Alle inzendingen over Zuiden

Een kaasboertje uit Arnemuiden Kon zelf vaak het plaatsje niet duiden Hij wist het niet meer En zei keer op keer Ben ik dan niet thuis in het zuiden…

Wij maken onderweg op onze route Herhaaldelijk een leuke tussenstop En trekken daarna heel gezellig op Met mensen die ook naar het Zuiden moeten. Dus doe ik in ons huisje op vier wielen U opgewekt de groeten uit de file.…

in eerste instantie dacht ik dat ze temperament hadden, dat vuur en passie er vanaf zou spatten zolang ze er zijn heb ik het niet kunnen ontdekken alhoewel hun kleur genoeg zegt misschien zou de zon een reden kunnen zijn omdat ze aan de schaduwkant op het oosten wonen, zie ze iedere dag treurend hangen nu hebben ze geruild met andere…

De kale bomen vegen traag langs de hemel, vastgehecht aan een landweg, met een paar huizen, versterkt door een kerk, waarvan de duldende torenspits prikt naar rafelige wolken, hoog ontvlamt het uurwerk als een gouden krans. Het land in halfslaap onder hoge lucht gedaald, nog niet bewoond, open gelaten tussen boomwallen, in gedachten…

Jouw kus in de morgen verjaagt kommer en kwel maar nu heb ik andere zorgen wil ik dat wel....…

Mijn Tiengemeten Een klein stukje op de kaart In het Zuid Hollandse Hoeksche Waard Vol met natuur weilanden Op de Zuid Hollandse Eilanden Omringd door dorpen op het platteland In ons Nederland Mijn Tiengemeten In Gemeente Zuid Beijerland en Nieuwendijk Voel ik de rust en ben ik zonder geld rijk…

Er woont een meiske in 't zuiden, jawel 't zuiden van het land, met dat meisje is wat mis, daar is echt wat mee aan de hand! 'K zal je zeggen wat of er is, concludeer dan: daar is echt wat mis!…

de strakke horizon leunt zwaar op nieuwe beelddragers hier telt het zuiden in schokdempers fijnstof een haperend rolluik hier telt het zuiden iets te grof afgesteld mijn hele cruiseschip draait om je as -------------------------------- uit: 'Rouw met diertjes', 2013.…

Een dichter uit oud zuid Geen naam maar wel een huid. Een stam zoals de eik Geen rang maar gelijk. De een een schilder van t 'HOUT De ander schrijver in 't WOUD. Meander de wegen met pen en eerlijkheid. Mooi zo deze gelijkheid.…

eerste sneeuwtapijt - vogelvoetstapjes zijn naar het zuiden gericht…

Jammerlijk blijf ik dromen, over het zuiden in de verte, over een zoektocht naar gevoel. Eerbiedwaardig blijf ik wachten, op het liefdevolle zuiden, mijn enige echte levensdoel.…

We gaan naar het zuiden op vakantie omdat daar de morgenstond uit een koe gemolken wordt, in het zuiden laaft het paard zich aan dichte mist, gaat de giervalk van hand tot hand, verhelen de vlinders zich in rupsen, steekt de tijd zich in het boerenland, heeft geluk zich in de aarde verstopt…

Liefstinghsbroek bestaat al lang kwetsbaar natuurgebied geen toegang op het bordje aangegeven oerbos met een eeuwig leven Natura 2000-gebied dat je alleen van buiten af ziet vanaf het zandpad, fietspad dat is me ook wat. Omgevallen eikenstammen alles dik begroeid met zwammen bomen met een hoge top volgewoekerd met klimop oude rivierarm…

We zaten samen in de nachtbus richting Amsterdam Zuid jij hield het niet uit en gaf mij vluchtig een kus zomaar een kus midden in de nacht geheel onverwacht maar ik heb er mijn leven lang aan gedacht we stapten uit en vervolgden ieder zijn weg in Amsterdam Zuid.…

Verward door winter van zuid naar noord en terug zwermen de ganzen…

Ik ben ik, woon niet in Zuid Laren Daar waar Berend Botje huisde Die kwam wel uit Zuid Laren Tot zijn ouders wel verhuisden. Een berichtje op mijn mobiel Of ik door wilde geven dat De persoon wat later komen zou Zat vast in Zuid Laren is dat wat? De afzender, zei me helemaal niets Ik sms’te terug, wie ben jij?…

Mijn geliefde liet mij zitten en vertrok naar Zuid-Frankrijk. Ex-en-Provence…

bevruchtende wisselwerking noord zuid oost west tegenpolen op hun best…

winter in aantocht in formatie richting zuid trekken vogels weg…

als de wind geluk zou kunnen fluisteren van noord naar zuid van Amsterdam naar Portugal van zuid naar noord van Portugal naar Amsterdam dan zie ik haar kordaat stappen met krullen in haar haar met sterren in haar ogen met blozende wangen op de fiets mag ik zeggen proficiat doe je naam eer aan vrouwe Fortuna pluk je geluk handenvol…

LANGS HET ZANDPAD Langs het zandpad door de duinen waait het helm gedwee met de streek zuid zuid west het zand spoelt door mijn tenen kleeft een beetje als hoort het daar elke stap - ingezakt mijn voeten schuiven weerloos het zand - brengt mij dichter naar het midden de zilte zwoele adem van de zee…

net zoals zij die nazomer de herfst Haar Zuiden is zo ver niet Daar kan ik Dichterbij Eenzaam zijn als hier Gewoonweg Eenzaam zijn als hier Gewoon Weg Mocht je haar zien zeg haar dan niet dat ik haar mis Haar Zuiden is zo ver niet Waar dan ook Net zo goed Eenzaam zijn als hier Gewoonweg Gewoon Weg…

ik heb ze weer vernomen deze zomer in het zuiden op de camping vuurvliegjes die ons gedwee de weg wezen in het duister naar het sanitair…

‘ik ben niet bang voor al die negers’ klinkt er uit jouw blanke mond maar zonder aanwijsbare reden zet jij geen voet op ‘negergrond’ oordeelt zonder een geweten over iets wat je niet kent na al die jaren hier te wonen weet je nog niet waar je bent het is een toegevoegde waarde en een groot gemis voor jou misschien dat je nooit het hele…

Jongens met donker haar in een grijze Opel Safira roepen uitgelaten naar vrienden met donkere ogen en bruine hoofden. Voor nauwelijks veertig jaar was hier alles nog bleek en blond, een enkele vetkuif in de snackbar met schelle jukebox op de hoek van de lange donkere straat, waar ik als bange kleine jongen niet naar binnen durfde te gaan…

ik wist dat jij zou komen zag de horizon oplichtten door fantastische bloemen in je handen en je lach straalde al van verre jouw warmte in je ogen sprankelden ondeugende beloftes om ooit in dat geluk te mogen spiegelen want uit het diepste zuiden komen altijd de mooiste bruiden we leven in seizoenen vol records de een nog…

Zuid-Afrika was niet aan de deur, maar voor jou was het aangenaam, en geen sleur. Lieve dochter van mij ik ben echt blij om je weer in mijn armen te sluiten. En niet te moeten denken zal alles daar zo ver haar de vreugde schenken dat ze had verwacht? Wel gekomen terug thuis mijn kleine lieve muis.…

hoor hoe de wind waait haar kracht toeneemt bij alles wat ze doet golven aanzet te klimmen tot grote hoogtes om zich vervolgens met volle overgave neer te kletteren zo te worden opgeslokt door het naakte strand vieren vogels boven het schouwspel dat de zuidwestenwind op touw heeft gezet…

Hoog boven wees een grote arm gestrekt op het zuiden. Een vrouw ervoor. Sindsdien zijn er tekens dat een licht is gewekt. [afbeelding: een olieverfschilderij van de Belgische kunstenaar Harald Calle, 2012]…

(Het lied van een zieltje dat wijsjes zong, tot het de liefde leerde.) Daar was een rozentuintje, Zo fris en morgen-jong, De Meiwind roerde elk kruintje En 't wufte bijtje zong. De Meizon vleide een kleurtje Om àl de roosjes heen, Waar menig teder geurtje Uit wolkte en stil verdween. De kleur'ge vlindervluchtjes Omrilden tak en…