Alle inzendingen over boeit

Hij boeit haar weer Hij weet haar weer een keer te raken Hij boeit haar weer Al doet het haar soms wel wat zeer Je kan haar botjes horen kraken Je voelt de klemmen en de haken Hij boeit haar weer…

Donkerbruin roest boeit, boeit, boeit, de laatste trein raakt net niet het gemis cadans, cadans, cadans waanzin schreeuwt krijst langs blinde oren stil stil stil het volgende perron zwijgt…

Teksten heen en weer door het drukke sms-verkeer, het boeit me wel, het boeit me niet, of een derde het nu zegt of ziet, maar wat men ook hoort of schrijft, jíj bent degene die in m’n gedachten blijft……

Het werk boeit me tot het klaar is, dan weet ik weer -- dat het niets voorstelt.…

Het is lavendel dat uitgelaten lila halfweg juni plotsklaps mij zo boeit…

Regels zwart op wit Geven een uitzondering De kleur die mij boeit…

het gras groeit de bloem bloeit keer op keer de natuur boeit altijd weer de baby groeit de peuter stoeit de tiener loeit de puber broeit de mens knoeit en groeit en is vermoeid toch vraagt men telkens weer waarom het leven steeds zo boeit en heeft daartegen geen verweer…

Hoe zou het komen dat de krant minder boeit dan de site, waarop zielenroerselen worden tentoongespreid?…

het onnoembare boeit mij door de onmogelijkheid er woorden voor te vinden al ons zoekend gestamel verstilt in haar kern…

De kalmte, de rust en dat wonderlijk zingen, de zachte beweging van vreedzame dingen, ze brachten een stilte waarin je vergroeit tot iets wat jezelf wordt, tot leven dat boeit.…

de dag boeit, alsof het in boeien is geslagen het roestig ijzer heeft geen jaartallen om in te zien hoe lang de dood aan de poort van de schorre zwaan zijn levensverhaal vertelt wie boeit het, één ieder is de afwas in zijn eigen teil ze sluizen zacht het geluid dat hen voortbracht in broze herinneringen aan mijn schreden voorbij snavels getuit…

ik verzuip mijn verdriet in flessen vol ellende het leven boeit me niet daar ik wende aan de vuistslag van mijn hart die mijn leven heeft verward omdat ik liefde niet herkende…

mij wel Het boeit mij wel Ik druk mijn gevoelens niet meer weg Al sla ik linksaf of rechtsaf of tegen een doorzichtige scherm  in dit doolhof Totdat ik een uitweg vind Het boeit mij wel Het boeit mij wel Ik druk al mijn gevoelens niet meer weg Ik zie de weg Ik zie de weg Ik zie de weg…

Die van het Reve was zo gek nog niet God is een ezel zei hij en public Natuurlijk Hij droeg zijn kostbare vrucht Waar of geloof Het boeit mij niet Mijn handen zijn vrij.…

Atheïst En Agnost En Boeddhist En Christen En Hindoe En Jood En Islamiet En Alle varianten Het boeit niet Maar Verdraagzaamheid verbindt ‘Heb uw naaste boeiend lief ’…

Maar de ketel, die boeit dat in 't geheel niet. Het zal hem worst wezen of anderszins dat verwijten niet wit maar zwart is!…

Tijden van onzekerheid, Verslagenheid, genegenheid Verloren en vergeten Alsof niets en niemand je wat boeit Niemand anders, geen enkele vis Voor wie je hetzelfde voelt…

Niets boeit je echt, er is alleen die verdomde pijn. Je ademt niet ruim, je voelt hoe moeilijk de lucht er kan zijn.…

het kind kijkt naar de verpakking van cacao de aanblik van de gulle zuster en de gulle zuster de gulle zuster gulle zuster zuster boeit mateloos…

De man boeit mij alleen maar door zijn haar.…

De man boeit mij alleen maar door zijn haar.…

Wees maar gerustgesteld Dood ben ik wormenvoer Aarde krijgt aarde Dat boeit me geen zier Wat blijft bewaard is dit Appreciatievers Ik blijf de jouwe En dàt lees je híer…

mijn eigen muze en nog steeds geen moeder vanmorgen belde de vader van het koffieboontje maar hij boeit niet meer intussen lag mijn pen te lekken op het laken diezelfde middag begon het bloeden…

In Nederland zou je nu ongemerkt Pensioenen met de helft kunnen verlagen Of allemaal een boerka kunnen dragen Of Twitteren terwijl je overwerkt Er is maar een ding dat ons volk nog boeit; Hoeveel het ijs bij Balk is aangegroeid.…

geen geluid op een paar oorsuizingen na die ik herken als achtergrondmuziek geen licht op een flakkerende vlam na die me boeit als een nerveus schimmenspel niks levend aan de wand op een spin na die jullie meedogenloos slijmerig samenspint…

Je loopt ergens gewoon ergens je ziet iets iets dat je boeit iets dat je leuk vindt. Je pakt je fototoestel bekijkt het beeld door de zoeker zie je. Je drukt op de ontspanknop en je ontdekt iets de camera was fout ingesteld.…

het boek is gesloten ik moet jou laten gaan je leest nog voor maar ik kan je niet meer verstaan de bladzijde met letters vormen geen woorden meer zinnen zijn stuk ons levensverhaal is uit zijn kaft gerukt ik lees nog wat verder maar het boek boeit me niet meer…

Die boeit hem echt geen reet. Hij luistert liever naar een wappenscheet.…

je zit op een lommerrijke plek en denkt na over iets dat je boeit het lijkt op dromen maar het gaat dieper... je vergelijkt de waterstraal in je hand met het leven tóch blijft het vreemd dat je dorst krijgt maar vergeet te drinken…

Ziet gij niet, hetgeen mij boeit mijn verdriet en mijn bitterheid dat wat mij doet wenen of wat mij blij maakt. Waarom zijt gij zo blind voor wie ik ben. Voel mijn tranen. Voel mijn geluk. vertrouw in mij, opdat ik in u kan vertrouwen…