Netgedichten

netgedicht (nr. 82.821):

Het diepste zuiden

ik wist dat
jij zou komen
zag de horizon
oplichtten door
fantastische
bloemen
in je handen en
je lach straalde
al van verre
jouw warmte

in je ogen
sprankelden
ondeugende
beloftes om
ooit in dat
geluk te mogen
spiegelen want
uit het diepste
zuiden komen altijd
de mooiste bruiden

we leven in
seizoenen
vol records de
een nog mooier
dan de ander
alleen liefde heeft
zich omgord met
spanning en intensiteit
van jaren die bijna
eeuwigheid evenaren