Tot aan de sterren
En hij die op weg
naar de Hof van Eden
geruisloos voorbij het
moerasland probeert
te schieten
Weet dat rouw de
tol van de liefde is
niets het verlies
verzachten kan
dat hij het lot dragen moet
En hij die als een buffel
loom onder water blijft
de rietvogel en
de zwaarte probeert
vóór te blijven
Weet dat het niet de
ander maar hij door
het niets overvallen is
hij de leegte voelen
moet
Dat niet te geloven
het moeilijkst is
22 november 2024
xs4all.nlGeplaatst in de categorie: afscheid
Afscheid 4.0 met 5 stemmen 
230
230
Geef je reactie op deze inzending:
Het is inderdaad zo dat een gedicht, met of zonder de meest ongebreidelde fantasie geschreven, ook door de lezer met of zonder de meest ongebreidelde fantasie moet kunnen worden gelezen.