Alle inzendingen over absorberende ogen

haar grote absorberende ogen vlogen over de straat als bijen zoekend naar de honingraat om het zoete te bewaren in gedachten om het bittere in het hart te verzachten maar bij het afscheid waren er kieren die een glimp lieten zien van gewezen leven en bestaande dood.…

Hangend aan jouw lippen absorbeer ik ieder woord dat er vanaf rolt hoe simpel kan 't zijn als je de optelsom nog eens natelt doch ben jij degene die mijn ogen opent op 'n ander niveau en voel hoe de wereld nu pas aan mijn voeten ligt…

ik droom mijn woorden tot een boek waarbij ik steeds de vrijheid zoek een zin aan iets te geven zodat de droom gaat leven en jij met beide ogen dicht een lach glimmend op je gezicht de zin kan absorberen binnenste buiten keren…

ik proef vergankelijkheid op zachte wangen en lees verwarring in jouw ogen onbesproken dit onderwerp 't zal toch niet vermeden zijn stilletjes absorberen we het nieuws ineens voel ik hoe mijn stoel wankelt niet dat er aan de poten wordt gezaagd, of toch.. geduld beoefenen is nu de grootste uitdaging de tijd tikt anders…

Welnee met zoveel kleurenpracht Heeft het mijn gevoel en ogen Volledig in zijn grillige macht Ik absorbeer en voer me vol Sla in voordat de winter komt Waarin al wat ik nu aanschouw Dan voorlopig is verstomd…

Haar kanten beeld wat haar zijde accentueert deze sluier gaat als een droom door mijn nacht Haar enige portret zal de nacht gaan absorberen maar als ik mijn ogen sluit ben ik degene die lacht.…

Keer op keer, net gieren plezieren wij het materiële als droge sponsen, die krachtig zeggen, absorberen, consumeren Vol!…

Morgenvroeg omarm ik weer het eerste licht om je in te ademen met gesloten ogen te herinneren. Eén seconde jouw schoonheid van de dageraad als warme opwinding op mijn huid te absorberen. Morgenvroeg iets later dan gisteren open jij jouw hart om in kleur te bewonderen.…

ik rijg de klanken van je naam aan elkaar ik koester woorden die elkaar vinden ik absorbeer zinderende onderhuidse zinnen ik bemin je als je zwijgend alles zegt…

muren absorberen al wat binnenskamers leeft pas als de spiegel breekt geven ze woorden vrij waarbij vertrokken gezichten in niet te lijmen scherven achterblijven…

In je ogen een sterke blik die van geen wijken weet Heel alleen dan vloeien tranen die niemand ziet. Ik kijk in het diepst van je ogen, Zie daar de pijn die jij lijdt. De vertwijfeling in je hart, De zwakte in je lichaam.…

Lezen moet men leren Eenmaal geleerd leert men echt lezen Zij die lezen en absorberen leren lezend Al lezende leren en weten wij in progressie Het lezen ontdoet u van al het nutteloze…

van de wind absorbeer de schoonheid welke mijn horizon verruimt ©Lady Love…

zou weleens willen kijken aan de andere kant met m’ n hoofd door zo’n vloeibare muur om met grote verbazing al het moois te aanschouwen en te absorberen om daarna voldaan en gerustgesteld weer terug te keren naar de werkelijkheid van het hier en nu…

halfgeloken starend naar parelmoer glanzende rivier geniet ik van het nu absorbeer ik het hier leef ik de natuur in dit verzonken moment in dit natuurlijk uur…

ken je mij wie ken je dan zij die glimlacht niet om te maskeren maar om een draai te geven aan 't leven dat zoveel drieten kent waar zij zich niet door laat lijden noch verleiden tot het absorberen van, verkiest zij het licht dat zij met beide armen omhelst het zo haar eigen maakt vraagt zij zich af ken je mij…

Wij bedekkken ons met dekens van steen onder de wind die zich niet laat vangen regens die uitspoelen en zon verlangen daar gaan de druppels duidelijk heen Overgoten met het hemelrijke vocht absorberen wij niet de wezenlijke dingen vruchtbaar zal de cyclus weer beginnen omdat het in de winter niet mocht…

zag je in het licht ontwaken haar kaatsend rood het naturelle bloot gaf absorberend warm roze in je schoot maar wat zegt nou pigment over wat en vooral wie je bent alleen zon is de bron voor jouw kleurend verschijnen zonder licht zal het leven en jij in een zwart gat verdwijnen…

al doet het pijn Ik mediteer over al het zeer Ik absorbeer en win terrein Mijn grote hart is even kwetsbaar als teer Het grote denken krijgt me klein Er is rust die ik verdien en zoveel meer…

rozen die spraken zonneschijn gelezen ze dronken de regenboog niets bleef onbesproken wolken werden gevangen veilig verborgen binnenin de regen kleurde oranje sterren lachten zilverachtig harten die smolten openden ramen van de ziel om de schoonheid te absorberen geborgen in 'n zee van goud ©LadyLove…

Getekend door de tonen die de TOP2000 ten gehore brengt verbroederen leeftijden zich als wel stijlen van muziek onmogelijk niet te bewegen absorberen we iedere minuut tot in het diepst van ons zijn worden we meegenomen langs monumenten van verloren liefdes geboortes, en zo ook hen die we los hebben moeten laten troost zij evenveel als…

we rilden door de winter en al die lentelof lijkt uit te blijven tot ik de Fa op haar huid denk te ruiken na het douchen we staan naakt in de kamer lachen zwakzinnig plots kijkt ze verrast zon op haar heup ik ren naar haar toe innig absorberen we we lijken lichter…

Ik voel dat ik rijp ben, klaar om alles te geven, jij bent mijn passie en mijn vrucht, ik schenk je dus mijn zaad, hopelijk slaan je gedachten niet op hol, het zaad van mijn prachtige passievrucht, in een absorberende keukenrol.…

Leuke lieve mannen genoeg maar niet bij mij, te weinig wordt er genoten van mijn lichaam, ik wil me overgeven aan stoere begeerte ermee stoeien, hem ruiken wanneer ik wakker word in de warmte van twee passende lichamen in mijn bed, in mijn bed in mijn verlangen naar stoppels en handen duwen in mijn huid kracht in mijn vlees…

pleidooi voor geluk) de sterfelijkheid vooruitschuiven naar overmorgen bijvoorbeeld de uren tellen op de vingers van je hand en elkaar verwarmen en betasten zolang het nog kan ook met de vingers van je hand geluk is een samenloop van omstandigheden korte momenten die langzaam uitgroeien tot genegenheid die naar liefde riekt je geur absorberen…

Met ingetogen euforie absorbeer ik als een spons die mij de kern laat zien van de fundamentele houvast. Haar gevoelige hand gevangen in een zonnestraal verbergt de gevoelige kilte als een warmtebron in IJsland.…

Tranen zijn er alleen voor jou zij vloeien droog over mijn wang mijn poriën zijn als een spons zij absorberen het verborgen voorval. Tranen zijn er voldoende om een beekje te laten stromen de herinnering overstroomt als een bulderende waterval.…

Jouw ogen, grijsgroen van kleur soms fel, giftig, soms teder, zacht ze stralen iets uit, maar zonder geur ondeugend, plagend, zoals jij dan lacht. Jouw ogen, denkend, soms te veel kon ik je dan je gedachten maar lezen, hoewel ik graag eens met je speel wil ik eerlijk en oprecht tegen je wezen.…

Vergeelde woorden in Latijn absorberen het irritante gemier. Heilige stilte staat als een huis en bliksemschichten verlichten de pijn.…

Ik denk, ik weet te voelen wat van me verwacht wordt mezelf gespreid, verkracht door wat ik wil , niet ben het duister werken aan een wazig plan frunnikend, standvastig duim voor duim geloof, een vaag verlangen opgezweept door grimmige voorouders uitgehouwen, vastberaden absorberend van godendeemstering tot kunstlicht steeds meer heb…