Alle inzendingen over aangezicht

Dit gedicht Gaat over het aangezicht. Het gaat Over het gelaat, Dus het uitgezicht. Het is mooi te weten, In het zweet des aanschijns, brood te eten.…

mocht ik ooit je naam vergeten en je tranen aanzien voor een lach weet dan dat ik heb geweten dat jouw gezicht naast het mijne lag…

Het ultieme gedicht, zal nooit worden geschreven. Dat finale vers, bereikt nooit ons wit papier. Wat ware liefde is, kan geen dichter ons vertellen. Wat liefde niet is, weet iedereen.…

Zó vaart mijn leve' in vrede en waan van dóod begeren, tot, wijlend in de spiegel-rust van dieper meren, neigend, mijn aangezicht uw aangezichte ziet.…

Een zware dialoog van aangezicht tot aangezicht. Hoor mijn broeders.…

Neen ik ben geraakt door de tekst en met name de verwachting van God het is niet God de eeuwige het is de mens die zicht mag houden van aangezicht tot vergezicht dus niet de eeuwige, maar de tijdelijke de levende hoedende mens onder elkander die troost, een schouder kan geven die ook een zegen, genade mag geven een hand op ieders hoofd even…

Eigenlijk was ze helemaal aangezicht dat kwam door haar viool…

Vandaag Van aangezicht tot aangezicht, In spiegel door de zin bellicht. Hij noemt haar naam, Fluistert zacht. Tot al het geluid In zijn echo is gestorven.…

Een tuin voor dieren, Ieder dier haar aangezicht. En wij, het onze.…

Gods aangezicht, het is de atmosfeer, Het zijn de bomen, is der wolken veer, De akkers en de gronden en de dalen, De bergen en de schitterende schalen Der zeeën, waar de zilvervis in school, Gods aangezicht is in de veldviool, In struik en plant en in der dieren oog, Het is Gods beeltenis, die uit de takken vloog, Wanneer de vogel op…

God, Die ik belijd, Staar 'k recht en fier in 't Heilig Aangezicht!…

(Wat de Heerser van het universum vermag II) Men strekt de povere handen naar de libellen in het gras en laat de vleugels dansen boven rietkraag en moeras Men zinkt er haastig in als het leven hevig spartelt als het prooidier voedsel zoekt en het roofdier het “ speels martelt “ Het tekort aan liefde in de schalen van de…

taal van het gelaat krimpt ineen en zwijgt De dode die niet op wil staan De kiemkracht die op sterven staat De onschuld die verdwijnt De traanval glooit de wangen nat en sluit de lippen kronkelend om wat eens is geweest Nu waanzin mij hier achterlaat het breekpunt mij door midden zaagt verlies ik lijf en geest Met een verbrijzeld aangezicht…

De aarde wordt door een goud licht omgeven, Als 's avonds, als de zonnedraden weven Om haar heen een evenwijdig zacht licht, Dit licht het is het gouden geestesleven Van haar kindren, de mense', uit stof geheven, Door 't bloed straalt het goud om haar aangezicht.…

Het aangezicht van een inhoudelijk fenomeen is net zo leeg als een misleidend tafereel een blinde vis…

Ach waren wij geen twintigste maar middeleeuwse dichters zouden wij als vlinders mooie woorden laten dansen Van aangezicht tot aangezicht met elk van bei de schoonste maagd de liefste deern van stad en streek aan onze zij Helaas, wij leven en zij zweven niet, in deze tijd zijn 't anonieme vlinders waar ons woord…

de vaart in rustig vaarwater werd een dollemansrit ik hield mij staande en stootte mijn aangezicht ken uw grenzen terdege…

Door spiegel wil ik gaan, raadsels van aangezicht tot aangezicht bezien, en weten dat ik niet alleen een haas ben maar in 't licht van deze spiegeling een man met hoed, een ander dan men kent, niet bang voor jagers of voor strikken, mijn eigen jagers zelfs mijn eigen strik verschijnt daar in het lacht als man met hoed. -----------------…

op mijn rug draag ik een gedicht het maakt mijn tred monter en licht het verlicht mijn aangezicht maakt mijn leven helder en licht…

Mentor, mijn mentor, die in het donker noch het felle licht van aangezicht tot aangezicht mij helder wijzen zou. Uw woorden dreunen als prikkers in mijn hoofd. Uw handen voel ik op mijn rug. En nu ik op mijn tweesprong sta, bang voor alles dat kan komen, roep ik u aan. Mentor, mijn mentor, welke weg moet ik kiezen?…

Het is het licht van het leven, in het volle aangezicht, voorbij de alledaagse pijn. De fakkel door willen geven, ook al dooft het licht, om geen doodlopende weg te zijn.…

Wie zijn neus schendt, schendt zijn aangezicht. Kun je nagaan hoeveel neuzen geschonden zijn in het kabinet. Want: heb je er ooit iemand zien lopen met een ongeschonden neus?…

Wanneer de tranen rollen over mijn gezicht omdat de leugen spuugt in mijn gezicht eenzaam in ‘t verdriet sta ik biddend om ontferming voor Gods aangezicht…

Huil maar even mijn schat ik moest je verlaten het aangezicht van de dood verwachtte ik niet en alsjeblieft zwart niet jouw lieve wimpers het maakt de tranen langer.…

Als het licht de duisternis verlicht Verschijnt alles voor ons aangezicht En heel misschien Gaat u dan zien Hoe de Natuur is ingericht. De Natuur die op ons is gericht Hoort daarom in het volle licht.…

roerloos liggen in het gras willen dat het anders was staren in het schemerlicht wachten op je aangezicht blijven liggen in het gras weten dat het niet zo was ogen sluiten voor de nacht het is later dan ik dacht…

Wanneer iets neerdrukt zijn er klanken van vogels Donkere gedachten de nachtegaal de dag in haal Wanneer iets blij maakt zonlicht in het aangezicht de nacht haal huismussen tsjilpen…

Keer tot mij uw aangezicht, als ge naast mij te rusten ligt. De nacht is lang.…

Ik kwam in de hemel kwam in het aangezicht van God en sprak: wij.... God onderbrak me en sprak: en jij... ik sprak: ik heb publiekelijk... God onderbrak me wederom en sprak: en privé?…

Eén ding heb ik begeerd; één ding heb ik ontvangen: Dat, zo de dood mijn leden zou omvaên, Ik voor uw aangezicht, o Bron van mijn Verlangen, Niet ledig zoude staan!…