Alle inzendingen over diverse ritmes

Geef mij ballades uit de Hades of een opgewekte blues, ik swing op elke hiphopversie van Vivaldi, mijn smaak kent geen limiet, dus leve het licht ontvlambaar geuzenlied, de wals voor weduwen en wezen, de bloedeloze stierenvechtersrapsodie. En vanzelfsprekend zweer ik bij de alchemie van een schlager voor de goede zeden of een nocturne voor…

sommige dichters schrijven in modieuze sferen soms luchtig dan weer zangerig soberheid kennen ze niet opvallende stijlen een ratatouille van zuurstokkleuren dubbelzinnigheden verpakt in heftige ritmes schrijfmonsters die denken dat ze wereld aan kunnen…

ik ben er nog jij ook zie ik door mijn olijke kijkers en toch het voelt zo vreemd echt gemeend je bent een van die zeikers een vreemde eend in de bijt waarvoor niemand zich neervlijt er bestaat geen nederigheid voor mensen als jij gevuld met rijstebrij plompverloren klei een pissebed ben jij, 'k heb een hekel aan jou druiloor in de…

zwoel swingend en ontspannen word ik meegevoerd in vele maten opgezweept door de ritmes van mijn innerlijke drum zwoel cool swingend en ontspannen door het oergevoel dat zich uitbreid in universele vrijheid en voortkomt uit de ritmes van mijn innerlijke drum…

terwijl ze in zijn armen de wals van het bevroren hart danste de melodie slangachtig wegdraaiend van staccato ritmes, ingehouden ritmes van majeur naar mineur en terug benam het haar de adem alsof haar hart verstild in witte boezem van ijs en sneeuw niet meer rood kloppend wachtte op de verlossing van de lente een hart dat wachtte…

rusteloos verwaaiden alle lichte en onbedorven tonen van het evenement een enkeling had dat ritme nog in de vingers de grote gewrichten waren zwaarder gewend zij verbonden zich met aardse zaken zoals modder verdord gras en de nieuwste sprieten in de plas waar monotonen dreunden geleidde de aarde het kreunen en steunen van pittige…

Ik zit voor mijn computer vergezeld van Afro muziek mijn lichaam deint mee in cadans met haar ritmiek Eigenlijk wil ik dichten maar mijn hoofd is een vacuüm ik beweeg mijn handen mijn vingers slaan ’n drum Gek van wilde ritmes dol op poëzie dus waar ik nu mee bezig ben is een compromis…

ik ken je handen weet je lange vingers in beweeglijkheid nog nooit hebben zij een toon ontlokt aan de muzikale realiteit maar in mijn hart staan jouw symfonieën voor altijd geschreven is je klankkleur mij tot vandaag in tal van ritmes bijgebleven van dit wonderlijk spel genieten wij alle momenten zonder enige musische talenten…

zacht wuift geluid de stilte toe wiegt een refrein van eeuwig rustig zijn tonen smelten samen ritmes zonder adem in kleuren die vervagen tot wit leven weer gaat dragen in onbevlekt ontvangen klinkt de melodie die ik nu voor je kleur geef geluid aan ons gezamenlijk verlangen…

Een pad in het bos paddenstoel tovert uit hoed diverse sporen…

men moet klanken proeven ritmes voelen stemmen vinden men moet poëzie wegen op schalen van eigenzinnigheid men moet secuur schrijven langzaam kauwen woord voor woord polijsten men moet lijstjes van het moeten maken tot het nieuwe weten men moet uit verlangen schrijven Laten wij nog eenmaal de kamer wit maken nog eenmaal…

Je est un autre. Arthur Rimbaud*) ik ben een vreemde in eigen bloed mijn hartslag klopt aan andere deuren van het schuim der goden herken ik de kleuren maar het is ik die mij huiveren doe het zijn de eigen ogen die mij breken en de stenen die als ontluikende bloemen langzaam aan mijn ingewanden groeien ik ben verdronken in dit drijfzandlied…

samen sponnen zij het web van werk en thuis nog hechtten zij in verre draden familie vrienden aan het kruis waarvan de mazen kleiner dan de prooi vangsten garandeerden van divers allooi maar haar trekdraad bleef de gouden ring want angst voor echtbreuk zat er altijd in…

samen sponnen zij het web van werk en thuis nog hechtten zij in verre draden familie vrienden aan het kruis waarvan de mazen kleiner dan de prooi vangsten garandeerden van divers allooi maar haar trekdraad bleef de gouden ring want angst voor echtbreuk zat er altijd in…

DIVERSE MATERIALEN Gevangen in de steen een gezicht gebroken glas en steen of bot Toevallig gevonden en hier zo opgericht en in kunst bijgezet Als afval ongeschikt en tot kunst gemaakt in een gedicht Hier huivert een leek en lot alles verpulvert bij verzet…

Neen, de stem klinkt in mijn oren als een donder preek in de kerk vastbesloten en ferm geen speld tussen te krijgen het lijkt of het als water langs me glijdt deze woorden maar ik luister naar de stem die alles weet altijd alles weet, beter dan wie ook en dan nog een beetje beter… haat, bederft je ziel dondert de stem maakt je kapot, laat…

Mooie Spanjaard, geselt genadeloos oren, hart en gevoel met zijn heftige ritmes, klanken, tonen, die veel dieper en scherper doordringen dan de oorspronkelijke, echte menselijke ziel zou kunnen verdragen of zelfs wensen Turina! Wat een schoonheid van tonen, klanken, ritmes!…

Je kunt maar beter ff iets gaan doen met bollen en breipennen: moeiteloos sokken op maak van wol of van katoen want duik je in de koffer met een doos, dan zijn die nieuwe ritmes ff wenne…

Luister naar de stem die het verhaal vertelt Het verhaal heet Heart of Darkness donker hart van Afrika hallucinerende ritmes van drums in het oerwoud en daar dan de zieke blanke die ongenadig ver heen was gegaan voor wat macht en ivoor maar hij vond z'n psychotische onbewuste en de dood dat vertelde Marlow aan boord van het schip…

Was 't loon naar werk voor 't schrijven van zeer vele gedichten Rechtstreeks uit de kamers van een bloedend hart? Was 't slechts lust voor dat moment? Toen? Opgestuwd. Begerig Geilvocht van opgebouwde jaren en/of Was 't waarschijnlijk toch echt' liefde Opgebouwd in jaren Een opgewonden liefde niet slechts een gunst Was 't…

je bent gegaan zonder mij als een bloem die het gevecht van wind en regen verloor mijn geliefde, ik herinner me hoe je me in de ochtend je warme mond bood oh, ik mis je zo dat zal nooit veranderen woorden van eeuwige liefde waren van ons op toepassing meisje toch… je hebt me verlaten en ik weet weet niet wat te doen dus…

Als één van de postbodes in Ons mooi Rivierdorp aan de Waal Werk ik reeds geruime tijd Sprekend van diverse jaren 'Postbode, mag ik je helpen'?…

Een priester, doorkneed in de Thora, vertelde op diverse fora: ‘Eén fout (kardinaal!) bleek catastrofaal. Na ora zei hij collabora…’…

Het leven is een kralensnoer met daaraan geregen diverse kralen van toevalligheden Toch vormt ’t een fraai kwetsbaar geheel want die kralen verhalen zoveel…

hij was al ouder toen hij haar tot vrouw nam zij was mooi en jong haar liefde voor hem was oprecht al geloofden zijn onderdanen dat niet zijn haren waren grijs, zijn geest moe het volk geloofde niet meer in hem maar met haar deed zijn leeftijd er opeens niet meer toe. jeugdig voelde de koning zich weer en blij van zin. zijn lijfwachten…

verschroeid gras ligt loom het iele hoofd op dorre akkers waar het zwoegend wacht op wat regen in de nacht lacht een blinkend blik op uitkijk voor wat roest die ook zij weldra verwacht een beetje kleur in elk bestaan ruist het in de verte zacht en vochtig zonder wroeging over buiten nat en zo weer droog van straffe ritmes zonder betoog…

Jongemannen, divers met driedagenbaardje springen uit een sportauto over muurtjes of uit een speedboot Ze lachen altijd Hebben springbroeken aan Genoeg harige benen gezien Graag wat springdames voortaan…

mooiste plaats gezeten een vergeten steen bij het einde van de pier om ongestoord naar het concert van de wind te luisteren in grandioos akkoord geen bladgeruis of brekende takken als vallende dissonanten verstoren het watergeluid dat in zijn robuustheid dijk en waterkering heeft gekend en hen heeft verwend met alles vernielende ritmes…

Bloem sonnet Als verwoorden verbloemen van verdriet en verlangen gevoelens van verlies dichten betekent, rangschikken en verlichten rijmende ritmes dit in een somber lied. Als woorden voor ons bloemen zijn die niet bestaand toch zijn geplukt waarbij hun ziel is weg gerukt, dan zal ik knielen bij jouw schrijn.…

vlak voorspelbaar middelmatigheid Wat ben ik dankbaar dat ik de deur ken naar mijn dubbelleven mijn parallelle leven Een leven doordrenkt met passie overgave bombastisch instinctief een leven waarin ik exponentieel leef uitvergroot als een lyrische drugstrip een uitroepteken de moeiteloosheid waarmee woorden klanken ritmes…