Alle inzendingen over banaan/wortel/liefde

(ready made/Gefundenes fressen) de banaan legt het aan met een wortel of het matcht valt nog te bezien op het oog het gedrag van een tortel en de kans dat 't lukt één op tien...…

Geen komkommer zei ooit: ‘Ik ben geen komkommer, ik ben een banaan.’ Geen tomaat zal zeggen: ‘Ik wil niet in de soep, ik wil in de sla.’ Geen gehandicapte wortels geen krankzinnige paprika’s. Daarom ben ik boer ---------------------- uit: www.algalidi.com…

eens gaan als een banaan door die banaan die banaan van een Jordaan!…

heeft een wedstrijd van hoofdklasser Quick Boys gestaakt omdat er bananen werden gegooid.…

Hij heeft geen ruggengraat van een banaan Daarom moet die asielnoodwet er komen Al moeten ze daar nog wat over bomen Want het advies is dat het niet zal gaan Dus Geert als je de pisang niet wilt zijn Doe dan met "spoed" wat water bij de wijn…

zijn stem klonk als klokjes toen hij wees naar de bananen en zei: kokosnotenboom wees ik hem op bananen, zei hij: bananenkokosnotenboom soms laat je het maar hangen klinkt de bel mooier dan zijn geluid…

Ik was een tijdje weg door persoonlijke mijmerij wel thuis, maar niet aan de schrijverij Nu echter weer terug met pen en 'banaan' om er weer met zin, zinnen tegenaan te gaan voor de liefde van het woord, de dichtcultuur en morgen al een hartenkreet over de natuur!!…

Hij flikt het weer, die slimme Italiaan: Verbaasde hij eerst met een gouden plee, nu heeft hij lachers maar ook kopers mee met zijn verlokkelijke muurbanaan. Wie zou, met lege winkels in het land, niet blij zijn met zo’n kunstwerk aan de wand!…

Want een banaan, bevorderd tot sculptuur, Die schreeuwt erom te worden opgegeten. Geloof maar dat dit kunstwerk aandacht trekt, Als eerste heeft de fruitvlieg het ontdekt.…

Dat plan heeft het gelukkig niet gered Want NSC bleef voor de grondwet strijden Dus noodrecht is voorlopig van de baan Met dank aan Wilders… Nee, aan z’n banaan…

. --------------------------------------- Uit 'Voor ons, de reizende vlezen rots' van Ans Wortel (1929 - 1996, schilderes en dichter)…

Ooit had ik Een iel vriendinnetje Van amper 100 pond Ze vrat haast niks En snoepte nooit Was mager maar gezond Een slablad hier Een wortel daar Ik kon het niet meer aan Nooit meer gebak Of zakken chips Nee, zelfs niet een banaan Ik werd het zat Naam haar toen mee Naar Scheveningen Naar de Pier Vertelde dat ik dankzij haar Ontdaan…

Vanwaar zou dat toch zijn bij de banaan? Vertel het mij indien u weet waarom.…

Naast me ligt een banaan. Een banaan? daar heb je niks aan. Ze zijn te lang, ze kijken uit, hoog boven al het fruit. Als ze nu eens iets zouden zeggen, kon je vragen hoe ze daar beneden hun brood beleggen. Misschien kan hij het zien? Misschien…

Berust in mijn gedachten achterwege de lange nachten van achter de coniferen mijn hoofd aan het verweren wortels in mijn ziel verstrikt als een debiel verweven in lange melancholie was ik maar als A. Jolie…

Als alle bladeren zijn gevallen en de boom weer leeg is dan vult mijn brein zich met wortels vanuit de grond van mijn hart het verleden verlaten alle gedachtes in het hier en nu maar herinneringen blijven van de bomen die tegen over mij stonden die ik zag, toen ik het licht zag de wortels van de bomen zijn spiegels van mijzelf al zijn…

nog altijd woon jij in mij en ik weet dat je nooit vertrekt wij zijn samen een geweest twee handen op een buik vier handen uit een buik dezelfde haren gelijkenis op bijna ieder vlak en nu jij dood bent leef ik met de herinnering jij blijft mijn wortel ik jouw tak…

toch ontstond er twijfel wantrouwen groeide aan de boom die zijn wortels onder haar voeten had gevestigd zij brak een tak nam een blad las de nerf en begreep…

De dotten van sneeuw liggen als een donsdeken over de Kolonie. Koninklijke dreven, zwart en wit in de nevel. Doodgewoon fietsspoor. Kruisen van zwervers rijzen vaag op uit de sneeuw. Vinden zij hier rust? Krater van de crash, omgevormd tot een stil ven. Verzacht het de dood?…

Ik word geschut en bewogen Wind raast door dit lijf Mijn wortels laten los Er is storm in mij Demonen bevrijd Ik wil al mijn wortels doorsnijden En meegesleurd worden Zwakte en kracht Liefde en haat Boos en blij Wie had ooit gedacht dat de lijn zo dun was?…

wanneer dan in aarde op mijn buik de enten van mijn liefde wortelend zelf geboorte geven dat dan de wereld in vrede mag zijn een oase de aarde rond van rust en vrijheid waar om, voor en met elkaar gewoon de mensen zijn omdat anders zijn of menen niet langer wortels klooft omdat anders geloven mensen nieuwsgierig maakt waardoor takken…

de bananen links af…

Wanneer liefde in haat overgaat, voert liefde nog steeds de boventoon, immers: wordt haat gevoed, door de wortels van liefde. Echter: als liefde en haat, overgaan in desinteresse, kun je stellen dat: je het met beiden wel hebt gehad!…

Wie op het schoolplein voor de pesters juicht Zal men maar zelden strafwerk toebedelen Terwijl (zoals het helen leidt tot stelen) Zo'n pester voor gejuich altijd weer buigt Een voetbalbond die optreedt tegen koren Is dus niet vreemd. Maar domweg naar behoren…

Tussen twee snelwegen in staat de oudste boom van Amsterdam Z'n stam kent alle stemmen en alle graveertechnieken Z'n takken kennen alle winden en hebben oude fietsen, hevig onweer en kerstverlichting doorstaan Deze boom wil z'n leven in het rijke bos, waar hij vandaan kwam Het kwam er nog niet van en het zal niet snel gebeuren Z'n…

Een poging om zich uit te spreken in een zon beladen droom, wordt het begraven , in de zoom van het getij, waar het z’n voeten heeft geplant, proeft het van de natte klei, waarop de groene zoden waken, gevormd door de wortels van de tijd, die het zoeken naar de doden heeft gestaakt.…

Voor Omke Boom van machtige statuur, Wortels die zo diep in de Bodem verankerd waren, Reus die leefde van alle moois Om zich heen hier op dit Prachtige land, ons mooie Westerkwartier - Neergehaald door een Vroege najaarsstorm die Zich onverwacht liet gelden, Maar zijn schoonheid blijft, Laat voorgoed zijn sporen achter…

het liefde en troost Pak hem op en plak hem Elke seconde, hij vecht Open, dicht, in en uit Voor mijn leven…

over velden met blauw bloesemend vlas worden schaduwen van de zonsondergang langer de beek legt de wortels van de oude boom bloot ik denk alles dichtbij weinig is onwrikbaar…

De bananenschil is leeg, toch neemt hij ruimte in.…