Alle inzendingen over betovering

Met haar verleidelijke oogjes brengt ze iedereen van slag en je wordt betoverd door haar speciale lach. Als ze binnenkomt is er volop vrolijkheid en de hele dag dansen is haar specialiteit. De begintonen zijn genoeg van Oyalélé en ze roept al K3 en zingt lachend mee. Als ze begint te springen doe je spontaan mee met haar. Dit kan…

je stem je zin je mond je woorden - hoe heb je mij ontregeld en verward - je houdt me vast in onbewegen ver van verlegen min-streel je mijn hart…

ik laat mijn woorden achterwege geef ze aan onzichtbaarheid en lees boomgaarden vol vruchten, voorzichtig geknipt uit bruin papier en uit jouw poëzie, diep in het glanzen van sneeuwwitte schors in het weten dat, nog anders dan de dag of de nacht, jouw zoekgeraakte bloei zoveel meer mengt met bloesems dan rondgezonden…

De nacht was over Doch ontwaken wilde ik niet Kon niet het dodenmasker afwerpen Om al wenende met betraande kussen De dodendans liefdevol te starten Dansend in de poelen van jouw ogen Daar ik nog steeds in liefde geloofde Dan overmeestert mij het blijde verdriet Weer dans ik mij omhoog op die kille berg Angstig om de betovering te verbreken…

en groot, in een lichaam, vreemd gescheiden doch onafscheidelijk en opnieuw in adem, een bloem over fluisterhuid zoals het optillen wanneer het wenen wensen golft, een spreken wordt en troost bewogen leeft in een glimlach, waar vlinders stormen willen buigen wit en rood, vrij geweten ogen zijn langs iedere binnenkant zacht in betovering…

Labyrint fantasierijk en krachtig laat de liefde je naar adem happen in de schaduw van de wind blaast hartstocht nieuw leven in in een achtergrond van mysterieuze passie het grote spel aan trekkingskracht verliefd zijn laat de wereld op zijn grondvesten schudden gestrand in een oceaan als van zilverachtige vogels speelt de liefde…

Hoe ze daar ligt zo mooi, aaibaar en stil en als ze haar ogen open doet weet ik niet wat ik zeggen moet Hoe ze naar me kijkt met de blik van een engel en als ze me wenkt voel ik hoe deelbaar ze is En als ze...geef ik me over en leg me bij haar neer ik raak betoverd en we beleven de liefde keer op keer.…

Het voorjaar heeft zich opgemaakt in een nieuwe jeugd opmaat naar een vruchtbaar gebaar waarin de ware schoonheid ligt opgeslagen, in ongerepte silhouetten, raakt ik in vervoering meer bevlogen, hierdoor draag ik in mijn rugzak het betoverende kind wat mij toelacht, mijn zonden toedekt, de handen naar de wereld strekt, en…

als betovering breekt in tranende ogen magie verdwijnt door stil verdriet de dag vervaagt gevangen in grijs verlangen naar morgen kleur overstijgt zal passie ontwaken in duizend tinten jouw traan gelaten verdwijnen in het niets en harten geraakt liefde omhelzen waar betovering breekt in magische ogen…

jawel, ik ben betoverd en woon in mijn kasteel waar ik verlegen naar je kijk omdat je me hebt veroverd je bent geen ridder of een prins het witte paard zag ik niet staan ik hoorde slechts de woorden die je liefdevol en fluisterend door mijn hoofd liet gaan toen ik in alle stilte mijn hoofd nog op je schoot met tranen nat en zilt zo.. van…

er danst een lach op haar gezicht die mij verlokt in haar te komen betovering met haar te dromen…

Was alles maar voorbestemd Dat hoopte ik heel even Jij stond daar, een engel Weer terug in mijn leven Wat had ik je gemist al die jaren De vreemde woordjes die je zei De twinkeling in je ogen, je lach, je mooie zwarte haren Ja die gekke woordjes, dat blijft me altijd bij Bijna was ik vergeten hoe mooi je bent Je beeld vervaagde met de tijd…

git steelt wit in betovering dwalen ogen bezeten naar oneindige verten die dromen verslinden en met trage stappen het beeld vertroebelen in een wankel evenwicht dat enkel kleurt met verborgen licht…

Wanneer je zorgeloos de wereld inkijkt je niet bewust bent hoe somber zij kan zijn en het leven zo gemeen is het net alsof een zwoele bries door je lichaam ruist schijnen de zonnestralen dwars door je heen Wanneer je daar zo staat met het licht in je ogen hemelsblauw en een parelwitte tint inspireer je een poëtisch hart creëer jij…

Niet Bush, maar Miss World bleek bij machte om Saddam totaal te ontkrachten. Hij hield - 't leek getover - geen wapen meer over, doordat ze ontwapenend lachte.…

de glimlach van je mond kust me nog ongezien de rilling van mijn rug gaat als een lopend vuur met jou de wereld rond in louter één moment van ongekend verlangen…

Kortstondig de betovering Aangeraakt heeft hij haar Aan de oever van de Maas, aan de kade Gekust en gestreeld met 'n haarlok gespeeld Haar wimpers op echtheid getest Wat rest... laat zich raden De betovering... kortstondig.…

Ze woont in mijn schelp van ruisend verlangen In de wondere knop van mijn rozendroom En ik zie haar in een vlam van vlinders een regen van sterren hoor haar in het zingen van het gras op de koelte van mijn huid ontwaar haar in de zoete geur van een blauwe bloemennacht En ik hou van haar Een broos geheim in teder licht Betoverend…

betoverd werd hij door haar betoverd door haar woorden haar lach door haar stem zoals schippers bij 't verleidelijk zingen van de Lorelei met hun schip op de klippen liepen zoals Odysseus bij hemels gezang van Sirenen aan een lokkende dood ternauwernood ontkwam een betovering die werd verbroken in één enkel moment…

zilverzon licht op ijskristallen ontwaken wollig winterwit…

Darwin had zijn tanden gezet, in de betovering van het leven: Wie ben ik? Als er een vraag was die altijd zou moeten worden gesteld, zou het dan zijn: Wie ben ik? Wankelende vragen, Vergeten dagen. Kiekjes die de dagen vasthouden: Wie was ik?…

verbazingwekkend is de aantrekkingskracht van de muziek die ons allen ter wereld verbind die ons ritme in de war schopt, ons aan huis kluistert, ons doet beperken tot het hoognodige ons van onze slaap beroofd om broederlijk te genieten van de muzikale schoonheden in grote getale en genres waarmee de top2000 ons heeft betoverd ~*~…

vliegensvlug slaat de rups zijn vleugels tot vlinder een nieuwe dag ontpopt zich…

grijsheid heeft toegeslagen niet alleen kleurt de hemel zo maar nu kruipt ze gestaag over het gras en betovert al zij tegenkomt op haar weg alsof het de ziel ontneemt bevriest ze harten van iedere gezindheid tot de zon haar kracht herwint…

Slingerend langs kronkelwegen vaart onbekendheid mij iedere bocht tegemoet mist tilt gestaag haar rokken op lisdodden leunen tegen de wind tot de zon ons goedemorgen kust…

[Senryu] twee vlechten dansen om haar lelieblanke hals – de mannen staren…

groene lijnen golven hitte trilt boven de sawa's het geluid van een enkele bromfiets zoemende vleugels murmelend water wind ruist rondom in de verte klanken van de gamelan flarden zang stilte geluk…

Abcoude is, van oudsher al, een sprekend dorpje, omringd met water, hagen en hortensia's, nog nét niet opgeslorpt door Amsterdam. Met cum laude willen wij daar snel ontwaken. Het weidelandschap is er zo plat aan; een koe schrijdt er traag voort bij een plataan. Wij willen sneller vliegen dan geluid en met ijver moeder aarde eren. Zij hoeft…

'k Bad en vertrouwde, maar het was een farce, beslist een klucht Gevloerd en afgevoerd zette een coma mij buitenspel 'k Ben helaas niet meer die ik was uit mijn hoofd gekropen, vloog 'k en liep ik samen met jou langs een ravissant ravijn De klok evengoed tikte door kortte slechts noch lengde tijd Wij hebben ervaren hoe jaren kunnen vervluchten…

De grot ingelokt door krullend haar weerspiegeld op het plafond achter de ingang, hoop ik een wonder te ontdekken niet gelovend in een boze betovering die mij verkracht op een kille oesterbank rillend lig ik op het spijkerbed dat mijn huid openhaalt terwijl ik de mantra herhaal Het is niet echt, de messen die bijna vallen, de horror…