Alle inzendingen over dierenmishandeling straf

daar ligt hij dan, de murw geslagen hond hij jankt een wraaklied in het doodse oord waar bitter bloed zich mengt met zwarte grond is er geen ziel die zijn geweeklaag hoort weer bijgekomen likt hij al z’n wonden hem toegebracht door een verloren zoon die er in gruwelzonden per seconde zijn vader overtrof in bruut vertoon diezelfde avond,…

wat een schande stierenrennen ja hoor Spanje weer de toeristentrekker namelijk het stierenjennen wanneer houdt deze waanzin op weerklinkt onze alarmbel hallo dierenmishandeling ten top…

Hoe ziek zit het menselijk brein in elkaar hoe krankzinnig lopen hersengolven wanneer opnieuw een paard, drachtig en wel, zo gruwelijk te grazen wordt genomen dat beiden sterven. Hoe verknipt zit een mens in elkaar, zeg het me, maar als paarden konden praten….…

Kránkzinnig, een ánder woord is er niet voor.... Niet ééns de benaming, zinloos geweld... Want als je de beelden hebt gezien, van de paarden die zó ongelooflijk bruut door een ménsenhand zijn geveld, dán is daar maar één woord voor op zijn plaats... pure immorele krankzinnigheid, zeg eens eerlijk, zit ik ernáást!?…

Toelichting: Belgie en Nederland zijn volop bezig dierenmishandeling dierendoodslag tegen te gaan met acties, waar ik van vernam en graag mijn tekstbijdrage aan lever: dieren verdienen een (h)echt menselijk bestaan mensen laat je toch ook niet zomaar doodgaan! MENSEN NET BEESTEN? BEESTEN NET MENSEN! GEDRAAG JE NAAR HET DIER ALS MENS!!…

Een bajesklant uit Lichtenvoorde zei dat hem de nor niet bekoorde. "Ik kijk door de ruit, maar kan er niet uit." En hij vond dat zoiets niet hoorde. ...uit een belevingsonderzoek blijkt dat gedetineerden het leven in de gevangenis saai en eentonig vinden...…

Wij dalen zwijgend af naar de duistere grond die onze levens splijt wij zijn elkanders straf en staan ongebonden voor eeuwig in het krijt als zerken op een graf blijven wij geschonden tot ver na onze tijd.…

ik bloed om verder te kunnen gaan Ik verdien straf, prevelde zij, toen ze het mes door haar velletje dreef Ik ben een uilskuiken, ja zo’n oen omdat ik mijzelf alweer..straf geef…

Dat wat zij in het strafkamp maakt is af, Door haar ervaring van ultieme klasse, Per dag driehonderd voeringen voor jassen, En dat ervaart zij als een extra straf. Want niemand ziet het vakwerk van haar hand, Een voering zit steeds aan de binnenkant.…

Als iemand bij zijn dierenleed-verslaving gedood wordt roept men treurig ach en wee. Maar tellen dode stieren dan niet mee? Waar blijft nou toch dat tikkeltje beschaving… Dat martelen van stieren voor de lol maakt ieder zinnig mens toch hoorndol……

op zoek, naar een favoriet die is er niet vooringenomen een gaan en komen men komt er mee weg…

raam amper kan doorlaten geprojecteerde tralies die de muur beschaduwen en de trigger vormen van nare gedachten die blijven rondspoken in mijn verstilde hoofd waar wachten op vrijheid niet meer wordt geteld eenzaamheid is een zijnstoestand van onmacht die het verdwaalde lichaam in ruimtetijd verward levens worden gespaard door levenslange straf…

Ze zeggen dat werken een straf is ik zeg je, straf me dan en hard!!…

"Goed, mijn cliënt doodde zijn huisgezin, Dat zich eerst tien jaar door hem op liet sluiten, Maar zelf kwam hij als huismus ook niet buiten En niemand kwam de deur ooit bij hen in, Vandaar dat hij terecht er op vertrouwt Dat u die tijd als voorarrest beschouwt."…

Soms schaam ik me om mens te zijn word ik door diens handelen beroofd van elk begrip, kan slechts verdoofd me verschuilen in mijn mistig brein Zo dacht ik starend in de rollende ogen van een oude merrie die in`t weideveld slachtoffer werd van zulk bruut geweld dat niet past in gangbaar denkvermogen een zielloze gek, ziek, geobsedeerd…

Hoe bindt u straks uw hond vast in het bos? Hoe leert u hem in buurmans tuin te schijten En kleine stoute kindertjes te bijten En hoe laat u hem op de melkboer los? Wanneer u antwoord weet op dit soort vragen Zult u met glans voor uw examen slagen.…

De wilde dieren vindt men ongepast, Trapezewerk mag van de Arbo niet, De clown bezorgt de kinderen verdriet En ons orkest de buren overlast. En dus bestaat nu ons amusement Uit twee uur zitten in een lege tent.…

Ik liep door het winkelcentrum Goverwelle te Gouda aan de achterkant naar buiten om te kijken of er nog iets fraais in een tweedehandszaak zou staan. Ik zag een groot houten beeld van een juffrouw, die mij op vrome, Indiase wijze groette. Menista Adalah, meen ik. Ook zag ik een beeldig schilderij. Maar helemaal aan de achterkant van die winkel…

Je wordt daar door een fan omvergeduwd Die dan een straf krijgt die geen straf zal zijn: Wie nooit een wedstrijd van De Graafschap ziet Bespaart zich juist veel wanhoop en verdriet.…

" zo luidt de leuze En daarbij zwaait men met een lange lijst Van daden waar die straf voor wordt geëist - Zijn rechters hebben dus een ruime keuze. Toch kun je hem die straf nu niet meer geven: De man heeft immers al heel lang geen leven.…

mannen schermen met beschermen listig lustig langs de digitale snelweg het eerste slacht offer valt vlakbij de vangrail waar groen gras zacht ontluikt mooie woorden paaien witte strepen met zachte dwang jaren tellen niet haar lichaam was een spel dobbelend rolden de stenen langs haar jeugd hij ging vrijuit zij kreeg levenslang…

Geef me nog een vaderlantje In herberg Beëlzebub Van de regen in de drup Ik betaal handje contantje Ik viel in de kercke neder Gister, ik kon niet meer staen ’t Avondmaal heeft afgedaen En mijn tong is één lap leder Gun mij nog een artisjokje En een blik onder een rokje Laat ons roken, laat ons klinken Bacchus Wonder-Wercken drinken…

‘slaap maar, zei je slaap maar zacht’ het denken druppelt in ogen, vermenigvuldigt kijkt bevend om vindt verteert en onterft dan de dagdromen dagelijks nabij de tijd die in volheid staart naar hoop in stilte terugkeert onder het geroezemoes van loshangende woorden als een wereld in de regen met vleugels aan aanwezig als…

Ze pijnigde zichzelf met een mes als haar tranen zwegen als ’t graf Ze bezeerde zich alleen bij stress en ze deed ‘t bij zichzelf als straf Eens dat het duister gevallen was kwamen gauw haar zelfverwijten Dan zakte ze dieper in het moeras niets kon in haar voordeel pleiten Bijna als vanzelf was daar ’t mes en als vanzelf stak het in haar…

Geen troost, geen zoete woorden Geen gehuichel aan m’n graf Ik ben u vóór, ik beken Mijn leven was u tot straf Vervloek me als ik verstijf Vervloek me als m’n mond niet meer sluit en mijn ziel zal in rottend vel de tranenrivier afdrijven naar de kolken van de hel…

Die rijden tobbend, zijn constant bezeten Van versjes waarbij maat en rijm hen kwelt Ook zij verdienen straf, al klinkt dat wrang Stop hen in ‘t schrijversblok van het gevang!…

Voor straf geeft ze me jeuk. Slaap kan ik niet vatten.…

kast het verzwegen verleden een lijk in de vaas inktzwarte uren waarin het kind besmeurd werd in gestolen tijd waarom staat ze daar naast de onkruidverdelger wie wil het weten waarom staat ze daar in deze lelijke vaas achter in de tuin mama zegt zuchtend heus het kan echt niet anders ze moet daar blijven ze staat daar voor straf…

Dus wordt God veroordeeld, maar -- wie weet er een straf?…

na vier biertjes heb ik behoefte aan een straf drankje het borrelt zomaar in mij op…