Alle inzendingen over bloedrood

Altijd aan zien komen altijd onverwacht, ongewenst inbegrepen: depressies praat niet over jouw ellende ik heb genoeg aan de mijne zelfmedelijden of droge waarheid Grens? Help me! dansend langs de afgrond als een spinner gedesoriënteerd…

hoe vreemd het hart wanneer het zwijgt ik het wil troosten door dicht tegen me aan te houden en dan één seconde denk dat het op zijn eigen wijze weer in mij zal kloppen…

Het zijn de kleuren van de avond die mij verwonderd stil doen staan. Het langzaam doven van de zon, dit stilzwijgend ondergaan. Het zijn de geluiden van de avond. Het zachte ruisen van de zee. De stilte op de achtergrond. Het late krijsen van een meeuw. Het zijn de geuren van de avond. De kamperfoelie, de jasmijn. Het pas gemaaid gazon…

Een inktzwarte stip aan de horizon kleurde de avond bloedrood...…

De zon schemert bloedrood Het bloed van de schaamte Rood van naderende dood Machteloosheid en kalmte Koester ik in mijn schoot Vergeet alles in deze nacht Blijf hopen op een wonder Macht van mijn wilskracht Stuur ik nu in 't bijzonder Naar mijn schoot en wacht Handen strelen weg de pijn Verzachten het verscheiden Van mijn kleine poppedein…

Een bloedrode streep Diep in mijn huid Er vormen zich druppels Druppels die via mijn hand naar beneden stromen Eerst langzaam, steeds sneller Rood, roder, roodst Bloedrood, mijn bloed De snee is gezet Ik voel de scherpe pijn Mijn huid is stuk Het bloed Het bloed is rood Bloedrood, mijn bloed Paniek, waarom heb ik het gedaan Waarom…

Mijn tranen stromen gedachten zijn bij jou Heb zo met je te doen omdat ik van je hou Mijn tranen stromen om jouw intense verdriet Je hart wreed gebroken en dat verdien jij niet Mijn tranen stromen in golven bloedrood Jij bent me zo dierbaar hebt emoties ontbloot Mijn tranen stromen voor jou voor je pijn Jij deed er alles aan om…

Klaprozenweide weer een bloedrood bespikkeld oud - oorlogslagveld…

Bloedrode beuken een kronkelige allee krijtwitte lijnen…

Bloedrood vlamt ze op, tussen de korenbloemen, die ene klaproos.…

bloedrood gloeiend schoon en groeiend scherp en boeiend stralend bloeiend één nacht van storm haar lichaam knakt behoudt haar trots haar bloem in vorm bloedrood vervloeiend haar eer ter aarde haar ziel vermoeiend haar hart roodgloeiend haar eigenwaarde…

Ik ruik de zomer Droom van bloedrode kleuren Maneschijn bedriegt…

veld vol klaprozen  symbool voor gesneuvelden  de kleur is bloedrood…

Bloedrood kleurt de zee Als de zon verkoeling zoekt in haar diepe schoot.…

Een bloedrode roos stuk getrapt en gebroken een hart vol van strijd.…

Bloedrode zeester geworpen op 't warme strand vloed reikt je haar hand.…

alles wit voor mijn ogen sneeuwblind herinneringen vervagen gedachten kleurloos gevoelens messcherp bloedrood…

Van de geur nog moe van de zon bloedrood van de dauw zo zwaar rozen in de ochtend hun stengels buigen…

Bloedrode beuken pronken met toch ergens iets verdrietigs hoorbaar als hun vruchten onverstoorbaar en gestaag weer op de bodem vallen…

Een wolkenvuist beukt de horizon bloedrood de avond valt op het canvas van de zee en in Arnemuiden slaat de klok nèt te laat.…

binnen bloeit liefde in de warme gloed van nu wacht een kaars op licht bloedrode bloemen kleuren de hartslag van het leven…

het smalle ochtendlicht deinend de duinen de zee met mijn ogen dicht leven in puin en schelpen gestrand in bloedrode golven…

de ondergaande zon kleurt de hemel bloedrood universele emoties verspreiden zich over de velden waar rode klaprozen bloeien in de stilte staan rijen kruisen de grond is doorweekt van verloren tranen verwoeste levens marcheren als een bloedrode draad door de wandelgangen van de genadeloze hebzucht een gedwongen afscheid van…

Die bloedrode lichtvlek – misschien de maan. Dan heeft een zandstorm haar afgeduisterd, Maar als die vlek de zon is, moet alles vergaan. Er wordt niet meer gesproken, wel gefluisterd. Enkelen zoeken de weg langs de kerk Waar twee monsters rukken, reuzensterk, Tuimelend aan een metalen keten, Met razend gebrul.…

boven de heuvel buiten de muren trekken zwarte luchten voor een bloedrode zon in de stilte de doodsangst het hijgen van de gebrokene de van god en mens verlatene zijn kreten beroeren de hemel doen spotters lafhartig lachen en raken de moeder in het hart het zachte snikken van haar die hem eens koesterde in de stal klinkt door tot in…

in jouw bloedrood zullen hanen kraaien het vileine geel waarmee je stilte schijnt is voor even verleden tijd ik voelde je krachten zag hoe licht verschoof van geel naar rood zich spreidde en jou oplichtte in duister blauw jij kon niet meer de spiegel zijn van het nachtelijk vergeten waarop jij eonen lang in koele rust hebt neergekeken…

Vier zwarte stippen domineren het bloedrood. Dat er naast een kort microleven in schoonheid ook een doodsnood is; verstrikt zich in het web van een kruisspin in een wrede dood.…

Wakker worden, terwijl iedereen slaapt denken aan een bed van vermiljoen, zijkanten van bloedrood kleurende sinaasappels, plafond van zwarte schapen, geen wonder, da'k niet kan slapen!…

Bloedrood op witte dons, pijlen verspreid, veren dwarrelen kleurloos. Sluiper sloeg toe, geen genade in harde wintertijd, honger gestild. Cupido voorgoed gevallen.…

De rijzende zon - zelf bloedrood - wast in zee de lansen waarmee zij de nacht als een everzwijn heeft doorspiesd. Op het strand zit ik met scharlaken spatten op mijn gezicht ten teken dat ik deze slachting heb aanschouwd.…