Alle inzendingen over bewuste keuze

van vele anderen jouw leven wezenlijk beinvloedt en je lijdzaam, zwijgzaam, mokkend of hoogstens tweetend, toch volgt Als dat je (on)bewuste keuze is hoeft het niet verkeerd te zijn maar laat dan alsjeblieft niet op je begrafenis of crematie spelen: "I DID IT MY WAY!…

de gekregen kledij, deze rustigere laag, wij dragen ze allemaal ze is onze etherische herinnering aan verlichting, emotionele verbondenheid emotionele ervaring een bewuste keuze van het grote eeuwige zich steeds meer openen kledij, de buitenste laag bedekend als mantel der liefde het fysieke lichaam, in ons zelfvertrouwen, gekleed…

Een bewuste keuze die ik maak. Doordrongen als ik ben van de uitbundige schoonheid van de heilige natuur. Afdrukken langs de vloedlijn, ze verdwijnen na elke getijde, hoe vluchtig is mijn bestaan. Waarin ik regelmatig de zee bewonder die zo vlakbij is, dreigend soms maar vaker slechts miraculeus mooi.…

En als fluisterende wind in de verte langzaam opsteekt, blijft de ijle spanning voelbaar in het fijne weefsel, niet onbreekbaar, maar taaier dan ooit gedacht, gesponnen uit bewuste keuze — geen angst.…

(2) de uitwisseling het geven en ontvangen onvoorwaardelijk energiestromen continu circuleren levend en vitaal stille gedachte bundeling van energie denkbeeldige gift oorzaak en gevolg (karma) (3) bevestiging van de menselijke vrijheid de wet van karma wat nu gebeurt, is het resultaat van keuzes uit het verleden bewuste…

Mijn zeer bewuste én definitieve levensstijl volg ik dan ook voor altijd stipt! Kortom: Mijn zeer bewuste én definitieve keuze is voor altijd een zeer klein sociaal netwerk, voor altijd zonder vrienden, zonder relatie en zonder tot een of andere groep te behoren. Weest niet ongerust, een solitair leven zal mij altijd bekoren.…

Als je wereld harder gaat dan je eigenlijk bij kunt houden kun je zelf blijven versnellen tot je uiteindelijk af moet haken Of je kunt bewust vertragen tot je wandelt of bijna stilstaat om je heen kijken en constateren dat er ook andere dingen bestaan die wellicht de moeite waard zijn Soms heb je die keuze of moet je die maken…

een eeuwige strijd tussen die twee door alle tijden tot in de eeuwigheid, steeds de persoonlijke keuze tussen Goed en Kwaad, Kies bewust, doe je mee ?…

Probeer je geweten niet te sussen laat mij nu toch met rust Misschien maakte je een foute keuze en ben je je daarvan bewust Maar ik heb mijn leven weer op orde en geniet daar nu weer van Dat lukt omdat ik je heb vermeden hoop dat je dat begrijpen kan Dus als je echt zoveel van mij houdt als ik denk dat je heus doet Laat me dan met rust…

niets dan leegte een zogenaamde volmaaktheid de stilte die plaatsneemt op banken en stoelen de tederheid uit huis heeft gezet bruut en geforceerd de deur dicht klemt de muren doet kraken gelijk de winter zich schouderbreed maakt ruimte inneemt dat liefde leven geeft en leven liefde neemt sterft het in mij als de dood ben ik voor de…

de storm komt spoedig aan het licht krachtig als een orkaan ze weten helemaal nergens wat vanaf het duister laf ik moet nu echt gaan een glimlach en een traan van boven naar beneden op weg naar het heden het water is het antwoord een juweel in een plant als het woord om mani padme hum…

op de tafel met het blad nog onbesmet, rust de bijbel van zijn alledag in een eeuwenoud verlet, waarin het Woord geen aambeeld zag om ooit gelijk te krijgen ach, de hamer en het staal ze slaan er zonder omhaal, of respijt het één nog harder dan het ander als in weerwil van elkander reeds de oudste steen zich splijt de barst begaat in…

Ons Leven Zijn wij Bewust Leven wij ons leven Of Leeft Het Leven ons…

Al ben je je er niet van bewust, ergens in jou tikt polsslagprik- kelend een zonnewetensvolle biologische klok je bestaan aan. Uit lijfsbehoud beeft al wat leeft binnenlands met oergrond mee.…

niets is zeker behalve de onzekerheid van het bestaan…

bewust van pijn bewust van verdriet bewust ook weten huilen helpt niet het lost niets op geeft even lucht na een hele diepe zucht ben ik mij weer heel bewust wat er op mijn schouders rust kijk in de spiegel mij zelf aan veeg boos weg nog weer een traan recht dan mijn schouders strek mijn rug en ga er voor vecht mijn weg terug doel…

ver weg in stilte leegte zonder alles met niets in volle rust me alleen en alleen van mezelf bewust…

ik voel ‘m hij staat er weer al kloppend aan m’ n deur mijn eindigheid…

in de wir-war van wie ik ben ben ik het middelpunt gebleven…

Het overweldigt dondert.. Schalt bevatting, keer op keer. Vrij beweeg je. Rond jezelf, in het kloppen van de strengen, in de hartslag van een ander, zo verloren, sterk verbonden, meer en meer.. - Het rafelt. De eindjes vallen, als een restje ster geflonker, dooft het zachtjes in de nacht. En toch, de wereld lacht.…

Hoe diep ligt het zielenmeer verscholen met zijn gevoelens als opstandige golven, aangedreven door huilende wind: roedel wolven en waarop boten draaiend ronddolen. Hoe troebel het levenswater, zonder einder, zonder lichtbaken. gevoelens waaraan men niet kan raken noch bewaken: enkel rusteloos geklater. Net nu verliezen gladiolen hun frisheid…

Een keuze is geen keuze als je geen keuze hebt. Als je overmand wordt door gedachten en je bloeiende leven verlept. Niet kiezen is een keuze, wel kiezen ook. Een keuze om niet te willen kiezen doet je keuzes opgaan in rook. Toch bestaat er geen keuze als je niet anders kunt.…

In het moment is er enkel het NU eigen invullings keuze oproepend vreugde of verdriet niemand bepaalt voor een ander ieder onafhankelijk in zich zelf eigen bewust kiezen genietend van mooie momenten die iedere dag uit het niets aangeboden worden. (maar veel mensen weten het niet...)…

Brengt mij van slag Ik neem bewust afscheid Van jou mijn liefste… Dag!…

Iedere keuze heeft een gevolg. De twijfel over een keuze komt voort uit onzekerheid. Wie zijn keuze begrijpt, weet waar hij voor kiest.…

Het bewuste zijn moet er zijn om zich bewust te kunnen zijn. De dieren daarentegen hebben geen zelfbewustzijn meegekregen, maar zijn wel bewust. Ik ben me zeg maar gerust, bewust, bewust.…

Heel ras in sneltreinvaart gaan beelden Die mijn netvlies bereiken voorbij. Een stille kracht ketent hen aaneen. Eerst als korte fragmenten verschillend Van aard, dan later vormen zij toch een Samenhangend geheel. Uniek zoals ervaringen worden gecreëerd En door het denken worden geselecteerd.…

Je moet een keuze maken, maar dan is er die strijd je stelt prioriteiten, die een ander je verwijt... Een keuze gaat ten koste soms over andermans rug, maar er is geen dilemma; je weet je keuze vlug... Toch wordt jouw keuze niet altijd gewaardeerd, en dan ontstaat er wrijving, omdat de ander niet anticipeert...…

oorlog en vrede daar kon ik nog iets mee vechtend voor liefde kwaad te moede, toch tevree een soort van jaren 60 gevoel experimentele maatschappij de keuze tussen thee en een joint het maakte niet uit, toch wel blij maar nu laveer ik, bewust tussen angst en schuld bang voor wat ik denk en wat ik niet schenk aan arme negertjes aan…

“Je hebt je keuze gemaakt!” Heb ik de keuze echt gemaakt? Soms lijkt het alsof ik een knoop doorhak, Maar knoop de uiteinden gewoon weer terug aan elkaar. Raar dat je denkt: “Nu moet ik het doen!” Terwijl je toch geen vertrouwen in je keuze hebt.…