Alle inzendingen over de pracht en vergankelijkheid van de natuur

Het gele koolzaad doneert aan de groene ontwapende frisse voorjaarsnatuur een prachtige gele gloed zich vermengend met het witte fluitenkruid tot een zeer bijzonder mooie zwangerschap van de zomer!…

Bloemen wiegen zacht in stilte van seizoenen nieuw leven ontwaakt Onder de lage herfstige hemel met haar trage adem staan chrysanten in gouden pracht, onaangeroerd door tijd. Hun frêle bloemblaadjes vangen het licht zoals eeuwen tevoren stil getuigen van een wereld die voortdurend verandert.…

de bomen keken toe hoe je stenen brak toen je in het landschap een slaapplaats maakte ze zagen hoe de afdruk van je lichaam achterbleef totdat stromend water je schaduwbeeld wiste jij zag hoe bomen weerspiegelden in het water hoe ze zichzelf eenmaal zagen hoe de wind hen beroerde het blad meevoerde met de stroom hoe alles…

Het is een schoonheid Waar ik alle dagen naar mag kijken Naar de wonderen van dit heelal Ik zie en ben verbaasd--- Wat zich allemaal laat zien aan mij--- En aan alle mensen. Met wat zich allemaal voordoet--- In de wereld De zon hoog aan de horizon De maan die stilaan tevoorschijn komt De sterren die zich laten zien De vogels hoog in de bomen…

Geuren en kleuren steeds weer een ander accent de pracht van de herfst Kleurrijk geritsel op de tonen van de wind klaar om te zweven Rijzend uit de grond als een blinkend schoon sieraad draag je het najaar…

Pracht van de natuur in balans en beweging kleurrijk met de tijd. Hoe ik jouw licht van dagen en zachtheid van dingen bewonder en verwonder die je altijd weer verspreidt over stad en land tezelfdertijd glinstert het water en schittert aarde van waaruit een nieuw leven ontspruit.…

Wanneer wij zullen naakt zijn als de zee, Het blad, de boom, de ster, de maan, het licht, En als de nacht zo diep en ruim en echt En als de atmosfeer oneindig; Wanneer wij hebben weggestuurd, wat ons Weerhoudt te zijn zo open als de ruimte, Wanneer wij, woorden-vollen, zullen zijn Zoals het woordeloze naakt en echt, Dan zullen wij de…

De donkere verroeste blaren maken Aarde in november weder vruchtbaar. Alom gespreid liggen de plassen bloed, De ritselende bloedstroom ruist, Wanneer de wind de gele bodem veegt. De bomen worden zienlijk kaal, alleen De kruinen van de sparren staan nog vol Van waaiers; fijn gestoken vorkjes aan Een tak, pluimieren zij omlaag, of kruiven…

De wilde herfst komt langs de velden vegen, De nachten worden jagende, de maan Heeft haar blauw zilvren wapenrusting aan En giet een stalen schijnsel langs de wegen. De mensen worden kleiner; ingekeerd Tot zich, huivren de smal geworden bomen ; Hun dunne hoofden, naar het licht gekeerd, Voelen lichaamssappen worden lome. Er is een…

uiteindelijk tegen ons zal keren de tante van onze majesteit Willem Alexander voelt natuurlijk de werkelijkheid als geen ander ik adviseer haar te fuseren met Marianne Thieme in een nieuwe partij voor mensen, natuur en dieren!!…

Doorgaan, steeds verder tot de einder in zicht is. Het niet meer licht is.…

gekleurde bomen neervallende bladeren natuurlijke pracht…

Dat mooie Kunstwerk Iedere dag Weer in de Lucht De kleuren pracht Die de natuur Ons laat zien De afwisseling In kleur en beweging Van de lucht De wind De warmte De koude De zon Het bos De zee De aarde Moeder natuur Laat zich In alle pracht Zien…

hoe, dit te evenaren een gratis kunstwerk in miljoenenvoud kleurstelling en vorm in volkomen harmonie als natuurlijke gratie juist vergankelijkheid geeft extra glans aan deze dag…

De dood, dat is, niet meer de zon zien, is Niet meer de sterren zien, aan hoge nachten, De dood, dat is het niet meer mogen wachten, De ochtendschemering, de duisternis. De dood, dat is, het niet meer mogen zijn, De dood, dat is, het niet meer mogen denken, De dood, dat is, niet meer bewust U schenken Weg, te worden tot een ander zijn. De…

mijmerij, God is een doodslag, wreedheid en de list, God is de werkelijkheid, die zich vergist, De beving van het komende gebeuren, De lichte laaie gloed, het peinzend peuren, God is de vrouw, de man, het kind, het dier, Hij is de sneeuw der bergen en het wier, De wijde lucht, het alom vonkend vuur, Er is geen God, er is slechts de natuur…

Eens zal ik redevol zijn en als gras Eenvoudig en zo zuiver als het licht, Wanneer ik wonen zal, in eerbied op De wijde aarde voor mijn kleine broeder. Spreek niet van Liefde - Liefde is te veel, Spreek niet dit tedere oneindig woord, Dat mij maakt bevende en stamelend, Spreek slechts van Eerbied - spreek van hem, Daarvan - wanneer…

Er is een stem gekomen uit de stemmen Veler vogels, zingend in de morgen, Uit de klankroepers van de hoge dag, Uit de kleurzaaiers op de witte ruimte, Uit de verheugden is een lied ontstaan, En kleine mensen op de aarde horen, En kleine stappers op de bergen zien, Zij zien het zwevende alom ontstijgen, Zij worden zelve zwevenden, die…

Waarheid in vergankelijkheid bestaat onvervlochten als een leugen die onecht schijnt, buiten het recht omstreden vervalsheid die ooit het echt zijn getrouw blijft in natuurlijke zuiverheid.…

het lichaam slijt dat is een feit als 't in de greep komt van de tijd waarmee 't zich onderscheidt door zijn grofstoffelijkheid vooral in kwaliteit van spiritualiteit wie jong is weet nog niet van sleet die leeft, die vrijt, die feest, die eet zij 's met fluweel bekleed en met parfum bezweet zij leeft met één decreet: ik ga voor…

Zacht hoor ik een bries door wonderschone kleuren in eenparige samenzang van den en eik haast word ik bedwelmd door de frisse herfstgeuren en overal een bont tapijt waar ik ook kijk alsof de natuur nog eenmaal feest wil vieren trekt zij nu haar kleurrijke feestkleding aan wil zich met het vele pracht en praal sieren toont de rede van seizoenen…

Er drijft een blad in de vijver natuurlijk het is herfst je wordt zo herinnerd aan de vergankelijkheid voor alles is een tijd de zandloper loopt door de natuur is in ruste de dag komt dat de warmte van de zon alles wakker schudt zodat de bomen zich met bladeren tooien de bloemen zich vorstelijk tonen en de boer, hij zal de aardappels…

is de bewering van; ' aan alles komt een eind ' ik zal er nooit aan wennen afscheid nemen van mensen en de dingen die voorbijgaan natuurlijk zijn er de herinneringen maar ook die zullen spoedig vervagen in mist van tijd rest ons slechts het berusten en het gedogen van vergankelijkheid…

Alles is vergankelijk ook mijn droomplek De natuur gaat zijn gang, doet zijn plicht Leven en de dood zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden Dat is een waarheid die niet te onderbreken valt Gelukkig ook maar Dag droomplek... PLOF! (zie ook mijn Hartenkreet nr: 41806)…

Loom luierend in de Late voorjaarszon Beschut genietend Onder het dak van Spinnend lover Merk jij mij op En terwijl verderop Het geroezemoes klinkt Van stamgasten die bij de Minnaar het leven vieren Geef jij mij snorrend Wat kopjes, en leg ik Vol vertrouwen mijn Hand op jouw kop…

De Noordzee in deze vergankelijke en mooie zonsondergang de avond werd in een fraai kleurencomplex een dag afgenomen. De schoonheid van de natuur werd maar weer bevestigd. De zon telkens met haar zon vol overgave, wij mogen tevreden op de weg naar..... een nieuw daglicht.…

de regen en de wind konden haar niet deren ze rende naar haar kind door 't gejank en luidop schreeuwen het moederhart op hol geslagen de leeuwin op volle toeren nu een groep hyena's aan 't belagen haar kleine welp, het was zo cru ze was te laat, het was gebeurd de dierenhemel berust haar kind haar tranen wrang, natuur die treurt de…

Eén massa, één geheel, bestaande uit diversen Een zachte kern een mantel en een korst De natuur in evenwicht, de aarde draaiend om zijn as bovendien natuurlijk om zijn zon zo dus dag en nacht Flora en fauna, afhankelijk van licht De natuurlijke balans Planeet aarde in al zijn pracht…

avondval wimpert. oogharen sluiten het licht. ook ‘s nachts groeit de boom.…

ooit was ik statig trots met mooie grote schuur kleine kinderen speelden lachten. ook de geluiden van de meid en knecht drongen door in iedere voeg en muur. pa moe kinderen en opa allemaal moesten ze mij vergeten en verlaten en ik hen en de geur van hooi en het zwiepen van koeienstaarten. de trouwe treurende ogen van de hond en het…