de deur heeft het winterkoninkje een prachtig nest gewrocht, kunstig geweven van hondehaar en zacht groen mos, heeft hij zijn oude plekje opgezocht. Zo zit de hele tuin vol leven. Ze hebben het niet slecht. Het is een drukte van belang, van tortelduif tot rode specht.…

ochtendconcert In de tuin hoor je een hoog si si van de pimpelmees Kwetterende tonen in de achtergrond van een boerenzwaluw Bij de vlucht van de boomvalk slaat hij alarm De bosrietzanger is net terug uit Afrika Een warm welkom van de boomleeuwerik Met dirli dirli lu lu Op de cd van Vivaldi is het lied van de nachtegaal Verderop speelt het winterkoninkje…

‘Winterkoninkje.’ ‘Tsjwièh, tsjwièh.’ ‘Groenling.’ ‘Sie-sie-sie.’ ‘Goudhaantje. Die heeft zich natuurlijk weer extra opgedoft.’ Toen de laatste zangvogel zijn lied voltooid had, keken de mussen elkaar aan. ‘Wat vonden jullie ervan?’ vroeg de eerste mus. ‘Matig,’ zeiden de anderen. ‘Beetje hetzelfde als vorig jaar.…

Die warme tulband, dat festoen Schut in de koude nacht De vogel, die op Neerlands grond Trouw op het voorjaar wacht; En als des daags de fletse zon Haar schuinse stralen schiet, Aanvaardt hier 't Winterkoninkje Op nieuw zijn rijksgebied.…