Alle inzendingen over buien zijn bedaard

ik loop gebogen door de regen mezelf beschermend tegen de wind en net zoals de natuur tekeer gaat zijn ook m'n gedachten stormachtig getint mag ik schuilen in jouw armen de warmte is me alles waard mag ik nog wat langer blijven tot de buien zijn bedaard…

Een grijze regen-deken hangt over het land, maar volgens mij, hangt ie over het continent een grijze massa, zeer bepalend zegt mijn hand over hoe je nu in je gesteldheid bent! Een regen- deken, zo lek als een mand het blijft maar lekken, aan elke kant humeurig kijken we door 't raam naar buiten wat een ongezellige regenboel, hoor geen vogel…

Zo heeft ieder nadeel ook z’n voordeel al moeten veel mensen nu met zoveel: schuilen voor de buien!…

soms spatten er nog vonkjes uit het smeulende vuur maar de rook is al opgetrokken het vlammen bedaard grijze as bedekt de nog warme kern van zijn prominente plek ieder heeft zich vaak gekoesterd aan die laaiende gloed zijn vitale straling is langzaam gedoofd maar het nagloeien voelt goed…

~~~ de maartse buien zijn poeslief vergeleken bij mijn maandstonden ~~~…

Poëtische bui Zakdoek gepakt Bui voorbij…

regen op ramen explosie van veel water rollende tranen…

ik ben het weer ik kan dagenlang regenen en dan opeens heel erg droog zijn soms hang ik als dikke mist in het landschap om daarna heerlijk helder te zijn soms maak ik je vrolijk soms maak ik je treurig soms voel je mijn hitte op je huid maar altijd ben ik warm - al voel je dat niet altijd - ik ben het weer:…

Ik voel me wat lentetriestig Het grijs wordt zwart na een dag van voortdurende zachte regen Door wortels heen stroomt, ruist het vocht, het blad richt zich op De dingen gaan zoals ze gaan als Venus, een inktzwarte stip op de zon en toch waar ben jij wie ben ik word jij als het regent nat?…

regen die je van je afschudde bleek niet dezelfde die je vorige week had meegebracht het waren zoute tranen van geluk…

Grimmig snellen rondgerolde wolken, Eindeloos grote kluwens, aan door 't blauw. Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw, Scherp weerspiegeld in de molenkolken. Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken. Zuiver, als geslepen edelstenen…

Grimmig snellen rondgerolde wolken, Eindeloos grote kluwens, aan door 't blauw. Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw, Scherp weerspiegeld in de molenkolken. Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken. Zuiver, als geslepen edelstenen…

vanochtend langs de kust kans op een bui, de kust kust de bui en buigt…

boers geurend zwart-wit alles zo kalm en bedaard een rund is geen mens…

Een beeld pittoresk van aard en alles is daar bedaard.…

Ik vlucht voor zwaar weer weg’, waarna ik blij En met een goede bui het land verlaat. Wie nu asiel zoekt en hoopt op een wonder, Die weet al: dat geeft straks nooit meer gedonder.…

Weet toch hoe Het hier is - Soms wat zon, Meestal wat Bewolking en Zoals zo vaak Hier en daar Een bui - Vaak hier, Soms daar, En toch de oerdrift Om te overleven, Om tussen mijn buien Door iets van Dit leven te maken…

oude voeten in koude aarde mijn vader zakt in wintergrond verdriet dat niet bedaarde zon, toen je op de heide stond…

"Ach", sprak deze heel bedaard: "Hij was het doodschoppen niet waard"…

hieruit putte zij de liefde zacht tot uitspreken bedaard eindelijk vrij verzucht gehoord in een windvlaag bewogen fluister-woorden…

Een toonbeeld van een paradijs op aard Geen ratrace met een bulk emolumenten Een wederkeer naar onze fundamenten Naar de natuur, bedachtzaam en bedaard De saurus is een raadsel, onbekend Als prehistorisch oerbosmonument…

Wie zich verzoent met onuitstaanbare buien herbergt bakken zon…

Zomerse buien druppelen naar de wortels de bloem is gespaard…

Een bui waait over maar plaatselijk regent het de kern overstroomt.…

Een bui: de mensen vluchten de ijssalon in -- en likken wachttijd.…

Een weerkundig expert in Kapelle Had veel met zijn vrouwtje te stellen Hij zei: haar gedrag Dat wisselt per dag Die buien kan ik niet voorspellen…

Bladerend lekt de boom, plengend haar tranen en verzadigt de aarde met haar hemelvocht. Verguld en blauw beschenen, sissend en stomend oppervlak laat los, wat zij had ontvangen. Er hangt iets in de lucht.…

Ze raast maar door met volle kracht haar hete blikken schieten vuur Al stormenderhand ontwricht ze mijn leven onder haar slagregens verval ik in zuur Ze bliksemt me neer met haar buien hagelt mij in depressies vol eindeloos verdriet Ik roep haar nog eenmaal terwijl mijn laatste druppel de rand overstroomt maar ze hoort me niet…

Dwalende regendruppels aarzelen waar ze niets bevochtigen en het licht geen regenboog kan vinden die lijkt op een belofte die ik kan verzamelen of weggeven aan de zomer die zijn schoonheid niet wil ruilen voor een oude jas van herfstachtige buien.…

Daar is hij weer! De deuren toe, de luiken, boven, neder; de zolder en de kelder dicht, en alles toegetast, zo dat hij maar niet in en bore, en buiten blijve, vast, de vijand, die geruchte houdt, en buist en boos is, weder! Hij rotelt aan de ruiten en hij doet de ramen ronken; de wind is zijn gebuurman, en…