Alle inzendingen over briljanten trouw inzicht

galmend in gruizelementen duizenden stukjes nooit meer te lijmen zelfrespect nam snel de benen en armtierig eng schimmetje van mijn schim karig restantje de pijp aan Maarten gegeven mist echt alles boter aan de galg bleek halsstarrig hautain schone schijn ophouden resultaat nihil totaal over 't hoofd gezien dat ware vriendschap puurste geslepen briljanten…

geslepen was je antwoord de setting in briljant maar ik zag haat weerkaatsen in facetten aan de rand nog fonkelt licht jouw liefde zuiver als een diamant jij kunt die niet kloven want mijn trouw houdt stand…

Ik vroeg hem, wat bedoel je dan met anders droeg hij zo'n rare zwarte baard of sik of was hij kleiner dan gedacht en dik had hij zo'n modebril op van hans anders? Of viel hij door de mand daar, qua gewicht? je voelt je hopelijk niet opgelicht...…

Overdag zal de zon u niet steken en de maan evenmin in de nacht mij was dit niet eerder bekend Zo staat het in Psalm 121 ik hoorde het bij Monteverdi Laetatus sum: ik ben verheugd Licht reflecteert in het water van bergstromen vloeiend en snel wat ergens als gletsjer begon wordt een Mondscheinsonate en later een langzame brede rivier…

Wit en geel goud Door elkaar verstrengeld Tot een waardevol Emotiewaardig geheel Bezet met briljanten Zuiver en puur Wordt aan de vinger Geschoven Voor nu, voor dan En nog veel later Voor eeuwig als het kan Trouw werd beloofd In goede en kwade tijden Hopend op het geluk Waar het hart van overloopt Zijn de ogen open hopelijk!…

Stralende ogen zien verloren verlangen zij winnen liefde…

voelde je nog niets hoe verder het komt in mijn visioen lijkt het geen zwaard maar een zeis zonder compromis welk niet meer snijdt maar alles maait en zonder aanzien steeds meer graait kon ik dat zwaard maar stelen dan deed het niemand ooit nog pijn ik zou zijn kracht verdelen in een dekentje van zonneschijn de zelfmoord was een sein BRILJANT…

Vele mensen koester ik als briljanten Toch is er een verschil, een briljant, die kan je 'kopen'. Sommige mensen lopen voor me door vuren Centjes, gaf ik hen nooit, wél wat mooie uren. Liefde is een erg zeldzaam woord Zeker weten, ze bestaat!…

Daar zit de vrouw van de fabrikant met veel briljanten van voren en ook briljanten aan haar hand en in haar oren. En om haar hals een parelcollier en om haar mond verdriet. Hij zal wel weer op reis zijn want hij is er niet. En al die echte stenen zijn de schuldgevoelens van haar man, allemaal stukjes schuldgevoel heeft zij an.…

verwant, om het beste deel gegeven naast de avontuurlijke schaduwkant empathisch inzicht zoals verwacht in beider gepassioneerde beleving toppen en de tol van het verlangen onvervangbaar, te betalen tot de kaars is opgebrand.…

Het verdriet, de wanhoop en de pijn, het bracht me verder tot een nieuw besef van gelukkig zijn.…

Het is stil in mij knarsende tanden slijpen briljante woorden…

Arabische vrouwen Ik wil met jullie trouwen Oneindig van jullie houden Maar ik kan alleen maar rouwen Niet met jullie bouwen Geen baby naar binnen stouwen Want om jullie te kunnen trouwen Moet ik van nog iemand houden Niet meer op mijn eigen inzichten vertrouwen Me van alcohol onthouden Mijn voorhuid grondig verbouwen Oh prachtige…

In lief en leed sleep zij zich tot briljant, de vrouw aan wie ik graag mijn trouw blijf tonen, in liefde schitterend als diamant.…

In schaduw van de herfst ademt vrijheid met weemoed het onvergankelijke verlangen je tot me te nemen hier in jouw droomschaduw toon ik mezelf als wereldvrouw met alle inzichten om mensheid te bekoren maar jij in jouw illusie blijft mijn belevenis niet trouw door alle berichten heb jij jouw ziel verloren het schimmenspel waarmee je…

Een simulant Kan vaak briljant Bij hoog en laag zweren. Nee, simuleren Moet je niet stimuleren.…

Briljant filosoferend over het leven liet ik de aardappels verbranden. Een onmiskenbaar bewijs van emancipatie. --------------------------------- uit: De rots van Gibraltar, 1969.…

Een immer gebruinde miljardair voelde zich mateloos populair, briljant, magistraal, en uiterst geniaal. Maar ach, zijn volk gedroeg zich unfair ...…

In eigen stilte en eenzaamheid nam ik me voor hield ik het bord goed voor me uit, waarop dan wel stond: "de diepgang der dingen". Ik moest hier enig graafwerk voor verrichten. Het zou me van mijn strijd verlichten. Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg. Aan mij presenteerde het, het krachtig sterkste en zéér schoonste bevrijdingslicht…

Zo'n electro-wagen is briljant : je zoeft geruisloos door het land. Maar valt je accu plat, verander van pad en wip effe over naar Nederland !…

Friso werd plots door de dood overmand visionair was die supersportieveling intelligent, zelfs briljant (meent een krant)…

Het lijkt ver, maar is dichtbij, het lijkt trouw, honds, zeg maar. En "en" eraan vast Is het mooiste woord gemaakt wat er op de wereld bestaat!…

Zoals zij de hemel beschrijven zijn ze niet te omschrijven Vliegeniers in hart en nieren die briljant door de lucht zwieren Het wk virtuoos vliegen wordt in hun soort niet meer georganiseerd Toen ze door de lucht stuntelden kon dat nog Het laatste WK eindigden allen ex aequo Wervelend als vleermuizen Fladderend als vlinders Zeilend als…

Dribbels, en geschaar, Wapperend shirt, nonchalant gebaar Rake goals, briljante boemelaar Het nieuws is, daar en openbaar George Best, "rest", als geest van de tovenaar…

verloren tussen de ingewanden organen werkend op eigen kracht er is een oorlog gaande ik ontvang van het front verwarrende berichten de storm van longen gaat over de rivieren van het hart emoties tekken op en slaan neer en waar vandaan die brandende pijn ik sta als een god toe te kijken waar ga je heen in die boot van zacht leer een…

ik net kan verstaan wuiven in ‘t voorbijgaan langs de slingerende IJssel rust ik op een platte steen het water kabbelt kalmerend bepaalt ook haar eigen koers ik luister naar de watertaal kijk onder de oppervlakte en denk hoe diep kan iemand zinken -of heet het misschien schuilen- de zon dwaalt over de stroming ik warm me aan haar inzicht…

Verschroeit mij vrieskou van buiten Gutst water onophoudelijk langs ruiten Nachtelijk duister met warm lichtende stralen Bereikt mij niet maar verkiest naar buiten te schijnen Dan klim ik klauwend met gescheurde nagels Omhoog in de nat bebloede gordijnen In mijn open hermetisch afgesloten winderige kamer Ben ik verkrampt en zonder inzicht…

ik zie mezelf door het oog van de ander een niet geringe verdienste ik blijk nog immer een arrogante kwast en ook niet een van de minsten zo stel ik al turvend vast bescheidenheid was mij al jaren een flinke doorn in het oog ik twijfelde, kende vele maren waarmee ik mezelf altoos bedroog wie zijt gij dan echt vraagt de oorwurm in…

er komt eens een tijd soms eerder dan vermoed dat de grijze haren zijn geteld of op een glad hellend vlak de schaduw zich vertoont als de vragen die het denken stelt duiden op het ongewisse in mijzelf, merk ik, dat door woorden van buiten, en slechts voor korte duur, de zucht naar schijnbare stilte wordt beloond er komt eens een tijd…

hoe langer ik in de spiegel kijk valt het me steeds meer op dat je me toelacht het overtuigende gevoel dat warmte schept geeft mij 'n andere kijk dan ik voor ogen heb gehad totdat ik hervond wat ik eerder verloor *…