Alle inzendingen over buffels

Ooit was ik in een vorig leven commandant van het gepantserde ramtorenschip De Buffel. Ontelbare keren stond ik er op het dek meedogenloos bevelen schreeuwend naar de bemanning om een vijandelijk schip onder de waterlijk goed lek te stoten.…

Luipaard, neushoorn en buffel. Vijf flinke beesten.…

Het was even buffelen Om met een beer te knuffelen. En koud, Gelukkig ging het niet fout, Van beren knuffelen word je niet oud. Nee, met beren Kun je beter broodjes smeren.…

Geen enkele buffel toonde medeleven of een inlevingsvermogen, allen slurpten van mijn bloedende hart tot de laatste hartslag.…

Een soldaat die met de buffels danst En tegelijkertijd, haast vederlicht, Met geweer en bruut gezicht op mensenharten mikt, terwijl hij over liefde dicht. Tussen bloederig schervengeweld alleen op zoek naar huis.…

Ik werk ondanks de lockdown als een buffel, beloon mijzelf soms met een hapje truffel, zoek koesterwarmte in mijn winterduffel, dat voelt nog ietsiepietsie als een knuffel. Omhelzingen? Mark toont nog geen erbarmen. Wel mag u het idee alvast omarmen.…

met de tong uit de mond schuifelen de kaplaarzen door de bladeren die onder haar knisperen als papier - bedachtzaam ze was bijna zichzelf vergeten mee te nemen op zoek naar onaantastbare zaken speurt ze over de grond zich niet bewust van haar gedachten o - was ze maar zo'n varkentje u weet wel zo'n dure die truffeltjes vinden…

Een buffel? Vuur? Een wiel? Een flink stuk rots? Een bowlingbal? Een schep? Een grote knots? Álles vind je hier gekrast in deze wanden! Wilt u tekenen voor dit aanneem’lijk bod? Weet u wat, meneer? Ik koop de hele grot!…

Na Pinksteren is ’t buffelen en kwijnen Tot aan de Top 2000 nooit meer vrij Maar met Louis van Gaal als roi soleil Gaan onze boys de zon steeds laten schijnen Wij vlaggen onze achterruit potdicht En scheuren juichend door oranje licht…

De gamelan heeft de flamenco doen verstommen, de buffels in het rijstveld malen niet om matadors. Ik spring nog één keer in de Middellandse Zee en dan vertrek ik naar het Oosten.…

En hij die op weg naar de Hof van Eden geruisloos voorbij het moerasland probeert te schieten Weet dat rouw de tol van de liefde is niets het verlies verzachten kan dat hij het lot dragen moet En hij die als een buffel loom onder water blijft de rietvogel en de zwaarte probeert vóór te blijven Weet dat het niet de ander…

Een kudde buffels, stormt voorbij, opgeschrikt door leeuwen. De natuur is wakker geworden. De stilte is gebroken.…

oude waarden raken vervangen door dollartekens in ogen droef nog van vermoord verleden gestaag regent het biljetten en het overstroomde land wordt schraler in het hart waaruit de eer wegvloeit buffels loeien en hanen kraaien spijtig van verloren trots er straalt gewaand goud in de glimlach geen vreugde in gemeenschap wanneer de wereld…

Zou kunnen denken aan "bot" of het jaar van de "buffel" en Olympische spelen In het merg der dingen een Chinees met twee gratis boodschaptasjes Links de groenten zo'n elf honderd gram rechts de tofu Het gaat om het zoeken naar evenwicht de juiste afstand tot de dingen vervolgens ervoor gaan staan bijvoorbeeld een tank op weg…

typdiploma behaald in Hoogeveen Toch maar mooi staatssecretaris Bent geworden, en dat alweer voor De tweede keer in je nog prille Ministerscarriere - Ik kom net als jij uit Lohues-country Zuidoost Drenthe en ben na mijn typdiploma Wel meteen gaan knokken voor de Academische bul die ik behaalde - En die ik na een dikke dertig jaar Buffelen…

Zij jongen en doden eeuw na eeuw, doorlopen hun leven stap voor stap; bejagen en grazen, buffel en leeuw, zonder overweging of rekenschap. Ook voor de mens als denkende soort is weten en zien een zeldzaam moment. Jaren en jaren doet hij voort, terwijl hij de zin van zijn daden niet kent.…

Ze buffelen bedachtzaam in het rond. Hun wollen truitjes zijn te heet gewassen zodat ze maar tot aan hun middel passen. Daarachter volgt een strakke blote kont. De staart gerafeld touw, een kruitvatlont. Geen goeiig loeien, maar een dreigend bassen. Je hoort het scheuren van de taaie grassen en als ze verder lopen beeft de grond.…

Ze buffelen bedachtzaam in het rond. Hun wollen truitjes zijn te heet gewassen zodat ze maar tot aan hun middel passen. Daarachter volgt een strakke blote kont. De staart gerafeld touw, een kruitvatlont. Geen goeiig loeien, maar een dreigend bassen hoor je; het scheuren van de taaie grassen en als ze verder lopen, beeft de grond.…

We spelen ons spel, wie is er hier de buffel? Maar dan het afscheid, ogen vol met tranen. de wereld grimmig en ontzettend mat, weerklinkt zijn stem in mijn hoofd Pap ik vind jouw de allerliefste schat. De laatste zwaai aan je moeders hand. ik zwaai terug, maar geheel verdoofd.…

Op de grauwe rug van de buffel staat roerloos een witte vogel de dalang vertelt oude verhalen Leg nu zacht stukjes glas op de ogen omring haar met bloemen bedek haar handen met munten en stukjes staal Schrik de demonen af sterk haar ziel op de reis naar het onaardse de moeilijke weg naar volmaaktheid Sta haar bij in deze loutering…

eens zullen de buffels over de akkers en de velden gaan; zullen de Javanen op eigen benen lopen, wanneer zij zonder de westerling kunnen bestaan.…

wordt de hitte hier geblust met een vlaag die maanden duurt reuzen grazen in hun grijs pantser nippend van de dunne, dichte schaduw ik weet niet waar eerst kijken de olifant besproeit zich met water, bestrooit zich met zand daar loert een kolos, als in beton gegoten het vezelig eiwit in zijn neushoorn doet een sterk libibo vermoeden een buffel…

Vandaag was je weer jarig Je zou pas 69 zijn En nog steeds niet grijs We zouden samen buffelen In regen, zon of ijs Samen lekker kankeren Op alles wat ons stoort Voor alles wel een oplossing Zoals het eigenlijk hoort Samen onderuit gezakt Te staren naar de buis Stilletjes genietend Van je zoontjes mooie huis Je leven had nog steeds veel…

Was eruit ontsnapt, Jaren geleden toen Ik behalve leraar Ook nog jong was - Onschuldig, goedwillend, Op het naieve af Mocht eruit, na vier En half jaar buffelen In het landschap gevuld Met onwillige, altijd Tegendraadse pubers, Maar zij hielden van mij Zoals ik van hen hield - Erger waren de hatelijkheden Van collega's die…