Alle inzendingen over dat waren/zijn ze oo

ik las een gedicht hier zo dood als een pier en zo is het maar net oo www waarom heeft u mij verlaten schaapjes blaten en komen niet over de brug doet u mij maar een hartenkreet…

oo wat een moed.…

Zo: oo. Dan nog de m en daar stond boom. Ik kocht een schrift en in het schrift schreef ik een boek. Boom, schreef ik, boom, boom, boom - op ieder blad een boom. Het stond zó vol met bomen, dat ik dacht: dit is een boek over een bos. Ik leerde roos: de r en weer die oo en dan de s van Sjoerd.…

wij gaan lichtvoetig door het wervelend stof rondom ons het zomerend lover van struiken en bomen de heldere zang van vogels verdoken in het geurend groen de tijd l........k oo....n....e pt...i.........n ....h ........d achter ons aan…

Hoor je OO zo bekende stem, die zich liefdevol tot mij richt. Draai me nog één keertje om, van waar wij zijn gekomen. Ik laat het los, en laat ons opgaan in onze dromen.…

Zingen we ‘oo’? Staan er twee o’s met h erna, dan doen we ‘oe’. Geen geoha! Hélène Qu’est-ce qui t’amène, ma chère Hélène, dans ce cahier Clairefontaine ? Tu viens chanter un cantilène ? Wat brengt jou, mijn beste/lieve Hélène (Heleen, Ellen) in dit Clairefontainecahier? Kom je zingen een cantilene?…

niet te vertrouwe maar oo zo vertrouwd boos om de dingen die je zegt, omdat het et tegenovergestelde is van wat je doet, leegte van binnen , tranen niet kunnen bedwingen... doorgaan met alle dingen, helemaal opnieuw beginnen..…

Eh eh euh euh euh Oo-eh oo-eh o-eh eh eh eh Ah ach ah ach ach ah a a Oh ohh ohh hh hhh (etc.)…

En dit is haar land geblakerd door het vuur En dit is haar hoofd onder as en twijfel De laatste nachtvlinder vloog door het raam Dit was het huis met treetjes zonder deur Stilte ritselde over het papier vrede schreef haar droeve hand Het gedroomde land waar niemand van liefde omkomen zou Vrede schreef haar droeve hand…

Want zo is de wereld Om ons heen waarin het Beeld bepaald wordt door Klinkende namen die Uiteind'lijk niet veel Meer blijken te zijn dan Opgeblazen poppen, of in 't beste geval Een niet echt geslaagd wassenbeeld - Hun gezichtsuitdrukking voornamelijk verveeld - En als het dan een keertje niet Helemaal meezit, zoals ze waren gewend…

We verliezen heel wat " geliefden" om ons heen, ik vraag me wel eens af Waarheen? Doodstil, liggend in een kist, een laatste blik, 'k wou da'k wist, hoe de dood tegen te houden. Maar dat lukt dus niet, en zo heb je bij verlies door doodgaan, emmers vol alleen maar verdriet. En toch, ondanks dat ze niet meer " onder ons" zijn, Ondanks dat…

De Zweedse spelers waren jong en fit, Toch wou de bond hun kruizen controleren, Ze moesten zich ontkleden en niet scheren, Van welk geslacht was elk selectielid? Terwijl je denkt dat het goed zou bevallen: Want op het veld wil je een team met ballen!…

Wie Rooms gedoopt is, is heus niet verrast, Ook nu niet, ook al heeft de paus van Rome Een bisschop in genade aangenomen Die zegt dat er nooit joden zijn vergast, Want ooit zei de pastoor al in de mis Dat in de kerk de paus onpeilbaar is.…

Z’n moeder blijft z’n moeder Ze liepen allemaal weg met hem Ze sturen hem nu weg, exit Ze waren veel te veel geworden Ze de jonge meisjes, de mooie vrouwen en de zeer foute Epstein Zij en hij rijden paard in Schotland in het zwart gekleed Zij is Elisabeth en hij haar playboy-party-zoon Andrew Zij is de Koningin van Great Britain ook na de Brexit…

Je hebt ze van typistes, pianisten De fiscusaanslag mag er ook wel wezen Voor die op je gezondheid moet men vrezen En af en toe op vreemde cartoonisten Maar wat ik afgelopen vrijdag hoorde Noteer ik niet: te vreselijk voor woorden…

Meerkoets, vermijd dat woord toch coûte que coûte ! Koet – koeten, dus méér koeten zijn meerkoeten en ik herhaal, dat zal nog een keer moeten: meerkoets als meervoud is meer fout dan goed. Nee, meer nog (ook al brengt dat weinig goeds): meerkoeten leiden vaak tot mínder koets.…

De Loden Leeuw viel toe aan Tim en Tom Terwijl d’r ook zo’n loden voor Hoyhoy was Maar als ie voor Chantal of Jort of Roy was Dan maalde ik er net zo weinig om De uitslag laat me kouder dan ‘n veenlijk Omdat ik dwars door íeder filmpje heen kijk…

Neanderthalers hadden hoge stemmen, ze zongen liedjes, maakten daarmee plaatjes en hadden neusjes met méér dan twee gaatjes, ze waren in hun lusten niet te remmen en niet bij kleine jongens weg te slaan, waardoor ze nu dus voor de rechter staan.…

voeten, benen, een gat te dik of wat te dun een lijf vol genen met een kloppend hart elegante hals of een dikke nek een hoofd met een gezicht kronkelende hersenen ogen die dwingen of stralen het goede of het kwade alles gezien in het ware licht de mens leeft of tracht te overleven in zijn kort bestaan werkt het zo niet... dan...klappen…

‘k Lachte dansend, ‘k danste lachend, midden door m’n bitterste verdriet, zodat niemand niet het ooit ziet. ‘k Danste lachend, ‘k lachte dansend, midden in het grijnzend gelaat, de honende lach, die niemand niet ooit zag. ‘k Zei: 'Ben je vrij, dans je met me vandaag? Ik dans zo graag, maar weinigen dansen met mij. Durf jij?' ‘k Lachte…

Vierhonderd jaar geleden in den Haag Is nogal wat geschiedenis geschreven. Van Oldenbarnevelt verloor het leven, Aansluitend op diens allerlaatste vraag Die door de formulering “Maak het kort” De moeder aller galgenhumor wordt.…

De NAVO is zich erg aan ons gaan hechten. Nou ja,…dan maken wij toch een gebaar… Wat kan het bommen, dus we blijven daar. Alleen bij voorkeur niet meer om te vechten. Het beste kunnen onze landgenoten het bermtoerisme daar wat gaan promoten.…

Twee Zwarte Pieten hebben ze geturfd Maar ja, die zitten nu al opgesloten Daarmee staat het journaalverhaal op poten Voor wie hierom te speculeren durft Wie schieten er te hulp? Dat blijft dus gissen Al ogen ze vast weer als compromissen…

Naomi Campbell was in Leidschendam om te vertellen wat ze had gekregen: “Drie vuile stenen”(had ze eerst verzwegen), “maar ik weet niet van wie dat pakje kwam.” Ze heeft die diamanten onderschat, want zij zag niet dat er nog bloed aan zat.…

Het schijnt dat journalisten in ons land zich laten leiden door betrokkenheid. De objectieve informatie lijdt helaas hieronder, meldt vandaag de krant Dus als je steeds de media gelooft: Behoed je voor het boter op hun hoofd!…

De ene jongen blijft vijftien voor de eeuwigheid. De andere jongen blijft altijd acht. Zij zijn beiden verdronken. Twee jongens die verlangend hadden uitgekeken naar de grote vakantie. Twee jongens die kind waren, kleinkind, scoutskameraad, klasgenoot voetbalvriendje. Maar ook twee jongens die op 1 september niet meer naar school terug keren…

Een rusteloos gedoe speelt zich af, in mijn creatieve hersenkop. Nieuwe ideeën worden er gesmeed, in mijn oude smidse. Angsten worden er gepord of bezworen. Fossiele plannen worden omgesmolten in mijn nieuwe smelterij. Archivarissen slaan gebeurtenissen op in mijn slapende archieven. Wat ik me niet meer herinneren wil, wordt versnipperd…

een vleermuiscollectief komt uit de kerk de avond valt, lantarens schijnen zacht maar huismoeders* zijn nergens op bedacht zij zien alleen het licht in ’t duister zwerk hun dansgeruis zal elke vampier horen die hebben echt geen oog voor felle kleuren in vlindervallen lopen zal ze niet gebeuren want vleermuizen die jagen met hun oren al…

Gevangenen zijn heel erg aan het lijden Een deel van hun rantsoen wordt afgepikt Omdat er teveel brood werd weg gemikt En dus besloot men om eens flink te snijden Een overleg waarin wordt toegezegd Dat er meer brood komt, wordt nu snel belegd…

Verjaren is weer even zien wat al voorbij is in ons leven, dan weten we toch ook misschien dat alles ons hier is gegeven: de vriendschap, ’t licht en mooie dingen, de liefde ook van Hem die leeft waarmee Hij ons hier wil omringen in al wat Hij gegeven heeft. Ons leven is maar kort en broos maar ’t is een weldaad het te krijgen, het kleurt…