Alle inzendingen over beschadigd door het

Ik ben beschadigd En daar valt niet mee te leven Niet in het heden en verleden Daarom ben ik afgegleden Het is nu eenmaal mijn bestaan Wat mij is aangedaan Uitgegroeid tot de meest Beschadigde Nederlander op alle bezigheden in het bestaan Daarom is het mis gegaan…

Niemand zag het Hoe jij mij benaderde Hoe jij met me om ging Hoe jij mij beschadigde Voor de buitenwereld was je die aardige behulpzame man vader Voor mij was je jaren een constante bedreiging door de onzichtbare trappen die je naar mij uitdeelde Veel te lang heb ik dit toegelaten Jij hebt me beschadigd…

Vervuilend Vuurwerk Dier in angst opgeschrokken Zuchtig beschadigd…

In mijn onwankelbare vertrouwen kwam een onherstelbare deuk, nu is mijn beschadigde ego omvergeblazen.…

je laat iemand achter beschadigd, gebroken en verrot!…

Ten onrechte blijkt de goede overtuiging een wang te hebben toegekeerd en pas later met een beschadigd vertrouwen op zijn schreden te zijn weergekeerd.…

De oude grote Iep, De grote Iep lijdt, is ziek wordt niet, niet meer beter de Iep is zeer beschadigd door ongekend beschamend vandalisme de Iep wordt niet meer geholpen teveel schors moedwillig gestript de Iep sterft, krijgt eutanasie van een beschadigde beschaving de onze, die oude!…

meer echt gezond kan zijn Beschadigde longen, slecht sperma Verotte lever en Korsakov Ehh, waar had ik het over?…

Ik voel me veilig en geborgen bij God, alsof ik mag thuiskomen en mijn rust weder vind de diepe behoeften van een beschadigd kind.…

levenloos tussen varens de doctrine van minder vet en meer energie beschadigd tot op het bot kreupelt hij voort tussen het jonge groen zoals het hier ruikt ruikt het nergens…

De wereld valt op me En dan word ik door Onmetelijke zwaarte verpletterd En ' t vreemde is Dat het lijf nog min Of meer intact lijkt Waar de geest in Miljoenen snippers uiteenwaait En het Ik onherstelbaar Beschadigd is…

en nog is er genegenheid woorden, die beschadigden de ziel raakten..... en nog is er vertrouwen woorden van spijt wellen naar boven..... en nog is er hoop…

gesloten als een oester deed zij niet van zich spreken wachtend op de visser smachtend naar een teken opdat haar hart, een parel, juist zou worden bezeten bang te worden beschadigd bang te worden vergeten (met dank aan “lizzy” voor haar “oester”)…

Ben te bang, Voor een beschadigd hart. Kijk de diepte in, Heeft dit alles nog wel zin. Loop ik verder weg, Op zoek naar een uitweg.…

Geraakte ziel diep van binnen scherpe pijn immens verdriet Beschadigde ziel kapot gerukt een gat geslagen onherstelbaar? Groeiende ziel ruimte vullen met 'zijn' hier en daar Ziel ik ben liefde... ...al dat is…

Ik vlieg als een duif in mijn leven rond met beschadigde vleugels maar ik breng nog steeds vrede en geef reden aan ieders leven om me heen omdat het scheen dat ik ook het nodig heb dat ze liefde aan me geven ieders wens om te beleven.…

Ambras onbehouwen beschadigd vertrouwen. Er zijn juwelen die jullie delen durf ze strelen. Als toekomstprijs beloof ik Godenspijs.…

‘O Koninklijke Hoogheid, ik ben Weekers Beschadigd kom ik mijn ontslag aanbieden Ik wist echt niks van die Bulgaarse lieden Het zijn verwerpelijke moneymakers’ ‘Ontslag aanvaard, regeer niet door de leugen Daar was mijn lieve moeder ook al teugen’…

Reeds nu sta ik geregeld in de file Wanneer ik naar de overzijde moet En nu blijkt dus het wegdek niet meer goed Beschadigd door veel snelle zware wielen Straks mag ik daar slechts vijftig kilometer Dan kost het mij twee uur van A naar Beter…

Elisabeth II geeft het goede voorbeeld Een moeder laat haar kind niet alleen Laat haar zo beschadigde zoon niet los De zichzelf zo beschadigde zoon niet los Natuurlijk heeft ze hem, haar zoon Alle hoeken van het paleis laten zien Natuurlijk heeft ze hem ook gestraft Natuurlijk heeft ze hem ook geleend Want het blijft haar kind Haar…

Ik heb een hart van appel met rode randjes licht beschadigd met kleine stukjes zacht gedeukt. Ik heb een ziel van appel gegroeid door warmte gebeten door indringers. Ik heb een huid van appel schrammen van het vallen schimmel van het verouderen. Ik ben appel af- gehandeld.…

Wat als ik je zou vertellen Hoe het allemaal voor mij voelt Welk geluk je mij laat delen Wat ik fout doe onbedoeld Wat als ik kon herstellen Beschadigd door onwetendheid Door gemis aan vaardigheden Zo moeilijk om kan gaan met spijt Wat als ik je zou bedanken Voor alles wat ik van jou kreeg Er was nog zoveel uit te praten Als ik niet zo koppig…

Ik heb mijn vleugels in mijn hand Ze liggen roerloos stil Te wachten op de wind Ik heb jouw vleugels in mijn hand Ze hebben zoveel kracht Maar beschadigd in orkaan Laat ons samen vliegen Ik houd je vleugels vast Laat de wind ons brengen Naar bestemming onbekend…

ontembaar rende je blootsvoets door de velden achter de vlinders aan honden dansten om je heen kastanjebruine haren omlijstte jouw gezicht wie jij was het beschadigde kind wiens huis geen thuis bleek verborg jij je in gedichten van vloeibaar goud…

Beschadigde verstilde beelden hangen in mijn geheugen. Kleurloze tranen mengen mijn herinneringen. Jouw ogen vertelden mij over het naderende, scheurende afscheid. Onze woorden waren reeds gestorven in stille eenzaamheid. Toch was er rust in mij, ik stamelde mijn Amen. Ik kuste jouw stille lippen.…

Na het lezen van de laatste redevoering ben ik langzaam verder getrokken met kracht die ik verzamelde de toekomst dood het vertrouwen geschonden jij was bang dat ik zou vertellen over sadistische daden: je kracht was immers je imago ik ontwaak en heb de nachtmerrie ontdekt van diep verborgen beschadigd leven…

ik heb een hoge boom zien vallen plof in een klap neer hij slaapt nu al zo'n zeven dagen verder doet hij niets meer het enige geluid is zijn ademhaling zijn takken zijn beschadigd zijn wortels liggen bloot maar zijn kruin baart mij de grootste zorg hij is op sterven na al dood…

hecht als een pleister zodat het maar even pijn doet als je me lostrekt ik ben bijna blij je te zien hier fluister ik in dovemansoor al weet ik niet waar we zijn het is goed nu samen te zijn ook al hangt mijn boodschap als een haar in een plakstrip we zijn behoorlijk beschadigd maar eenmaal de beschermlaag verwijderd geneest de wond…

Wie zo ernstig is beschadigd kan het litteken weerspreken slechts door falen en gebreken is de dichter begenadigd wie van woorden is verzadigd mag de blinde vlekken lezen want door vragen, stom gerezen is de dichter begenadigd wie zich tot drenkeling verwaardigt beschouwt het leven als een stunt als water naar het laagste punt is de dichter…

Ergens aan het eind Van wat mijn actieve Leven lijkt te zijn Moet ik moedeloos Constateren dat ik Niet meer verder kan Bedrading in het hoofd Die al mijn gedachten Sturen kan is in de Loop van veel verdriet En menselijk lijden Beschadigd geraakt, En uiteindelijk doorgebrand Met smeulende dampen Die mijn hele wezen Doortrekken…