Alle inzendingen over Zacht ei

Ik maak je graag klaar mooie meid met aardappel zacht ei en olijfolie liefst vers heel, niet in moten Jouw vlees is zeer smakelijk eerder zacht valt makkelijk uit elkaar wanneer nog vers verstevigt tijdens bereiden op een bedje van rozemarijn zonder jou zou het leven lang niet zo lekker zijn…

eitjes worden gulzig opgeslurpt en uitgespuugd want het spiegelbeeld verpestend terwijl zachte eitjes heel lekker kunnen zijn en mariniers zelfs rauwe eieren leegslurpen.…

Het is een "eitje", wanneer iets makkelijk gevonden wordt Het is een "ei" als ie een beetje dom is niet meteen snapt wat er wordt gezegd. Zo’n vers gekookt zacht eitje met een tikkie zout, niet te versmaden op de zondagmorgen! Maar: wanneer is het nou een stink-ei?…

Voor het vrucht kan dragen wordt het vaak weggehaald; wordt het omgevormd en opnieuw in- of uitgeschaald; wordt het voorgekookt naar zachte of harde culinaire normen; of gespiegeld dan wel opgeklopt naar nieuwe vormen. Wordt het een eisprong of zo'n zaak van de appel en het eitje? Het lijkt het dilemma van de kip en het ei.…

’t Is de kunst die verstaat niet jij en ik kunsthuizen die champignons worden het zeer gestileerd kunnen zwammen in de niches tot zelfs de sporen ontsporen in de lamellen zoals de Hoet van Jan maar dan in vakjes het mycelium van een andere nieuwe gedachte die nog geen hoeken heeft gekregen…

Kip of ei Simpel: het ei Hoe weet jij dat, Je was er toch niet bij? Nou, de ouders van de eerste kip Waren een korhoen en een duif Na een super vette fuif vlot verwekt, hop in een wip Of de houtsnip en de patrijs Wist je niet?…

IJzingwekkend versnipper je mijn genialiteit en vol eenzaam eilandbewustzijn sla je het hardgekookte ei doormidden en druip je weg als zacht eigeel. Ik ook trouwens.…

(uit respect voor de kip kook ik haar eieren zacht) ik wil geen feest of valse vrolijkheid in het dikwijls te frisse groen want ik wil jou met pasen zoveel liever dan al die zachtgekookten…

Ben je als kieviet lustig aan de leg Dan kun je aanstonds in de lentetijd Je ei in heel Europa rustig kwijt, Maar niet in Friesland, want dan heb je pech. “Je eigen schuld,” zullen de Friezen zeggen “Dan had je hier dat ei niet moeten leggen!”…

de renners vliegen met adrenaline de kasseien over ’t is een hondenstiel, ganse dag kromgebogen aan oortjes liggen de Amstel Gold Race, valt dit jaar op paaszondag - geen zacht gekookt ei…

Hij moet dag in dag uit de klok bewaken en als ze stuk is haar direct weer maken waardoor de kippen rustig blijven leggen zodat het stadsvolk elke dag kan zeggen: ~Wat doet ie ’t goed, de Klokkensleutelaar, hij blijkt een toegewijde ambtenaar, want door zijn werk zo punctueel gedaan heb ik een ei naast mijn ontbijtbord staan.~…

Ei,ei, 't was in de Mei, ja, ja. En achter gindse heuvelen, voor 't vallen van de nacht, antwoord de koekoek zacht. Koekoek, koekoek.…

En in de nacht verberg ik me achter dromen van zachte wolken schapenvacht woon in een wereld door eeuwen water gepolijst van haken en hoeken ontdaan ongestoord bestaan geborgen in een maagdelijk ei beschut door de schaduw van de maan…

Het voelt dan zacht als een jonge vogel pas uit het ei en is verwonderd om zoveel dat als een harde korst in al die jaren zich vormde ongeweten.…

Wie was er eerder De kip of het ei Een half ei is geen ei Een heel is een paasei 'k Weet niet, zei 't kuiken Ik was er niet bei 't Schiet ook nooit op Met zo'n legbatterei Een half ei is geen ei Een heel ei een paasei Maar wie is er eerder De paashaas of wei?…

Wat is het ei met Pasen populair! Een ei vooraf, een ei bij het dessert, Kom, neem een derde, wees toch solidair! Nee, zelfs een vierde is niet ordinair. Het vijfde ei, nu wordt het wat vulgair, Na nummer zes naar de intensive care.…

het moet gezegd een ei wordt gelegd de kip was er zelf bij ei…

Een ei uit Eierland wist zelf niet hoe: Ik ben dus basta! zei dat blije ei Dus iedereen viel stil door haar gevlei En zei: de waarheid lijkt verdraaid een koe De kop? Het ei? Wat eerst komt móét je weten: De hen is nodig om een ei te eten.…

Zachte vingertoppen raken oprecht vertrouwen terwijl tederheid gedachten kust ogen tonen woordloos in zichtbare rust vriendschappelijk optimisme terwijl geheimzinnigheid de koestering van dromen glimlacht blozen wangen samenzijn de stilte maakt zichtbaar in rustig gebaar wat zuiver is nog steeds fluisterend waaien voetstappen…

zijn allemaal druppels in een oceaan Verbonden Eén Dus laten we zacht zijn voor elkaar Dan vloeit liefde in alle harten Vloeit er vrede in alle gedachten Stel je voor Dat we allemaal zacht zijn voor elkaar Ja Laten we zacht zijn…

Je had het zacht gezet, ons vuur, te zeulend. Het was muziek geweest zo, lang geleden, toch van alle tijden. Het lukt je wel om mij te mijden nu en sinds het smeulen van ons vinnig licht ken ik jouw stilste lijden.…

Aaibaar zijn de woorden hoe voelbaar is de taal nooit zullen letters sterven elk graf heeft haar verhaal doden zullen herrijzen stenen worden verplaatst donderend klinkt het dag wanneer men is uitgeraast de kiezels zullen knarsen het pad begaanbaar gemaakt sterke eiken verstouwen op dat wat is geraakt al zullen bladeren…

ik zeg het poezenkind en gezwind trekt zij haar nagels terug maar toch, heel vlug tikt ze m'n neus in het voorbijgaan alsof ze zeggen wil ik had je kunnen krabben…

Laat je zachtjes wiegen op het ritme van de wind Laat je zachtjes meeslepen op de melodie van de golven Laat je zachtjes wekken door de stroming van de zee En op het einde van de droomreis vinden we elkaar……

koester de zachtheid mijn klein kind zoals de lentewind de kersenbloesem streelt de roos zachtmoedig geur afgeeft en teer zich steeds laat plukken de broze bloemen fijn en zoet zich ruiken laten en voorzichtig tasten zoals voor jou mijn huid en haar opnieuw ontdekking zijn als het aaien van de poes het volgen van de vogel naar waar…

Mischien moet ik wel wat schrijven over een rivier die niet van de berg naar de zee stroomt maar van het dal naar de berg stroomt omdat iemand mij geloof ik niet gelooft Dan zal ik wat schrijven over mijn geloof dat waait en aait zo zacht…

helder is de nacht sterren geven kracht helder is het leven helder sterren geven sterren helder leven in kracht slaap zacht…

met stompe punt het potlood ongeslepen schrijf ik mijn zachtste woord voor jou mijn lief zoek het in de chaos die mijn dagen draagt dat ene woord zacht en warm als de vacht van het lam nooit zal het wijken verpakt in stralend zonlicht met zilveren maanlicht lint wacht het op jou ik zwijg bedeesd durf het niet luidop te noemen…

voor even was jij weer dicht op mijn huid je leek mijn hart zacht te bewegen zo zacht, het kloppen van een trage tijd dwars door het redeneren het rimpelloze spreken in dromen die weer snel verloren gaan als ik mijn hoofd omhaal…

op het kruispunt van gedachten hangen dromen in touwen de tijd ingaand als een klopgeest toegelaten in de zachte delen van onwetendheid op haar dooie gemak zeilend tussen duim en wijsvinger lonkend naar mijn geestgronden als voer voor mijn intellect…