Alle inzendingen over bar players poele st

Negen maal negen Maanden heb ik je Bij mij gedragen Het liefste waar ik Ooit naar heb uitgekeken, Alle woorden van verlangen Samengebundeld in één enkele Vrucht die maar niet wilde rijpen - De pit bleek te zwaar voor het Zachte vlees dat langzaam Maar zeker versteende, Het ontbrak jou Aan een gunstige wind, Mijn innig gekoesterde…

Ik ken een man een player hij speelt graag met vrouwen Palmt hen in met lieve woordjes zodat ze van hem gaan houden Ik ken een man een player hij heeft zijn zinnen op seks gezet Wringt zich in allerlei bochten met als doel zijn prooi in bed Ik ken een man een player hij komt langs op gezette tijden Met een wijntje en een goed humeur…

Maar niet elk mens is een player. Vele zijn eerlijk en oprecht, het probleem is dat de players het voor hen verpest. Maar de players komen zichzelf uiteindelijk wel tegen. Karma zal ze een rottrap geven, spelletjes kan je niet je hele leven spelen. Wat je zaait is wat je oogst, wie goed doet die goed ontmoet.…

Liefde kan voor verdriet zorgen, Liefde maakt blind, Jij voelt je veilig opgeborgen Zoals de glimlach van een kind. Je wordt gebruikt, Je merkt er niks van, Je zit onder een soort luik. Je denkt alleen aan die ene man. Je houdt van hem, Maar toch is hij fout. Je zit klem. Omdat HIJ niet van JOU houdt.…

Denk heel goed na Voor je je verliest in mij Leer me eerst kennen En stel je gevoel dan bij Weet dat ik van spelen houd Dat ik niet altijd meen wat ik zeg Ik zoek subtiel je grenzen op En gooi je dan zo maar weg Ik denk niet aan jouw gevoel Alleen aan dat van mij Niet met de intentie je te kwetsen Al komt er dat wel vaak bij Maar…

We vissen uit dezelfde genenpoel. Ik móést kennismaken, want ik dicht en zij laat zien hoe dat moet. Dragen dezelfde naam, stammen van dezelfde uitbarsting. Ik is slechts een vlag schrijft ze en ik zeg dat ze gelijk heeft daarom werd ik wat ik was. Taoïst. Alles stroomt. Behalve ik, ik buts en ik bots. En klots als een onstuimige rivier…

In de poelen en de regen van het leven -- springen kikkers rond.…

Een krant die st(r)uikelt over st(r)uikelstenen…. Nog zit ik hier met kromgetrokken tenen.…

Ik vraag U niet: laat kalm zijn de baren nu; wie klaagt, draagt hij niet met zich mee bestendig een poel die eens zich sluiten zal over zijn hoofd?…

(St-herf/St-orm) Daar [sta] jij weer Teruggekaatst beeld Als afbeelding in Omgekeerde vorm Daar [zit] j' opnieuw Vol liefd' en verdriet Als een weggezet' Gespiegelde vrouw Daar [lig] jij dan Jouw mooie borsten Pront. Pontificaal Klaar voor d' eerste Herfststorm…

Onbeschrijfelijke pijn kruipt door m'n hart voel me ineens zo klein je hebt me verward ik hoef je niet meer te zien je ziet niet wat je hebt gedaan dit is niet wat ik verdien ik ben alleen komen te staan je bent een player weet je dat ik had dit niet van je verwacht je bent verdwenen op m'n achterpad ik heb het helemaal met je gehad…

Voor Mai Het was half vijf ’s morgens in april Ik liep, en floot de St. Louis Blues Maar ik floot die op mijn eigen wijze Al fluitend dacht ik: mocht mijn fluiten gelijken op de zang van de grote lijster En waarlijk, na enige tijd geleek mijn fluiten van de St. Louis Blues Op de zang van de grote lijster: turdus viscivorus…

Laat de goedheid van St. Maarten spreken, wanneer de herfst een koude depressie zaait in menig mensenhart. Zo velen lijken nu al weer reeds vergeten; dat de natuur in hun leven nog maar zo kort geleden ook zijn royale kanten had. Laat de goedheid van St. Maarten spreken, wanneer de herfst de de koude met een dik bladerdek afschermt.…

In diverse bar’ s en café’ s loopt men niet meer naar de plee ’s maar laat men domweg lopen, wat men aan de bar toch blijft verkopen. De meesten zitten er niet mee scheelt een loopje naar de wc behalve voor de grote hopen daarvoor moet men toch blijven lopen.…

Van sneeuw die niet smelt en van barre nachtvorst en van stille vogels een februarizondag en een winter die beklijft…

o, de verscheurende pijn in die overvolle rubberboot haar land ziet zij nooit meer nu kent ze barensnood mannen schreeuwen wild een oude beschaving nadert de zee houdt haar vast weet wat baren zijn ze wordt aan land gedragen daar wordt haar zoon geboren artsen zonder grenzen redders in de nood…

als oorlog voelt het aan rond mij wind ploft stemmen neer man- tot- man, de gang blootsvoets almaar roder dan stilte ik hoor ze, ze komen nader dag en nacht, in het oprukkend slaglicht van de waan mitrailleurs veroveren het succes van de dood in laatste woorden en aangezichten onbekend tot voorbij de dageraad wanneer een brandgeur…

waar zijn de poeltjes die de koeien lesten waar zijn de kikkers, stekelbaarsjes en al die mooie salamanders de onderwaterwereld verborgen in een groene wei waar zijn die vele uren van spelen vroom en blij ik heb echt medelij met onze kinderen och arme… de evolutie haalt het van de charme!…

--------------------------------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan het Kroonprinselijk Paar en alle medewerk(st)ers van het Oranjefonds.…

Mijn kat was weer vannacht van huis en kwam al waggelende thuis. Er zat van alles in zijn baard, had voor dessert een muis bewaard. Was nog een beetje in de war, want hij kwam uit de katerbar.…

'n gyneacoloog uit st.-Pancras die op een receptie te gast was stond naakt aan 't buffet met een filtersigaret omdat hier alleen smoking verplicht was…

Jij, ontzettend machtige speler, hier mijn eerbetoon aan jou. Jij wint goud als aandachtverdeler, en je verdient een lintje voor je trouw. Trouw aan je non-realistische omgeving, waarin jij leeft en bestaat. Die superieure, doch illusionele beleving, vol vieze leugens en achterbaks verraad. Een medaille voor je gladde praatjes, tevens…

Ik kijk naar de poel, de poel van mijn leven De poel waar ooit mijn dromen op dreven Als groene bladeren jong en teer ‘K zie nu pas haar diepte, ik kijk er op neer. Voorover gebogen, mijn blik op het water Op zoek naar mijn vroeger, niets is meer later. Wat is verdwenen, wat zal nog dagen?…

Nog altijd klinkt 's nachts ongestoord het woord, dat alleen bij de berg van St. André wordt gehoord.…

een herder uit het land'lijk St. Pancras had mot met een melkmeid in bontjas zij wilde concessies met meer variaties maar hij wou alleen op z’n hondjas hendrik…

zowel in de poel als in het leven een eend volgt een vrouwtje…

Raadsels in mijn hoofd Mijn ziel in pijn Verlangende naar verandering Vechten voor mijn innerste Zo onvolkomen gebleken Vragende ogen die mijn twijfel zien Mijn hulpgeroep verhoord Maar genegeerd door mijn innerste Mij voortstuwend in mijn zoektocht Eigenwaarde verdronk in die poel Gecreëerd door mijzelf Kon ik die poel maar droogleggen…

Ruige poelen, ogend als sprookjesboeken, verzinken binnen hun begroeide zomen. Schaarse voeding en lome rust geleiden bar getij om winterbestaan te stalen. Voorjaar zwijgt, zal het zingend verblijden. Kleine, witte Mei wil zich steeds herhalen: elfenmutsjes, heersend maar bescheiden: wijd verspreide lelietjes der dalen!…

De poel is de poort waardoor je kunt ontsnappen -- als je niet bang bent.…

Oh verzuchtende scheet van gezapigheid om eenmaal uniek te klinken mijn impasse uit te breiden op jou te mogen drinken dat morgen door mijn bed verspreid je woorden leuren je verschijning je deining je onzin je verdwijning wat er stond te gebeuren als ik langer was gebleven een veeg teken had gegeven zo trillend in de morgenstond vreemde…