Alle inzendingen over blokkade van het har

Het is één grote warboel binnen in mij gaat het tekeer Ik weet niet meer wat ik voel wil niet lezen, even niet meer Het doet zo'n pijn al die geslaakte kreten Ik vind het leven fijn dit gaan aan mij vreten Het vormt een blokkade het leven draait door Maar het laat zich raden voor wie en waarvoor 's Nachts malen woorden ik sta er…

verkrampt liggen mijn handen op het toetsenbord ik weet ineens geen woorden meer, geen zinnen geen enkel woord van troost schiet me te binnen dat zegt dat de blokkade weldra opgeheven wordt mijn hoofd voelt angstwekkend geesteloos en kil laat zich door geen geluid, geen stem van buitenaf verleiden om slechts één vleugje inspiratie naar binnen…

Het is niet wat wij zien `t is de echo aller- egostemmen trillingen van de stemvork een weerklank en het eigen altruïsme plaatst klanken in onbewust verweer overstemmen allereerst liefde en mededogen.…

De woorden willen maar niet komen gedachten wel in overvloed die zijn maar moeilijk in te tomen ik heb aan woorden ingeboet.…

Verdriet om wat ik jou aandoe en wat ik jou heb aangedaan Ik weet niet wat ik kan doen of hoe ik verder kan gaan want ik heb weer een blokkade Een stem die zegt dat ik je uit de weg moet gaan Ik werd boos om iets waar ik niet boos om hoor te worden Ik voel spijt en verdriet maar nog steeds kan ik niet praten Mijn mond beweegt nog steeds…

woorden lijken gestolen de zin ervan ontgaan blijft maar malen als 'n molen of er toch iets zal ontstaan wolken zijn gebroken is de zon weer in 't zicht zijn de kelken weer ontloken in dit vrolijke ochtendlicht…

De Pieten zijn geen slaaf, Sint geen racist Maar het past niet om bussen te blokkeren Want ieder heeft het recht op demonstreren Dus staakt uw wild geraas en woordentwist Want wie het kinderfeest blijft ondermijnen Zou zomaar in de zak kunnen verdwijnen.…

Ze hadden alle wegen afgesloten, De boze boeren van Kootwijkerbroek. Ze wilden daar geen ruimploeg op bezoek. Maar met een brandspuit zijn ze weggespoten. De spuit van Brinkhorst was dus voor het vee En voor het volk de spuit van de ME.…

Verstomd door de stilte, de woorden één voor één, stil voor de blokkade. Vertwijfeld maar destructief banen ze zich een weg doorheen mijn masker van uiterlijke schijn. Bereiken het diepste van mijn wezen en schokken me met de waarheid, maar valse schoonheid herneemt snel zijn plaats.…

De NAVO-top: wat staat er op de kaart Natuurlijk Erdogan en zijn blokkade Maar daarnaast ook een Russische salade Een hapje dat behoorlijk opzien baart Val aan! Eerst met een vork de boel goed prakken Dan snel naar het toilet om ´t uit te kakken…

ze komen uit m'n neus en uit m'n oren ze woekeren op borst en buik en rug ik trek ze uit, toch komen ze terug de oorlog tegen wildgroei lijkt verloren 't is vreemd, maar met het vorderen der jaren verschijnen elke dag meer wilde haren…

In weerwil van de gelopen jaren ben ik een blokje om gegaan om dromend even stil te staan bij de etalage van Van Haren - met heimwee naar de vele paren die mij droegen door de jaren.…

Het is zo’n stuk zegt iedereen Het is zo’n kanjer je kunt er niet omheen Het is zo’n lieverd zeggen de meesten Het is zo’n knapperd, hij mag er wel wezen. En ja het is ook een lieverd, al weet hij het niet Het is ook een kanjer voor jou die het ziet Het is ook een stuk, en lief bovendien Maar hij is bezet, dat kun je wel zien. Dus al is…

elkaar staan Soms eb, dan weer vloed Rustig vaarwater Tranen proef ik zoet Herinneringen voor later Door de zee van het geluk Zullen wij blijven varen Samen één stuk Ik altijd de hare…

Ik hield van de wind in haar haren, van haar blozen en haar vormelijkheid, Haar onvermogen om zich uit te spreken, haar liefelijke verstildheid. Het is waar wat ze zeggen over mij, dat ik florerend tussen dennen en sparren een goede boswachter zou zijn.…

Op je magere kamer zou ik je haren bezingen, mooie rode haren die bevallig over ranke schouders vallen Genade zal ik vragen, tegenover zoveel kwetsbaarheid ben ik weerloos. Liefste, wees toch beducht voor mijn poëzie, die vandaag nog barmhartig is maar morgen bijten zal wanneer de dagen verschijnen. Dagen van wanhoop en doffe lethargie.…

Dit gevoel is een blokkade op alles wat ik zou willen mijn hart schreeuwt genade ik zit hier gewoon te trillen Jouw verschijning is weer hier jij bent overal waar ik nu kijk maar jij hebt een ander in het vizier iemand waar ik niet eens op lijk Striemend voelt deze kwelling omdat het niet zo mag zijn mijn gevoel in de versnelling maar…

Gillend gek word ik er van alleen omdat ik niet schrijven kan gedachten borrelen wel op maar geen zinnige zin komt op in mijn kop ik blijf stil hopen (schreeuwen heeft geen zin) ik denk na hoe het zou zijn gelopen als er wel iets was gekomen van een uiting.…

Na iedere regel die ik maak sta ik stil kom ik niet verder zoals ik dit wil zal het zo blijven zal ik nooit meer schrijven?…

Een harige dame in Laren Ging met haar vriendinnen laatst varen Men sloeg overboord Niets is meer gehoord Van deze mevrouw en de haren…

jij wilde als kind altijd de wind door je haren voelen krullen dansend langs je voorhoofd in opperste verwarring met de ogen dicht dan in de stilte eerst met je vingers voelen of alles er nog is met licht zo kammen dat kleuren weer in zon kunnen vlammen dan pas kijken en spiegelen in de winkelruit hoe zie ik er nu weer…

Zie in het grijze Haren het bewijs: Wie daar nog haren heeft, heeft ze nu grijs.…

Het nieuws van de rellen in Haren is de hele wereld rondgegaan. ---------------------------------------- Geregeld trof hij een verbaasd gezicht, Omstandig moest hij menigeen verklaren De ligging van zijn fraaie woonplaats Haren, Maar iedereen weet nu waar Haren ligt.…

leve het facebookfeest! brandstichting plundering drankmisbruik relletjes zetten de toon! prof van den Brink mist vast moraliteitsbesef: “speels” waren jongeren o zo gewoon – © Inge Boulonois…

In Haren ging verschrikkelijk veel mis Toen vorig jaar dat feestje werd gegeven, Maar mensen willen graag in Haren leven Omdat het er fantastisch wonen is. Natuurlijk is dat óók een feestje waard, Maar Haren staat al stevig op de kaart……

hoe haar landschap kleurt in een valwind waar schaduwen worden weggehoond en wolken geletterd de toekomst herschrijven in de muze die alle facetten van mijn reuze raderen kent en kloksgewijs mijn wijzers richt wanneer ze als gebogen fruit de appelhof die mijn gaard bevlekt ontdoet van valse overtuigingen met een gloed van een getuigde…

De inval van politie en ME die in Maastricht de boel op stelten zette, was imposant en maakte korte metten met het gedoogbeleid van pais en vree. Als 't leger straks terugkomt uit Irak kan het meteen in Limburg aan de bak.…

Blokkade volgens mager protocol. Procedurefout ligt op de natste schouder. Eminence grise verzwakt naar eeuwig koud. Geplooid is het denkershoofd.…

De poging zijn intellect te waarborgen Bracht een ‘leeg’ publiek en dit baart hem zorgen De muzikant heeft zijn snaren weten te stemmen De rest is een blokkade dat hem af doet remmen Succes probeert hij via hen te herleven Het talent dat hij zo graag door wil geven Echter de realiteit zet hem in een ander licht Wat rest op zijn schouders is…

Ook al lijkt het Af en toe stil Te staan, ingeklemd Tussen modderhopen Die de stroom Zo op het oog, Tot dood, rottend Water lijken Te reduceren, Maar elke seconde Die je verliest Aan het stilstaan Bij de stroom Die zo op het oog In haar leven Geblokkeerd wordt Zie je niet dat bijna Onzichtbaar de eerste Kleine blokkade…