Alle inzendingen over citroën

in het dal staan schapen en koeien een mandarijn rolt een citroen rolt jonge bomen rennen langs de heuvels een mandarijn rolt een citroen rolt schapen en koeien blaten en loeien de mandarijn rolt het gras en de bomen wuiven en joelen de citroen rolt…

De zon is een zoete citroen, zoen, zoen! Onbedwingbaar druppelt het licht in gretige monden. Het is een sappige dag.…

Een zalm had van een kok geleerd: "als men zichzelve nu pocheert met een druppeltje citroen, (je kan er iets saffraan bij doen), wordt men bijzonder gewardeerd".…

(kleine ode) de citroen niet om in te bijten maar juist de schillen lenen zich uitmuntend voor een lekker drankje saluti...…

Op middaghoogte, de citroen met een kreet afgeworpen van zijn tak, en weggesloten en niet meer geel; daaroverheen stil weggewandeld herinnering - een wandelend blad. ------------------------------------------ Uit: Verzameld werk, 1983.…

Een groenteman uit de plaats Loenen Zag ’n hobbelpaard laatst, ’t was een groene De eigenaar zei: Je mag hem van mij ‘k Verkoop je die knol voor citroenen…

Op middaghoogte, de citroen met een kreet afgeworpen van zijn tak, en weggesloten en niet meer geel; daaroverheen stil weggewandeld herinnering - een wandelend blad. ------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1983.…

draaiend met mijn hoofd op en neer en om is gewoon alles wat ik zie een boom vol citroenen geel en zuur stortvloed zij zware wolken in mijn hoofd die meer nog dan daarvoor mij verder buiten sluiten ik wil schreeuw ik niet dat mij dit kan gebeuren terwijl toch alles wat ik zie die boom is vol citroenen gisteren nog droom ik…

. --------------------------------------------------------------- Uit: Citroen, Citroen ('Loof de Heer' is kampioen), 1972.…

Man, je bent niet goed snik zoiets is gewoon genetisch bepaald plat gezegd en wat simpel vertaald geven citroenen doorgaans geen kik Oeps! sprak de dronkaard benepen had ik dat maar iets eerder begrepen nu zit ík weer mooi in de penarie ... en jij met een dooie kanarie…

Ineens weer acht op de achterbank van een beige citroen Lavendelvelden tot de horizon in geurend blauw-paars Groen is schaars zinderend de zon fietsend de helden De finishlijn wacht lelieblank…

Zie ik de Griek dan zie ik een citroen, En niemand is bereid die meer te matsen. Toch zijn ze op het nippertje gered Met - is het nu een steun- of kreunpakket ?…

Citroen of Knol?, zo vraag ik met een zucht, De oorzaak blijkt gewoon gebakken lucht.…

de snoeshaan laakt het artistieke fruit en vele makers van penselenvruchten kan deze dwaze peer niet zien of luchten de noten op het linnen kraakt ie luid hij haat de vruchtenschilders met hun luimen citroen en appel kan de druif niet pruimen…

De AOW naar vijfenzestig jaar Gejuich klonk op uit de bejaardensozen Sigaren gingen rond, uit eigen dozen 'Hij krijgt het toch maar even voor mekaar' Hoewel de oudjes hem wel kunnen zoenen Verkoopt Henk weer eens krollen voor citroenen.…

ze geeft geen citroen zonder verhaal over die ene reis naar Spanje geen aardappel zonder herinnering aan het grote veld waar later de soldaten neerlagen gesneuveld verslagen ze schrijft geschiedenis op verjaardagskaarten in schoonschrift tussen de lijnen ze is mijn vriendin ze wordt achtentachtig…

Onder een droeve perenboom lag een appel, enigszins verdwaald en tegen de stam van een pruimenboom een banaan, geheel verschraald de citroen, zo u weet aan de zure kant vond dit tafereel nogal genant zij vroeg aan de kers: 'Vindt u dit niet pervers?' deze zei: 'Nee, hooguit een beetje pikant.'…

Zoals je daar staat, fier voor het raam, en geur verspreidt, zo aangenaam, gelijk het sap van verse citroen met je sierlijk blad van heldergroen dat bedekt met viltige harigheid mij vaak tot strelen heeft verleid, weet jij mij steevast elke morgen een waar genoegen te bezorgen.…

vlinderen gedachten switchen flitsend van knollen naar citroenen appels naar peren bergen naar dal de wakkere dirigent probeert wanhopig het weerspannig orkest in harmonie te krijgen terwijl hij alleen maar alles los moet laten om een rustpunt te zoeken tussen zoveel aandachtspunten: het geluid van stilte…

Je kunt niet denken je kunt niets doen wel een glaasje schenken van een geperste citroen. De zon gaat schijnen je neemt een aspirien de virussen verdwijnen ze houden 't voor gezien.…

er is een hittedag voorspeld dus passen wij ons aan om toch nog koel te lopen zijn wij op tijd op pad gegaan wij lopen tussen lommer tussen het frisse groen daarna een groot glas water met een schijf citroen gordijnen dicht, deuren dicht buiten schijnt het felle licht…

Ken jij het land waar de citroenen bloeien waar pret regeert en elke mop verrast, waar niemand niemand ongevraagd betast en biggetjes met tamme wolfjes stoeien? Wie helpt er mee een zone af te snoepen om daar het vrije Duckstad uit te roepen! (r.1: geleend van Goethe)…

stront stinkt niet zo hard als elk woord uit jouw mond citroenen zijn niet zo zuur als het leven dat ik van jou kreeg escort is nu jouw werk waarbij je kwijlt als een hond jij was ooit zo lief een knuffelbeertje met een hart van deeg tot de dag dat je wegbleef jij mij niet meer verstond en onze liefde zweeg jouw woorden stonken…

Dit stille leven ik kijk er daag'lijks naar appels, peren uit tuin bananen om hen te rijpen gember en citroen kaarten, breakfast is served nog uit hotel en daartussen een gezicht van klei van dochter ooit gemaakt mondhoeken naar beneden als ze wist hoe ze tussen die heerlijkheden mocht, het langst van allen bewaard zou ze zeker lachen…

De zon schijnt guitig als een citroen perst hij sprankelend sap in het glas van mijn ogen. De bloemen geuren jou en ik zalf mijn zinnen met zonnebrandolie glimmen spieren luid. De zondagse kermis blijft vandaag binnen. Ik zoen aan je lippen en lach om vrolijkheid.…

Stil leven is niet dood de vruchten blijven altijd kleuren en gloeien in het licht druiven willen steeds geplukt appels vragen om een beet citroenen om een mes maar de schedels om contemplatie we zetten de tijd niet stil het brood wordt gegeten we zien de perzik bederven of uitgezogen worden door een wesp de dode wijfjesvink ligt op haar…

losgeweekt in duizend doden, vandaag drink ik uit eigen, zilte zee Jouw smaak tilde me niet over kosmoszeeën maar houdt me uit mijn slaap, en voert me nergens heen Was het ooit zo bedoeld in de sterren, die ogenblikken zijn zeldzaam nu, steeds minder op den duur Je afdronk blijft puur, dat wel mijn schat, maar geef mij toch maar limoenen, citroenen…

de dingen zijn niet beter nu ik je ken een plek om te schuilen wordt koud er wordt wat halfnaakt geglimlacht steeds onduidelijker steek je armen uit heel vaak wil ik je niet sluiten toen stortte in viel het glas om toen het leeg was zuur vreet verder dan de motten vreten gaten wat niet is zal hechten niet (room stremt zuur van citroen…

Het dessert was fris met karaktervolle tintelingen via talentvolle smaken van citroen en bergamot.…

Hoort het giechelend gegnuif Van de vreters uit de ruif Die zich toch al welgesteld Te goed doen aan gemeenschapsgeld De knol voor een citroen verkopen. Door met vuige voorafspraken Woekerwinst te maken En de moraal al bouwend slopen.…