Portret
De zon daalt en verdwijnt aan de horizon
haar silhouet verschijnt als nooit te voren.
Mijn lens nodigt haar portret uit in één beeld
zo gaan haar contouren voor mij nooit verloren.
Haar kanten beeld wat haar zijde accentueert
deze sluier gaat als een droom door mijn nacht
Haar enige portret zal de nacht gaan absorberen
maar als ik mijn ogen sluit ben ik degene die lacht.
Geplaatst in de categorie: liefde