Alle inzendingen over bewustzijn karma

Als u niet een toeschouwer van het universele bewustzijn bent dan staat het u vrij contact te zoeken met een wezen die dat wel is. U heeft op elk moment het recht het oude los te laten en u te beroepen op 't eeuwige hier en nu. vraag 1: Bent u zich er nu bewust van hoe de wetten van 't bewustzijn werken zoals ik u heb uitgelegd?…

doet haar werk als een ster of uil als een kat of schorpioen als een boemerang zal karma haar werk onvermoeibaar blijven doen dus laat het maar los laat gerust maar gaan door de wetten van karma zal balans ontstaan…

Karma Ieder mens, heeft zijn lot, Al ga ik er zachtjes aan kapot. Mijn karma zal ik dragen in eenzaamheid. Niet meer om liefde vragen, Weten, er komt een andere tijd. Liefde kan ik geven, Zonder te ontvangen. Mijn best doen in dit leven En niets meer verlangen. Volharden, al doet het mij pijn.…

pestgedrag ongepaste handeling jullie zullen krijgen ik voel reeds kentering karma…

binnen gekeerd meditatie momenten stille verbinding puur observeren leven zonder oordelen natuurlijk inzicht geven en ontvangen (2) de uitwisseling het geven en ontvangen onvoorwaardelijk energiestromen continu circuleren levend en vitaal stille gedachte bundeling van energie denkbeeldige gift oorzaak en gevolg (karma…

“Karma is een goddelijke boekhouding” God bemoeit Zich echt niet Met onze straffen en waarderen, Met al die vreugde en verdriet, Met al het eren en een oneer. Hij heeft die taak eens opgelegd Op de harde schouders van Karma. Ken maar jezelf is er gezegd, En al de rest is telkens Dharma.…

het duizelt mij als ik aan Karma denk onzichtbare draden van ooit ervaren levens steeds weer opnieuw dat draaiend rad waar ik in onwetendheid mijzelf gebonden weet kiekeboe zegt de ooievaar klap eens in je handjes…

als ik verbroeder met de smaak die mij het leven leidt, me musiceer met klanken die me raken, me geef aan de lusten die ik verzin dan zou het bestaan als een icoon uit de oudheid zich verlaten voelen zoals een dal eenzaam ligt te smachten naar het kristal onder de zoden toch heeft kennis het volle begrip naar het weten en smacht mijn adem…

Roots, karma, kou, kassian, boeken!…

De Boeddha zit op een hoefblad Hij draagt een juweel Een licht gesplitst in drie sprankels Een meervoudig kasteel: Zijn les en vlottend lijf en zij Die in een spoor van lotussen lopen Voorbij de stapstenen vol mos Hij verheft de geest tot een gasbel Die opwelt uit het moeras van de schemerlach Waar makkers naar medeleven streven Zoiets…

Teder als een vlinderziel in het witgewaad van de langste nacht streek geruisloos neer haar lichte lot en verborg zich in de lijnen van zijn hand Nooit eerder voelde hij zozeer de zwaarte van een stil versterven Vrij zocht hij toen te staan en in de schaduw van Saturnus en maan boog hij het hoofd en kuste haar karma…

de lijn waarover hij balanceert voelt flinterdun geconcentreerd zet hij stapje voor stapje armen wijd gespreid blik gericht op de toekomst die zienderogen wordt geschilderd met grote kwasten voor het hemels blauw dat dik wordt opgezet hier en daar een verdwaalde wolk tot penselen het doek detailleren contouren verfijnen al dat denkbaar…

Een leventje later hing de dappere jager aan een haakje bij de slager.…

Nu ik leef, bevrijd me van mijn zonden God het zal me goed doen en angsten verminderen Ik ga me beter voelen Als ik ooit dood ga God vergeef me mijn zonden en laat me niet herboren worden in een wereld waar oorlog is Mijn karma is? Vergeef me voor wat ik ooit fout deed God Erieberie…

Laat het zijn, gedachten zijn niet relevant Plaats je hand in de mijne En ga maar naast me staan Ik zal je wel beschermen kleine Bied je mijn Karma aan…

Terug naar de grond Keer ik elke keer weer tot verlossing komt. Heer…

jij trippelde vederlicht de trap af de atmosfeer verdichtte zijn karma rolde zijn warme kanten alle richtingen uit ter aanraking en jij straalde een en al in de liefkoosmode jij aaide streelde de aarde met handen en hart woordloos naar een intens warme nabijheid van liefde het is die eenheid die in samen gaan meerwaarde…

'k Kocht bij de EDAH in de uitverkoop (de Paashaas was verzadigd afgedropen) een fles Valpolicella in de hoop dat het een goede wijn is; 'k maak 'm open en snuif het rijk bouquet: kers met kaneel dan laat ik 't rode vocht m'n tong omspelen heel langzaam spoelt de weldaad door m'n keel die zachtjes klokt door haar fluweelzacht strelen…

Hoe het begint en hoe het eindigt de rode lucht en daarvóór in zwart de lijnen van zijn hand: het probeert een tekening te maken van zijn werkelijkheid, die de onze wordt maar die we maar niet kunnen begrijpen in het licht van de dag. Het is de schilder van brekende kleuren en wij zijn zijn ogen, sprakeloos zien wij alles groeien en verdwijnen…

Maar sixties' farma keerde het karma. Sindsdien ging de vrouw vlotter van bil.…

In de tussentijd is daar het raadsel hoe onvoorspelbaarheid en lotsgebondenheid kunnen samenvallen waarom dit waarom toen waarom hier waarom nu waarom ik karma of de hand van puur geluk of domme pech het blijven raadselheden…

Dat dichter komt in de morgen met het eerste vogellied verlaat ook in de avond niet geheel de doorgang naar de nacht Waaruit ontwaakt, nieuwgemaakt, gedragen, dankbaar en voldongen Zo had ik u gedacht…

De storm luwt niet niet meer als de woorden eindelijk wat vleugels in de lucht beschrijven. De rups kent de weg ik volg vandaag trek ik mijn lichthuid aan.…

Kort en hevig, los en tevens standvastig zijn het mijn gedachten, gevoelens die verstillen in de schaduw van mijn wezen. En alles is niets meer dan een vluchtig moment dat tijdloos is in ruimte waar ik even mezelf ben... Als een druppel regen, als mijn naam en een woord geschreven in het zand. Waar dan een golf van de zee de betekenis…

Het bewuste zijn moet er zijn om zich bewust te kunnen zijn. De dieren daarentegen hebben geen zelfbewustzijn meegekregen, maar zijn wel bewust. Ik ben me zeg maar gerust, bewust, bewust.…

Het verdriet, de wanhoop en de pijn, het bracht me verder tot een nieuw besef van gelukkig zijn.…

ik denk dus ik ben lijkt me onvoldoende ik zie olifanten hun jong redden uit de enorme kaken van een hongerige krokodil olifanten kunnen niet denken dacht ik maar als je dat ziet evengoed zijn ze nogal zwijgzaam waardoor een mens zich vergist zoals door alle eeuwen heen een soort vloek van het bewustzijn en de taal…

Kan het net niet raken Als een druppel olie in een glas water Iets duwt mij, verheft mij boven de dagelijkse beslommeringen Ik zie het scherp van de snede Het contrast van een blad aan een boom met de lucht De tak waaraan hij hangt Het bestaan in al zijn facetten ontdaan van conclusies uit handelingen beweegredenen door gevoelens Ik…

Terwijl ons aller bewustzijn, gewoon zijn gang blijft gaan.…

Als een web omspannen we als het ware onze gedachten rond de globe Op sommige knooppunten, bivakkeren, beklijven we langer om dan het volgende punt steeds verder een draad uit lijven te lossen, bereiken, om nog meer, intenser te voelen, beleven. Naar hemellichamen, wolken reiken gedachten, ideeën, dromen Ook steeds dichterbij,…