Alle inzendingen over bijna engel

Op leeftijd keert ze zich naar binnen Waarbij ze beide ogen sluit Ze maakt er mooie beelden buit Die ze het liefste vast zou pinnen Op leeftijd keert ze zich naar binnen De tijd sneed vouwen in haar huid Ze ziet een rimpelloze bruid Het feest van het gesteven linnen Dan roept haar schel de telefoon Ze schokt het heden in en schrikt Verkeerd…

een markante plek op de markt als openbaring 'de engel van Zwolle' kwetsbaar als de materie waaruit hij is ontstaan maar bijzonder fraai hemels bijna...…

Als je er was en dan niet zoals nu maar zoals toen in mijn gedachten dan zouden we samen bedenken dat het best nog wel gaat tussen ons en dat er bijna geen ruzie meer was…

Zo mooi, bijna onwerkelijk zo lief, bijna verwerpelijk zo leuk, bijna onaantrekkelijk zo stil, bijna opmerkelijk zo zacht, bijna hard zo koel, bijna verward zo vertrouwd, bijna pril zoveel te zeggen en toch stil...…

Twee mannen liggen in het ziekenhuis, de zusters komen langs met pillen, de ene slikt ze zo door, de ander schijnt niet door te willen. Na hevige slik en proestpogingen zegt de benauwde man: wat een giller, heb ik de operatie overleefd, zal ik stikken in een pijnstiller!…

je kunt je zult je moet je hebt je gaat je wilt je bent je denkt terwijl de storm en de regen zonder reserve over je huis trekken en je daar staat op je balkon zwarte wolken jagen voorbij je kijkt terwijl je de maan kust haar licht tussen gedachte en gevoel bijna…

Om een engel te mogen zijn, lijkt me geweldig lijkt me hartstikke fijn, alleen jammer dat er behalve de beschermengelen, niet meer op Aarde te vinden zijn.…

Als ik bij je ben krijg ik bijna geen adem hopend dat de klank van je stem mijn oren bereikt zodat ik in je ogen kan kijken. Op dat moment stopt de tijd en zie ik de engel die je werkelijk bent…

Ik dacht net aan je, tedere nimf De zoete leugen fluisterde je in mijn oor alsof je iets wilde opbiechten Je woorden betoverden me, ik werd opnieuw bijna vijftien jaar jonger voor de zoveelste keer vanochtend zag ik de lachende engel in je oog zijn vleugels wassen…

Vannacht werd ik wakker, Van een engel die riep: “Word wakker, word wakker! Anders zink je te diep.” Toen ik het niet snapte, En vroeg wat ze deed Zei het engeltje dat ik bijna, Verdronk in mijn leed Ik had teveel zorgen, Dacht veel te veel na En toen zei het engeltje: “Hup dan, ga!”…

Oorlog, je weet niet wat je ziet, je droomt van leven maar dat heb je niet. De zon die huilt de lucht is grauw Mensen leven in de kou Het stond pas weer in de krant er was een aanslag in dat land Oorlog, je weet niet wat je ziet Je droomt van leven maar dat heb je niet. De zon die huilt de lucht is grauw mensen leven in de kou.…

Soms klimt haar geur heel rustig in de kamer dan denk ik - vreemd genoeg - nu wil ik dat wezen zijn of die herinnering maar er gebeurt weer niets alleen in mijn dromen glijd ik langs je lichaam als een slang in het duister dronken - stoned en giftig kan ik bijna breken want ik wil zo graag voor iemand engel zijn niet langer smachten…

De mens in mij loopt achter de woorden aan waar tijd geen letters kunnen vertalen tikt liefde de uren nog immer vooruit geen klok tikt haat zelfs niet op de halve uren wanneer een enkele slag raakt, tikt de tijd door naar één minuut voor twaalf nu nog zestig seconden...…

je krijgt weinig zomaar cadeau omdat een maatschappij draait om te geven draai maar om een ontvangend feest te gaan verdienen…

Met langzame streken strijk ik het verleden van de muren en fluister zachte woorden van liefde weerkaatst door het felle zonlicht, ontvang ik die éne straal en lach heel stil de dagen voorbij elke lijn of rimpel zoekt in het leven haar weg naar gehuilde tranen, sneeuw veegt wit in de vroege ochtend jouw naam in ijspegels langs…

ik ga binnen; het waait rust door ramen, de levenden en de doden het vederlicht murmelt langs gekleurde glasvogels, te midden van zeeglans, het houden van je staat gebogen zoals ik eerder in volgegoten schaduwen van de dagstilte, veroverd door verleden eeuwigheid ik adem diep wanneer je hand beroert en leg me neer,…

en daarna, fluister je wat komt daarna ik voel de herfst door me heen gaan, enkel de herfst en geen andere vragen die sporen dragen van holle huizen waarin niets zich kan hechten behalve de onmacht, immer herhalend zoals witte kruisen, lijf aan lijf nooit uit marmer of uit letters van leven wel liefde, liefde, zoveel liefde…

Als ik met gedachten speel, ontstaat er chaos vaak vrede, soms onzekerheid mijn omgang met complexe persoonlijkheden maakt het leven niet saai da's een feit Maar steeds een terugkerend gevoel van er mee moeten stoppen, het voegt niets toe Dat het me zo bezig houdt, negatief en positief, dat maakt me geestelijk moe Stoppen met alles en iedereen…

Zo moeilijk is het om te zien dat we bijna niet meer praten zelfs bij het lokaal verlaten ik jouw aandacht niet meer verdien. Het is moeilijk te geloven dat na die prachtige avond mijn hart dodelijk is gewond maar ik kon niet meer beloven. Kan jij je herinneren hoe ik die avond naar je keek omdat jij op een engel leek.…

Steeds weer aanwezig zo dichtbij en nooit ver weg dat is mijn engel Mooie vrouw, open je gevouwen vleugels Jouw wit doorzichtig jurkje en gouden stralen Afkomstig uit een hemel, ergens hier ver vandaan Meegereisd met de maan en sterren die jou vergezelden.…

het is de engel die komt aangevlogen hou me vast mamma, het is bijna tijd dat God me voorgoed van pijn bevrijdt nu kan ik eindelijk mijn tranen drogen De engel draagt me zo in zijn armen naar de hemel waar mijn opa wacht en alle bloemen voor eeuwig bloeien ik met andere kinderen kan stoeien waar niemand huilt; alleen maar lacht Oh mama…

Toen ging hij liggen zijn tijd was gekomen De engelen namen hem mee Een glimlach verscheen op zijn mond Het werd stil... en wij wisten... Het was nu oke...…

De dag van jouw geboorte Zal nooit vergeten zijn Zelfs niet nu die bijna Een eeuw geleden is Vandaag 97 jaar geleden Kwam jij hier op Aarde Uit de schoot van het Universum Waar je weer naar terugging Waar je nu een engel bent Een vlinder in mijn tuin Een vogel in de appelboom Pure liefde uit de bron In het eeuwige licht…

In mijn mond spreek jij een engel In mijn ogen zie jij een engel In mijn nabijheid voel jij een engel Ik ben geen engel In de morgen slaap ik In de middag ontwaak ik In de nacht zoek ik Ik ben geen engel Tijdens mijn slaap spreek ik Tijdens mijn ontwaking zie ik Tijdens mijn nacht voel ik Jij was mijn engel…

Ik ben al bijna bij je. Als een zuigeling een wereldoorlog zul je mij smaken. ----------------------------------------------------------- Uit: Raster 89, 2000.…

bijna rot woord betekent meestal pech behalve bij bijna dood geluk…

Twijfel of ik je zal bellen. Misschien beter toch maar niet. Mijn zeer wil ik vertellen, Jou kwellen met verdriet. Breken wil ik jou, Om daarna weer te maken. Door te zeggen dat ik hou Van jou en dat soort zaken. Eén opening gehad Die verdwenen was meteen daarna. Waarin ik keer op keer vergat, Ik bezat jou op een haar na.…

Verloren dwalen de lichten waar ik mijn gedachten zoek. De avond is de stilte die me alleen maar schaduwen laat vinden waar woorden en echo's mijn stem niet kunnen vinden. Want ik ben een schim die zwijgend niets meer bezitten kan en steeds volgt wat hij verliest aan de dood en de liefde die alleen nog in vreemde voetstappen…

een obscuur begin van denken dat ons raakt, een hand in de nek, geeuwend tegen de planken een catastrofe van het moment die al plaatsvond, bruinrot; duizendschoon; besmetting; trefwoord; crash; alleluja; gaslek; vernuft geen haar gekrenkt daat zijn: de violen Je tegenwerping En dan, baby, dan -----------------------------…

Totaal ontspannen In het zicht van Nirwana In schaap gevallen…