Netgedichten

netgedicht (nr. 49.203):

De kleuren van de avond.

Het zijn de kleuren van de avond
die mij verwonderd stil doen staan.
Het langzaam doven van de zon,
dit stilzwijgend ondergaan.

Het zijn de geluiden van de avond.
Het zachte ruisen van de zee.
De stilte op de achtergrond.
Het late krijsen van een meeuw.

Het zijn de geuren van de avond.
De kamperfoelie, de jasmijn.
Het pas gemaaid gazon.
En we drinken rode wijn.

Het is het vallen van de avond.
Zitten onder de appelboom.
De nog voelbaar warme grond
maakt de avond loom.

Het is de schaduw van je lichaam.
Vaag zie ik je gezicht.
Zacht fluister ik je naam.
Je prachtig mooie ogen dicht.

Het is je glimlach in de avond.
Een lieve, zoete pijn.
Denk aan hoe dit ooit begon
en we drinken rode wijn.